ផ្ទៃទឹកដ៏ធំល្វឹងល្វើយមើលដាក់កន្ទុយភ្នែក។ ធ្លាប់ជាទីកន្លែងសម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិយ៉ាងច្រើនអនេកធ្វើដំណើរទៅហែលទឹកលេងកម្សាន្តយ៉ាងត្រជាក់ចិត្ត សម្រាកលំហែកាយលើខ្យូសមាត់ទឹកស្រូបយកខ្យល់អាកាសដ៏បរិសុទ្ធ គយគន់
ខេត្តបាត់ដំបង ៖ ផ្ទៃទឹកដ៏ធំល្វឹងល្វើយមើលដាក់កន្ទុយភ្នែក។ ធ្លាប់ជាទីកន្លែងសម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិយ៉ាងច្រើនអនេកធ្វើដំណើរទៅហែលទឹកលេងកម្សាន្តយ៉ាងត្រជាក់ចិត្ត សម្រាកលំហែកាយលើខ្យូសមាត់ទឹកស្រូបយកខ្យល់អាកាសដ៏បរិសុទ្ធ គយគន់ជួរភ្នំដ៏វែងអន្លាយជាប់ជើងមេឃ។ ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្ន ទីនោះបានក្លាយទៅជាទីរហោឋានដ៏ស្ងត់ជ្រងំ បន្សល់ទុកតែស្លាកស្នាមអនុស្សាវរីយ៍ ជាមួយនឹងផ្ទៃទឹកលាតសន្ធឹងដាក់កន្ទុយភ្នែកគួរឲ្យស្រណោះ។ នោះគឺជា រមណីយដ្ឋាន «អាងកំពីងពួយ»។
រមណីយដ្ឋាន «កំពីងពួយ» ដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅភូមិតាង៉ែន ឃុំតាគ្រាម ស្រុកបាណន់ មានបណ្ដោយប្រវែង៦,០០០ម៉ែត្រ និងទទឹងប្រវែង១,៩០០ម៉ែត្រ អាចរក្សាទឹកទុកបានរហូតដល់ទៅ១១០,០០០,០០០ម៉ែត្រគូប (មួយរយដប់លានម៉ែត្រគូប) នៅរដូវរស្សា។ វាត្រូវបានកសាងនៅក្នុងឆាកសោកនា.ដកម្មដ៏ប្រល័យ នៃសម័យខ្មែរក្រហមគ្រប់គ្រងក្នុងទសវត្សឆ្នាំ៧០។ សំណង់នេះ ត្រូវបានគេប្រើប្រាសកម្លាំងមនុស្សសុទ្ធសាធរាប់ម៉ឺននាក់ រែកសែងដីសាងសង់ជាទំនប់ទឹកដ៏ធំមហិមាក្នុងសម័យនោះ ដែលផ្នែកខ្លះហ៊ុមព័ទ្ធទៅដោយជួរភ្នំ។ នេះបើយោងតាមឯកសារនានា ដែលត្រូវបានគេចងក្រងទុកមកដល់សព្វថ្ងៃ។
កេរដំណែលដែលកើតចេញពីកម្លាំងញើសឈា.មប្រជាជនខ្មែរសុទ្ធសាធកាលពីសម័យ នៃរបបអាវខ្មៅនេះ វាបានប្រែក្លាយជារមណីយដ្ឋានដ៏ល្បីល្បាញ និងពេញនិយមបំផុត នៅក្នុងអំឡុងចាប់ពីពាក់កណ្ដាលទសវត្សឆ្នាំ១៩៩០ រហូតដល់ឆ្នាំ២០១៣ ក្រោយថ្ងៃរំដោះ៧មករា ឆ្នាំ១៩៧៩។ ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្ន រមណីយដ្ឋាន ដែលជាកាកសំណល់ នៃរបបខ្មែរក្រហមមួយនេះ បានប្រែក្លាយជាទីកន្លែងដ៏ស្ងាត់ជ្រងំគួរឲ្យសង្វេគក្រៃលែងត្រឹមមួយប៉ប្រិចភ្នែក បន្សល់ទុកតែស្លាកស្នាម គ្មានខ្យូសលើមាត់ទឹកសម្រាប់សម្រាកលំហែកាយដូចកាលប៉ុន្មានឆ្នាំមុនទៀតទេ។
តូប ឬខ្យូសរាប់សិបខ្នង ដែលគេសាងសង់លើមាត់ទឹកសម្រាប់ឲ្យភ្ញៀវទេសចរអង្អុយលំហែកាយ ត្រូវបានគេបញ្ជាឲ្យរុះរើចេញអស់គ្មានសល់ កាលពីជាងពីរឆ្នាំមុននេះ។ រីឯសំណង់ទ្វារទឹក ដែលធ្លាប់តែបើកបង្ហូរទឹកសម្រាប់ឲ្យភ្ញៀវទេសចរហែលលេងកំសាន្ត ក៏ត្រូវគេទម្លាក់ទ្វារបិទជិតឈឹងផងដែរ សូម្បីមួយតំណក់ក៏មិនឲ្យជ្រាបចេញពីក្នុងអាងឡើយ។
