រាជធានីភ្នំពេញ ៖ កញ្ញាអិុន សុម៉ាលី អាយុ២២ឆ្នាំ ជានិស្សិតអាហារូបករណ៍នៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទនីតិសាស្ត្រ និងវិទ្យាសាស្ត្រសេដ្ឋកិច្ច ឆ្នាំទី៤ ផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រសេដ្ឋកិច្ច ដែលរៀនបាន GPA 4.0 តាំងពីឆ្នាំទី១រហូតដល់ឆ្នាំទី៣ ។
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ កញ្ញាអិុន សុម៉ាលី អាយុ២២ឆ្នាំ ជានិស្សិតអាហារូបករណ៍នៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទនីតិសាស្ត្រ និងវិទ្យាសាស្ត្រសេដ្ឋកិច្ច ឆ្នាំទី៤ ផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រសេដ្ឋកិច្ច ដែលរៀនបាន GPA 4.0 តាំងពីឆ្នាំទី១រហូតដល់ឆ្នាំទី៣ ។ លើសពីនេះទៅទៀតសុម៉ាលី ជានិស្សិតអាហារូបករណ៍នៅសាកលវិទ្យាល័យពុទ្ធិសាស្ត្រ ឆ្នាំទី៤ ផ្នែកអក្សរសាស្ត្រអង់គ្លេស ។
«កាលពីខ្ញុំរៀនថ្នាក់ទី៨, មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំតែងតែបបួលគេចសាលាមិនចូលរៀន ដើរលេង សេពគប់មិត្តភក្តិមិនល្អ ចូលខារ៉ាអូខេ និងមានសង្សារ ពីព្រោះបើខ្ញុំមិនធ្វើតាមមិត្តភក្ដិរបស់ខ្ញុំ ពួកគេនឹងឈប់រាប់អានខ្ញុំតទៅទៀត»។ ដោយសារតែយុវតីរូបនេះមានគំនិតក្មេងខ្ចី ចិត្តស្រាល មិនយល់អ្វីល្អ អ្វីអាក្រក់ ស្រឡាញ់មិត្តភក្តិជាងឪពុកម្តាយ ធ្វើឱ្យលង់ខ្លួនក្នុងភាពមិនត្រឹមត្រូវពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ហើយធ្វើអ្វីដើម្បីតែបំពេញចិត្តមិត្តភក្ដិ ។
«នៅថ្នាក់ទី៩ បងស្រី និងឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំបានដឹងពីរឿងខ្ញុំមិនចូលសាលា ទោះបីជាឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំបានដឹងពីរឿងនេះក៏ដោយ ក៏ពួកគាត់មិនបានស្ដីបន្ទោស និងវ៉ៃខ្ញុំដែរ ប៉ុន្តែទឹកមុខរបស់ពួកគាត់ប្រែជាស្រពោន និងសោកសៅពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ។ ខ្ញុំអាចដឹងថា ពួកគាត់កំពុងតែពិបាកចិត្ត និងអស់សង្ឃឹមយ៉ាងខ្លាំងចំពោះខ្ញុំ ។ ចំណែកបងស្រីរបស់ខ្ញុំ គាត់បានស្ដីបន្ទោសយ៉ាងខ្លាំង និងប្រៀនប្រដៅខ្ញុំឱ្យដើរផ្លូវត្រូវឡើងវិញ ហើយគាត់ក៏បានប្តូរថ្នាក់ និងប្តូរវេន ដើម្បីកុំឱ្យខ្ញុំបានជួបជាមួយមិត្តភក្ដិរបស់ខ្ញុំទៀត» ។ ដោយសារតែនៅថ្នាក់ថ្មី យុវតីអិុន សុម៉ាលី មិនមានមិត្តភក្ដិ ហើយដោយសារតែខ្លាចប្រឡងធ្លាក់ ក៏ភ្ញាក់រលឹកខ្លួន ខំរៀនគួបន្ថែម រហូតដល់ប្រឡងជាប់ថ្នាក់ទី៩ ទទួលបាននិទ្ទេសល្អបង្គួរ ។
អិុន សុម៉ាលី គិតថាខ្លួនមិនអាចប្រឡងជាប់ទេ ប៉ុន្តែជាលទ្ធផលនាងទទួលបាននូវអ្វីដែលនាងមិននឹកស្មានដល់ ។ ដោយឈរលើហេតុផលនេះ នាងគិតថា បើទោះបីជានាងទើបតែចាប់ផ្តើមរៀនក៏ដោយ មានតែការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់នាងទេ ដែលអាចធ្វើឱ្យនាងទទួលបានជោគជ័យ ។ ចាប់ពីពេលនោះមក សុម៉ាលី ចេះស្រឡាញ់ការប្រកួតប្រជែង ហើយបានពង្រឹងសមត្ថភាពរបស់ខ្លួន ពីចំណាត់ថ្នាក់លេខ៤០ រហូតដល់ទទួលបានលេខ១ក្នុងថ្នាក់ ។
