កាលព្រះមានព្រះភាគទ្រង់នៅជាពោធិសត្វ ព្រះអង្គត្រូវជាប់ជំពាក់ក្នុងចំណងទាំងបីនេះមិនធម្មតា ព្រះអង្គបានរៀបអភិសេកជាមួយព្រះនាងពិម្ពារក្នុងព្រះជន្ម១៦វស្សាហើយត្រូវរួមរស់ក្នុងសិរីសម្បត្តិរហូតដល់ទៅព្រះជន្ម២៩ឆ្នាំទើបស្ដេចយាងចេញទៅសាងផ្នួសបាន នេះក៏ព្រោះតែ កូន ភរិយា ទ្រព្យនេះឯងជាចំណងមាំណាស់ ចងក្រៀកព្រះអង្គទុកអស់ជាច្រើនឆ្នាំ ។ ហេតុនោះទើបព្រះមានព្រះភាគត្រាស់ថា…
កាលព្រះមានព្រះភាគទ្រង់នៅជាពោធិសត្វ ព្រះអង្គត្រូវជាប់ជំពាក់ក្នុងចំណងទាំងបីនេះមិនធម្មតា ព្រះអង្គបានរៀបអភិសេកជាមួយព្រះនាងពិម្ពារក្នុងព្រះជន្ម១៦វស្សាហើយត្រូវរួមរស់ក្នុងសិរីសម្បត្តិរហូតដល់ទៅព្រះជន្ម២៩ឆ្នាំទើបស្ដេចយាងចេញទៅសាងផ្នួសបាន នេះក៏ព្រោះតែ កូន ភរិយា ទ្រព្យនេះឯងជាចំណងមាំណាស់ ចងក្រៀកព្រះអង្គទុកអស់ជាច្រើនឆ្នាំ ។
ហេតុនោះទើបព្រះមានព្រះភាគត្រាស់ថា ប្រពន្ធ កូន ទ្រព្យសម្បត្តិទាំងឡាយគឺសុទ្ធតែជាគ្រឿងចងឬជាចំណងដ៏ស្វិតស្វាញ មិនមែនជាចំណងធូររលុងនោះឡើយ គឺជាចំណងដ៏រឹងមាំមិនងាយនឹងស្រាយ មិនងាយនឹងដាច់នោះឡើយ ។
ពុទ្ធគាថាបានសម្តែងថា បុត្តគីវី ភរិយាហត្ថេ ធនំបាទេ ។ ប្រែថា កូនចង.ក ភរិយាចងដៃ ទ្រព្យសម្បត្តិចងជើង ។ ចំណងទាំងបីនេះរមែងចងក្រៀកបុគ្គលមិនឱ្យទៅណារួចឡើយ បើបុគ្គលនោះមិនមានបញ្ញាថែមទៀតនោះ ចំណងនេះនឹងទាញទម្លាក់ឲ្យធ្លាក់ទៅក្នុងសេចក្តីទុក្ខមិនខាន ។
មានមនុស្សមិនតិចនាក់ទេ ដែលបានត្អូញត្អែររៀបរាប់ពីទុក្ខលំបាក យ៉ាងនេះមួយ យ៉ាងនោះមួយព្រោះតែចំណងទាំងបីនេះចងក្រៀកទុកមិនឲ្យរើរួចចេញពីវដ្តទុក្ខនេះបាន ទុក្ខព្រោះស្រឡាញ់ជាប់ចិត្ត ទុក្ខព្រោះការហួងហែងនេះឯងជាមហាចំណង ។
ហេតុនោះទើបអ្នកពុទ្ធនិយមពោលថា ប្រពន្ធ កូន ទ្រព្យ ជាចំណងធំ អ្នកឈ្លាសប្រតិពលទើបអាចស្រាយចំណងនេះបាន ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