ADផ្ទាំងផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម

Picture

ប្រវត្តិ​សិល្បៈ​ឡក​ក្រមិចក្រមើម​«ឆៃយ៉ាំ»

4 ឆ្នាំ មុន
  • ភ្នំពេញ

ឆៃយ៉ាំ​ជា​សិល្បៈ​ដែល​ស្គាល់​គ្រប់​គ្នា ដោយ​តែងតែបាន​ទស្សនា​ជា រឿយ​ៗ ប៉ុន្តែ​ពុំ​ដឹង​ប្រវត្តិ​នៃ​សិល្បៈ​នេះ​ទេ ។ សៀវភៅ​របាំ​ប្រជាប្រិយ​ខ្មែរ របស់​ពុទ្ធ​សាសន​បណ្ឌិត្យ​សរសេរ​ថា តាម​ឯកសារ​ដែល​យើង​មាន​ក្ដី តាម​ការ​សាកសួរ​ដល់​វង់ភ្លេង​នៃ​ឆៃយ៉ាំ​ផ្ទាល់​ក្ដី ពុំ​សូវ​បាន​ព័ត៌មាន​ច្បាស់លាស់​គួរ​ឱ្យ​យក​ជា​ការ​បាន​ច្រើន​ជាក់ស្ដែង​ឡើយ…

ឆៃយ៉ាំ​ជា​សិល្បៈ​ដែល​ស្គាល់​គ្រប់​គ្នា ដោយ​តែងតែបាន​ទស្សនា​ជា រឿយ​ៗ ប៉ុន្តែ​ពុំ​ដឹង​ប្រវត្តិ​នៃ​សិល្បៈ​នេះ​ទេ ។ សៀវភៅ​របាំ​ប្រជាប្រិយ​ខ្មែរ របស់​ពុទ្ធ​សាសន​បណ្ឌិត្យ​សរសេរ​ថា តាម​ឯកសារ​ដែល​យើង​មាន​ក្ដី តាម​ការ​សាកសួរ​ដល់​វង់ភ្លេង​នៃ​ឆៃយ៉ាំ​ផ្ទាល់​ក្ដី ពុំ​សូវ​បាន​ព័ត៌មាន​ច្បាស់លាស់​គួរ​ឱ្យ​យក​ជា​ការ​បាន​ច្រើន​ជាក់ស្ដែង​ឡើយ ។ ហេតុនេះ​ការ​ស្រាវជ្រាវ​រក​ប្រវត្តិ​នៃ​របាំ​នេះ​ពិតជា​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ភាព​ពុំ​ទាន់​ច្បាស់​មែនទែន​នៅឡើយ​ទេ ប៉ុន្តែ​បើ​និយាយ​តាម​សេចក្ដី​ពិនិត្យ​ហើយ​ធៀប​ផ្ទឹម​ជាមួយ​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​វិញ យើង​ពិតជា​រក​ឃើញ​ដាន​ខ្លះ​ល្មម​លើកយក​មក​បំភ្លឺ​បានជា​គតិ​គ្រាន់​នឹង​ជួយ​អ្នក​ស្រា​ជ្រាវ ត​ៗ ទៅ​ឱ្យ​រក​ឃើញ​ការណ៍​ពិត ។

ការ​ដែល​សន្និដ្ឋាន​បាន​ខ្លះ​នោះ គឺ​របាំ​ឆៃយ៉ាំ​ប្រាកដជា​មាន​សំណល់​សល់​មក​ពី​អារ្យធម៌​ចាស់​របស់​​មនុស្ស​ដើម ជា​ពិសេស​ពពួក​អ្នក​រស់នៅ​លើ​ទឹកដី​ខ្មែរ​នេះឯង ។ ដ្បិត​ជា​ធម្មតា តែ​កាលណា​មនុស្ស​មានកំណើត​ឡើង​មនុស្ស​ក៏​ត្រូវការ​ចាំបាច់​នឹង​សិល្បៈ​ភ្លាម​ដែរ តែ​សិល្បៈ​ដើមដំបូង​នោះ​មនុស្ស​យើង​ពុំ​ទាន់​បាន​នឹកឃើញ​បង្កើត​ឱ្យ​ប្លែក​ៗ​ជា​ក្បាច់ក្បូរ​បែបបទ វិសេស​ៗ​ដូច​សព្វ​ថ្ងៃនេះ​ទេ គឺ​មនុស្ស​នៅ​និយម​តាម​លក្ខណៈ​ដើម​របស់​ខ្លួន​ជា​ដរាប ។ បាន​សេចក្ដី​ថា បើ​កាលនោះ​មនុស្ស​មាន​ទម្លាប់​ធ្វើ​ឫកពា​យ៉ាងណា​សិល្បៈ​ក៏​ចេញ​មក​បែប​យ៉ាងនោះ ។