យុវតីអិុន សុម៉ាលី រៀបរាប់ទាំងទឹកមុខញញឹមថា «ដោយសារតែខ្ញុំមិនសូវឆ្លាតដូចមិត្តរួមថ្នាក់ដទៃទៀត ខ្ញុំបានលះបង់ពេលវេលាមើលទូរទស្សន៍ និងសម្រាកដើម្បីមើលសៀវភៅបន្ថែមនៅផ្ទះ ដោយខ្ញុំគិតថា សម្រាប់អ្នកឆ្លាតគេអាចរៀនបន្ថែមនៅផ្ទះត្រឹមតែកន្លះម៉ោង ទៅ១ម៉ោង ក៏អាចយល់បានដែរ ប៉ុន្តែសម្រាប់ខ្ញុំវិញ ត្រូវព្យាយាម និងប្រើប្រាស់ពេលវេលា ពី២ម៉ោងទៅ៣ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ» ។ បើទោះបីជាលំបាកយ៉ាងណា ក៏យុវតីម្នាក់នេះមិនបោះបង់ការប្រឹងប្រែងនេះដែរ ។
នៅវិស្សមកាល សិស្សភាគច្រើនឈប់សម្រាកនៅផ្ទះ ប៉ុន្តែសម្រាប់យុវតីអិុន សុម៉ាលី វិញប្រើប្រាស់ពេលវេលានេះ ដើម្បីរៀនគួបន្ថែមពីម៉ោង៧ព្រឹករហូតដល់ម៉ោង៦យប់ ដោយខ្ចប់បាយទៅញុំានៅសាលាទៀតផង ។ នាងតែងតែទំលាប់ចូលគេងម៉ោង១១យប់ ហើយក្រោកពីគេងម៉ោង៤ភ្លឺ ដើម្បីរំលឹកមេរៀនសាឡើងវិញ ។
ថ្ងៃមួយនៅពេលដែលងើបពីគេងម៉ោង៤ ដើម្បីរៀន សុមា៉លី បានឃើញម្តាយរបស់នាងងើបពីសម្រាន្តរៀបចំអីវ៉ាន់សម្រាប់លក់ទាំងងងុយ ជាមួយនឹងទឹកមុខស្លេកស្លាំង និងអស់កម្លាំង ដូច្នេះហើយនាងយល់ឃើញថា ការងើបពីព្រលឹមគឺមិនមែនជាភាពងាយស្រួលទេ ដូចនេះនាងអាណិតអាសូរម្តាយរបស់នាង។ ជាពិសេសសុម៉ាលី គិតថា នាងបានសិក្សារៀនសូត្រមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ គឺដោយសារតែភាពនឿយហត់ និងញើសឈាមរបស់ម្តាយនាង ។
ដោយមើលឃើញពីការលំបាករបស់ម្តាយ យុវតីអិុន សុម៉ាលី បានប្ដេជ្ញាចិត្តថា នៅថ្នាក់ទី១២ នាងនឹងយកនិទ្ទេសA ឱ្យបានដើម្បីទទួលបានអាហារូបករណ៍ ពីព្រោះមានតែវិធីនេះទេ ដែលអាចជួយសម្រួលដល់ការចំណាយរបស់ម្តាយបាន ។
«មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំ សួរមកខ្ញុំថា តើខ្ញុំមិនហត់នឹងការរៀនច្រើនម៉ោងបែបនេះទេឬ ? ពីព្រោះវាអាចធ្វើឱ្យសុខភាពរបស់ខ្ញុំអន់ខ្សោយ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានតបទៅមិត្តភក្ដិរបស់ខ្ញុំវិញថា ការរៀនច្រើនម៉ោងបែបនេះ វាមិនស្មើនឹងភាពនឿយហត់របស់ឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំ ក្នុងការស្វែងរកចំណូលដើម្បីបញ្ជូនខ្ញុំទៅរៀននោះឡើយ» ។
សុម៉ាលី បានពោលថា នាងចង់ឱ្យឪពុកម្តាយ និងបងស្រីរបស់នាងមានមោទនភាព និងអធ្យាស្រ័យចំពោះកំហុសទាំងឡាយដែលនាងបានធ្វើឱ្យពួកគាត់ពិបាកចិត្ត នាពេលកន្លង មក ។ នៅទីបំផុតសុម៉ាលី បានប្រឡងជាប់ថ្នាក់ទី១២ ដែលទទួលបាននិទ្ទេស B+ ។ ទោះបីជាលទ្ធផលនេះមិនបានដូចការរំពឹងទុកក៏ដោយ ក៏សុម៉ាលីអាចទទួលបានអាហារូបករណ៍ពីសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទនីតិសាស្ត្រ និងវិទ្យាសាស្ត្រសេដ្ឋកិច្ច ផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រសេដ្ឋកិច្ច និងប្រឡងជាប់អាហារូបករណ៍នៅ សាកលវិទ្យាល័យពុទ្ធិសាស្ត្រ ផ្នែកអក្សរសាស្ត្រអង់គ្លេស ។
