ADផ្ទាំងផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម

Picture

ព្រះ​ពុទ្ធរូប​ក្នុង​ទម្រង់​បែប​នេះ បង្ហាញ​អត្ថន័យ​បែប​ណា?

1 ឆ្នាំ មុន
  • ភ្នំពេញ

ការ​និយម​ប្រតិបត្តិ​ព្រះពុទ្ធ​សាសនា​នៅ​ក្នុង​សង្គម​ខ្មែរ​មាន ២​និកាយ ធំ​ៗ​គឺ ពុទ្ធសាសនា​មហាយាន​(​យាន​ធំ​) និង​ពុទ្ធសាសនា​ហីនយាន​(​យាន​តូច​) ។ និកាយ​ពុទ្ធសាសនា​មហាយាន សំដៅលើ​ការ​គោរព​ប្រតិបត្តិ​ចំពោះ​ព្រះ​ពោធិសត្វ​ជា​ច្រើន​អង្គ​មាន

ការ​និយម​ប្រតិបត្តិ​ព្រះពុទ្ធ​សាសនា​នៅ​ក្នុង​សង្គម​ខ្មែរ​មាន ២​និកាយ ធំ​ៗ​គឺ ពុទ្ធសាសនា​មហាយាន​(​យាន​ធំ​) និង​ពុទ្ធសាសនា​ហីនយាន​(​យាន​តូច​) ។ និកាយ​ពុទ្ធសាសនា​មហាយាន សំដៅលើ​ការ​គោរព​ប្រតិបត្តិ​ចំពោះ​ព្រះ​ពោធិសត្វ​ជា​ច្រើន​អង្គ​មាន​ព្រះ​លោ​កេ​សូរ​ជា​ទេព​សំខាន់ ហើយ​សិក្ខាបទ​មិនសូវ​តឹង​រុឹង និង​និយម​ប្រតិបត្តិ​ខ្លាំង​នៅ​ក្នុង​រជ្ជកាល​ព្រះបាទ​ជ័យ​វ​ម៌្ម​ទី​៧ ។

បើ​តាម​ឯកសារ​សារមន្ទីរ​ជាតិ និកាយ​ពុទ្ធសាសនា​ហីនយាន​សំដៅលើ​ការ​គោរព​ប្រតិបត្តិ​លើ​ព្រះ​ពុទ្ធរូប​តែ​មួយ​អង្គ​គត់ ដោយ​មាន​សិក្ខាបទ​តឹង​រឹង​ផ្អែក​លើ​គម្ពីរ​បាលី​នៃ​ព្រះ​ត្រៃ​បិដក (​ត្បូង​ទាំង​បី​របស់​ព្រះពុទ្ធ​) ។ និកាយ​នេះ​បាន​ចាក់​ឫសគល់​យ៉ាង​ខ្លាំង​នៅ​ក្នុង​ជំនឿ​ប្រតិបត្តិ​លើ​ព្រះពុទ្ធ​សាសនា​របស់​ប្រជាជន​ខ្មែរ ជា​ពិសេស​ចាប់ពី​សម័យ​ក្រោយ​អង្គរ​មក ទើប​ឃើញ​មានការ​កសាង​ព្រះ​វិហារ វត្ត​អារាម និង​ពុទ្ធ​ប្រតិមា​ជា​ច្រើន​សម្រាប់​ធ្វើ​ជាទី​សក្ការៈបូជា ហើយ​ការ​ប្រតិបត្តិ​នេះ​ក៏​បន្ត​យ៉ាង​ខ្ជាប់ខ្ជួន​រហូត​មក​ដល់​បច្ចុប្បន្ន និង​បាន​ក្លាយជា​សាសនា​របស់​រដ្ឋ ។

ប្រតិមា​ព្រះពុទ្ធ​ធ្វើ​ពី​លោហៈ និង​ថ្មភក់ ដែល​ដាក់​តាំង​បង្ហាញ​នៅ​ក្នុង​សារមន្ទីរ​ជាតិ រាប់​ចាប់តាំងពី​សាល​សម័យ​មុន​អង្គរ រហូត​មក​ដល់​សាល​សម័យ​ក្រោយ​អង្គរ បាន​បង្ហាញ​ទម្រង់​ព្រះពុទ្ធ​ក្នុង​កាយវិការ ឬ​មុ​ទ្រ (Mudra) ផ្សេង​ៗ​គ្នា​ក្នុង​នោះ​មាន​៖ សមាធិ ឬ​ឈាន​មុទ្រា (Dhyana Mudra) មារវិជ័យ ឬ​ផ្ចាញ់​មារ​ឬ​យក​ធរណី​ជា​សាក្សី (Bhumisparsa Mudra) សម្តែងធម៌​ឬ​ធម្ម​ចក្រ (Dharmachakra Mudra) ទ្រង់​ប្រទាន​អភ័យ ឬ​អភ័យ​មុ​ទ្រ (Abhaya Mudra) ប្រទាន​ពរ​ឬ​វរ​មុ​ទ្រ (Varada Mudra)​។

បដិមា​ព្រះ​ពុទ្ធរូប​ដែល​លើកយក​មក​បង្ហាញ​នេះ​ជា​ទម្រង់​ព្រះពុទ្ធ​ឈរ​សម្តែងធម៌​ស្ថិត​ក្នុង​កាយវិការ​ធម្ម​ចក្រ (Dharmachakra Mudra)​។ ព្រះ​ភ័ក្ត្រ​មាន​រាង​មូល ព្រះកេសា​មានរ​ង្វែ​ល​គូទ​ខ្យង ធំ​ៗ គ្រប​ស្បង់​ចីពរ​ស្តើង​ជាប់​ព្រះ​កាយ​ពី​ស្មា​ដល់ក​ជើង ។ ព្រះ​នេត្រ​ទាំង​ទ្វេ​បើក ធំ​ៗ ទឹកមុខ​ញញឹម​ស្ងប់ ព្រះ​ហស្ត​ទាំង​ទ្វេ​បោះ​ត្រង់​មក​មុខ ត្រឹម​ព្រះ​ឱរា រីឯ​ព្រះ​ហស្ត​ឆ្វេង​ម្រាម​ចង្អុលដៃ​បត់​ភ្ជាប់​មក​មេដៃ ចំណែក​​ខាងស្តាំ​ម្រាម​ទាំង​ប្រាំ​បត់​ចូល​គ្នា ។

បដិមា​ធ្វើ​ពី​ថ្មភក់​នេះ ជា​ចម្លាក់​ទោល​ស្ថិត​ក្នុង​សិល្បៈ​សម័យ​មុន​អង្គរ​នៃ​រចនាបថ​ភ្នំ​ដា​(​?​) នា​សត​វត្សរ៍​ទី​៦ មក​ពី​ទួល​អង្គ​ងិ​ល ភូមិ​ត្រពាំង​ឫស្សី ឃុំ​សំបូរ ស្រុក​សំរោង​ទង ខេត្តកំពង់ស្ពឺ ។ លក្ខណៈ​ទូទៅ​របស់​សិល្បៈ​បដិមា​ព្រះពុទ្ធ​រូបអង្គ​នេះ បង្ហាញ​យ៉ាង​ច្បាស់​ពី​ការ​ទាក់ទង​រវាង​សិល្បៈ​ខ្មែរ និង​សិល្បៈ​ឥណ្ឌា​នា​សម័យ​គុ​ប្ត ៕ ដោយ ៖ ស​.​ភ​.​រ

អត្ថបទសរសេរ ដោយ

កែសម្រួលដោយ