ដូច្នេះ​ហើយ​បានជា​របាំ​ឆៃយ៉ាំ​ប្រកបដោយ​ក្បាច់​លោត​ហក់​កញ្ឆក់​កញ្ឆោង​ខ្លួនប្រាណ និង​ស្រែក​បែប ផ្អើល​ៗ​ឱ្យ​សម​ទំនង​តាម​មនុស្ស​ដែល​ពុំ​ទាន់​មាន​វឌ្ឍនធម៌​នៅឡើយ ។ យើង​ជឿ​មួយ​ចំណែក​ទៀត​ថា កាលបើ​កើត​បានជា​ក្រុម ឬ​ជា​បែប​សិល្បៈ​មួយ​ឡើង​ហើយ បែបបទ​នេះ​ក៏​មិនមែន​នៅ​នឹង ដដែល​ៗ​ឡើយ គឺថា​មុខជា​មាន​វិ​វ​ឌ្ឍ​ជា​ដរាប តាម​សម័យកាល​នៃ​មនុស្សជាតិ​ដែល​តែងតែ​ប្លែក​ឡើង បន្តិច ម្ដង​ៗ ជា​លំដាប់ ។ ដូច​ជាដំបូង​មនុស្ស​គ្រាន់តែ​ចេះ​លោត​ៗ​ពុំ​ចាំបាច់​គិត​ពី​ក្បាច់​ឱ្យ​ត្រូវ​តាម​ក្បួនខ្នាត​អ្វី​ទេ ឯ​សម្រែក​វិញ​គ្រាន់តែ​បន្លឺ​អូ​-​ហេ​-​អា ពុំ​បាច់​ទាមទារ​តាម​ក្បួន​ឱ្យ​មាន​ន័យ​ថា​អ្វី​ឡើយ គឺ​គ្រាន់តែ​ឱ្យ​ផ្ទុះ​សេចក្ដី​សប្បាយ​រីករាយ​ប៉ុណ្ណោះ ។

ចំណេរ​តម​ក​គ្រា​ដែល​មនុស្ស ចេះ​តាក់តែង​សិល្បៈ​ឱ្យ​មាន​ក្បួនខ្នាត​ឡើង ឆៃយ៉ាំ​ក៏​មាន​ជា​ចង្វាក់​បទ​សម្រាប់​ឡក មាន​ប្រដាប់​ភ្លេង​ឱ្យ​សព្ទ​សូរ​ស្របគ្នា​បែបបទ មាន​សម្លៀក​បំពាក់​កាន់តែ​ជិតដិត​ដែរ ។ លុះ​មក​ដល់​គ្រា​សព្វថ្ងៃ​ប្រហែល​ជាមួយ​សតវត្សរ៍​មក​ហើយ របាំ​នេះ​ក៏​ប្ដូរ​ស្នូរ​ស្រែក​ឱ្យ​មាន​ន័យ​ខ្លះ​ឡើង ស្លៀកពាក់​ឱ្យ​សម​តាម​កាលសម័យ ក្បាច់​ហក់លោត​ក៏​ពត់​ឱ្យ​មាន​បែបផែន​សមរម្យ​ឡើង​ផង ។

សរុបសេចក្ដី​ទៅ​ឃើញ​ថា របាំ​ឆៃយ៉ាំ កើត​មាន​ឡើង​តាំងពី​សម័យ​មនុស្ស​ដើម​ជា​ពួក​រដ្ឋវាសី មុន​គ្រឹ​ស្ដ​សករាជ តែ​តែង​មានការ​កែប្រែ​ជា​រឿយ​ៗ ។ ស្រប​នឹង​កា​រវិ​វ​ឌ្ឍ​នៃ​បណ្ដាជន​គ្រប់​តែ​សតវត្ស ត​ៗ​គ្នា​មក រហូត​ដល់​សព្វថ្ងៃ​ក៏​មាន​បែបផែន​សមរម្យ​ឡើង ប៉ុន្តែ​មិន​លះបង់​លក្ខណៈ​មនុស្ស​ដើម​ឡើយ ដូច​ជា​ក្បាច់​ក្រមិចក្រមើម​ញាក់ញ័រ​ខ្លួន​ជាដើម ៕ (​កែសម្រួល​ដោយ ៖ បុប្ផា​)

អត្ថបទសរសេរ ដោយ

កែសម្រួលដោយ