ពេលចូលទៅដល់មហាវិទ្យាល័យអិុន សុម៉ាលី បានបង្កើនល្បឿននៃការសិក្សារបស់នាងបន្ថែមទៀត ពីព្រោះនៅក្នុងថ្នាក់រៀនប្រមូលផ្ដុំទៅដោយនិស្សិតអាហារូបករណ៍ ពូកែៗ ដោយតម្រូវឱ្យមានការប្រកួតប្រជែងខ្លាំង ។ នាងបានចូលធ្វើការងារស្ម័គ្រចិត្ត និងចូលរួមសកម្មភាពសង្គម ដើម្បីទទួលបានចំណេះដឹង និងបទពិសោធន៍ ថ្មីៗ ។ សុម៉ាលីបានរៀបរាប់ថា «ដោយសាតែខ្ញុំចង់បានបទពិសោធន៍បន្ថែមទៀតពីចំណេះដឹងភាសាអង់គ្លេស ខ្ញុំសម្រេចចិត្តធ្វើជាគ្រូបង្រៀនភាសាអង់គ្លេសតាមផ្ទះ ពីព្រោះវាអាចធ្វើឱ្យខ្ញុំមានការស្រាវជ្រាវបន្ថែមពីភាសាអង់គ្លេស, ចេះរៀបចំមេរៀន, និងឈ្វេងយល់ពីភាពខុសគ្នាពីចរិតនៃការសិក្សារបស់សិស្ស» ។
ទោះបីជារវល់ជាមួយនឹងការងាររបស់នាងក៏ដោយ ក៏សុម៉ាលីមិនភ្លេចការសិក្សាដែរ ។ «រាល់ពេលប្រឡង ខ្ញុំតែងតែទទួលបានពិន្ទុខ្ពស់ជានិច្ច ពីព្រោះខ្ញុំតែងតែរំលឹក និងទន្ទេញមេរៀន ម្តងហើយម្តងទៀត មួយសប្តាហ៍មុនពេលប្រឡង នៅពេលដែលខ្ញុំអានមេរៀន ខ្ញុំតែងតែស្រមៃទៅដល់រូបភាពនៃខ្លឹមសារនៃមេរៀននោះ ដើម្បីបង្កើនការចងចាំរបស់ខ្ញុំ» ។ សុម៉ាលីពោលថា នាងតែងតែមើលមេរៀនមុននឹងគ្រូបង្រៀន ពីព្រោះនាងយល់ឃើញថាវិធីនេះអាចធ្វើឱ្យនាងមានប្រៀបជាងនិស្សិតដទៃទៀត ជាពិសេសនាងអាចយល់ពីខ្លឹមសារមេរៀនបានយ៉ាងងាយស្រួល និងឆាប់រហ័ស ។ នៅពេលទំនេរ សុម៉ាលី តែងតែទៅរៀនបន្ថែមនៅវគ្គខ្លី ដែលពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹងមុខវិជ្ជានាងរៀនសព្វថ្ងៃ ដើម្បីឱ្យរៀនទាន់គេ ។
នៅពេលដែលសុម៉ាលី បញ្ចប់ថ្នាក់ឆ្នាំទី ៣ , Mitsubishi UFJ Foundation បានជ្រើសរើសនិស្សិតដែលទទួលបានពិន្ទុខ្ពស់ជាងគេប្រចាំ សាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទនីតិសាស្ត្រ និងវិទ្យាសាស្ត្រសេដ្ឋកិច្ច ចំនួន១០នាក់ ដើម្បីទទួលបានប្រាក់ឧបត្ថម្ភពីប្រទេសជប៉ុន , សុម៉ាលីក៏ជានិស្សិតមួយរូបដែលត្រូវបានគេជ្រើសរើស ក្នុងចំណោមនិស្សិតពូកែជាច្រើន ។ សុម៉ាលី ពោលថា «ខ្ញុំមានអារម្មណ៍រំភើប និងសប្បាយរីករាយយ៉ាងខ្លាំងចំពោះលទ្ធផលដែលខ្ញុំទទួលបាន ហើយខ្ញុំគិតថាការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ខ្ញុំ វាមិនអត់ប្រយោជន៍ទេ» ។
នៅថ្ងៃអនាគតកញ្ញាអិុន សុម៉ាលី មានបំណងចង់បានអាហារូបករណ៍ថ្នាក់អនុបណ្ឌិតទៅសិក្សានៅបរទេស ។ សព្វថ្ងៃនាងបានរៀនត្រៀម TOEFL ដើម្បីបំពេញលក្ខខណ្ឌអាហារូបករណ៍ ។ សុម៉ាលី សង្ឃឹមថា ការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់នាងនឹងធ្វើឱ្យនាងសម្រេចបំណងប្រាថ្នានាពេលអនាគត ។
បើទោះបីជាខ្លួនមិនសូវឆ្លាតក៏ដោយ តែកញ្ញាអិុន សុម៉ាលី និយាយថា នាងអាចជោគជ័យក្នុងការសិក្សាដោយសារការតាំងចិត្ត និងការប្រឹងប្រែងរបស់នាង ៕
អត្ថបទនេះរៀបរៀង និងផ្ញើជូនមកកោះសន្តិភាព ពីលោក មូលសែម ចមវីរៈ
ចែករំលែកព័តមាននេះ