លោកធម៌បានដល់ធម្មជាតិជាទីប្រាថ្នា និងមិនជាទីប្រាថ្នារបស់មនុស្ស និងជាធម៌ដែលតែងកើតមាននៅក្នុងមនុស្សគ្រប់រូប មិនថាបុគ្គលនោះជាអ្នកចេះដឹងធម៌ ឬមិនចេះធម៌ទេ ហើយក៏មិនរើសមុខថាជាពុទ្ធសាសនិក ឬជាសាសនិករបស់សាសនាណាមួយឡើយ ។ តាមធម្មតាចិត្តជាបុថុជ្ជនរមែងជាប់ជំពាក់ក្នុងលោកធម៌ទាំង៨ប្រការនេះមិនខានគ្រាន់តែមានស្រាលនិងធ្ងន់ទៅតាមកម្រិតនៃការអប់រំចិត្ត ។…
លោកធម៌បានដល់ធម្មជាតិជាទីប្រាថ្នា និងមិនជាទីប្រាថ្នារបស់មនុស្ស និងជាធម៌ដែលតែងកើតមាននៅក្នុងមនុស្សគ្រប់រូប មិនថាបុគ្គលនោះជាអ្នកចេះដឹងធម៌ ឬមិនចេះធម៌ទេ ហើយក៏មិនរើសមុខថាជាពុទ្ធសាសនិក ឬជាសាសនិករបស់សាសនាណាមួយឡើយ ។
តាមធម្មតាចិត្តជាបុថុជ្ជនរមែងជាប់ជំពាក់ក្នុងលោកធម៌ទាំង៨ប្រការនេះមិនខានគ្រាន់តែមានស្រាលនិងធ្ងន់ទៅតាមកម្រិតនៃការអប់រំចិត្ត ។ លោកធម៌ទាំង៨នោះគឺ លាភ១ ឥតលាភ១ មានយស១ ឥតយស១ សរសើរ១ និន្ទា១ សុខ១ និងទុក្ខ១ ។
តែលោកធម៌ទាំងនោះមិនអាចគ្របសង្កត់ព្រះអរិយបុគ្គលបានទេ គឺលោកមិនដែលញាប់ញ័រ សប្បាយភ្លើតភ្លើននឹងលោកធម៌ទាំង៨នេះឡើយ ព្រោះតែបែបនេះហើយទើបព្រះអរិយបុគ្គលទាំងនោះរមែងរស់នៅជាសុខក្សេមក្សាន្តពេញមួយជីវិត ។
ការព្យាយាមអប់រំចិត្តឱ្យបានទៅជាចិត្តដែលមិនញាប់ញ័រដោយលោកធម៌ទាំង៨ ជាចិត្តបានសុខប្រាសចាកទុក្ខទាំងពួង ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