មន្ទីរធនធានទឹក និងឧតុនិយមខេត្ត ដែលមហាជនទូទៅដឹងថា កំពុងគ្រប់គ្រងអាងកំពីងពួយសព្វថ្ងៃនេះ មិនអនុញ្ញាតឲ្យមានការសាងសង់តូប ឬខ្យូសនៅលើទឹកទទួលភ្ញៀវដូចមុនៗទៀតទេ ប៉ុន្តែអ្នកដែលធ្លាប់លក់ដូរម្ហូបអាហារមួយចំនួននៅតែអាចឆ្លៀតឱកាសធ្វើតូប ឬខ្យូសបានខ្លះៗ នៅម្ខាងទំនប់ទឹក គ្រាន់ចងអង្រឹងទទួលភ្ញៀវដែលធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ចូលហូបបាយទឹកម្ដងម្កាល ក្រោមការអនុគ្រោះខ្លះៗពីមន្ត្រីជំនាញ។ នេះបើតាមការពិនិត្យជាក់ស្ដែង និងតាមការបំភ្លឺនានា ពីប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅតំបន់នោះបានបរិយាយប្រាប់កោះសន្តិភាពកាលពីសប្ដាហ៍មុន។
អ្នកលក់ម្ហូបអាហារ បាននិយាយថា កាលពីអំឡុងមុនឆ្នាំ២០១៣ តំបន់ទេសចរណ៍អាងកំពីងពួយ បានបើកចំហរទទួលភ្ញៀវទេសចរពេញទំហឹង ព្រោះសំណង់ទ្វារទឹកត្រូវបានបើកបង្ហូរល្មមអាចឲ្យភ្ញៀវហែលកំសាន្តបាន។ កាលនោះ មានមនុស្សទៅលែងច្រើនណាស់ សូម្បីថ្ងៃចុងសប្ដាហ៍ក៏មានមនុស្សកកកុញដែរ។ ជាពិសេសនៅពេលមានពិធីបុណ្យជាតិ ឬ បុណ្យប្រពៃណីខ្មែរធំៗ ដូចជាពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មី ឬបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌជាដើម។ល។និង។ល។
គាត់និយាយថា គាត់លក់ដូរនៅលើអាងកំពីងពួយនេះ តាំងពីមានអ្នកលក់ត្រឹមតែប៉ុន្មាននាក់ប៉ុណ្ណោះ តែក្រោយៗមកមានមនុស្សមកពីតាមបណ្ដាខេត្តផ្សេងៗមកលេងកាន់ច្រើនទៅៗ ទើបអ្នកលក់ដូរមានកាន់តែច្រើនដែរ។ អំឡុងពេលនោះ អាងកំពីងពួយល្បីខ្លាំងណាស់ មានភ្ញៀវមកលេងច្រើន ស្ទើរតែរកកន្លែងអង្គុយគ្មាន សូម្បីយានយន្តក៏គ្មានទីតាំងចតដែរ។ ប៉ុន្តែចាប់តាំងពីក្រោយឆ្នាំ២០១៣ (ឆ្នាំមានទឹកជំនន់ បាក់ទំនប់អាងកំពីងពួយ) រហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ អាងកំពីងពួយ បានបាត់បង់ភ្ញៀវអស់ស្ទើរតែទាំងស្រុង លក់អ្វីក៏មិនដាច់ដែរ លក់ដាច់បន្តិចបន្តួចសម្រាប់តែអ្នកដំណើរឆ្លងកាត់តែប៉ុណ្ណោះ។
ពាក់ព័ន្ធនឹងរមណីយដ្ឋាន «កំពីងពួយ» នេះ បើតាមមន្ត្រីទេសចរណ៍បានឲ្យដឹងថា បច្ចុប្បន្នអាងកំពីងពួយ ស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងទាំងស្រុងរបស់មន្ទីរធនធានទឹក និងឧតុនិយមខេត្ត។ រឿងបើកទ្វារទឹក ឬបិទទ្វារទឹក វាជាសិទ្ធិអំណាចរបស់មន្ទីរធនធានទឹក មិនមែនស្ថិតនៅលើខាងមន្ទីរទេសចរណ៍ទេ។
មន្ត្រីដដែលបន្ដថា ដោយសារតែបែបនេះហើយ ទើបខាងមន្ទីរទេសចរណ៍គ្មានផែនការរៀបចំកែលំអររមណីយដ្ឋាននេះឡើងវិញ ហើយថែមទាំងត្រូវបានគេផាត់ចេញពីក្នុងបញ្ជីគោលដៅទេសចរណ៍នៅក្នុងខេត្ត រហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះទៀតផង។ ប៉ុន្តែមន្ត្រីរូបនេះ បានទទួលស្គាល់ថា រមណីយដ្ឋាន កំពីងពួយនេះ ពិតជាមានប្រជាប្រិយភាពអាចទាក់ទាញមនុស្សឲ្យទៅកំសាន្តច្រើនមែន កាលពីជិត១០មុន តែបច្ចុប្បន្នចប់ហើយ។
គេសម្គាល់ឃើញថា មន្ទីរទេសចរណ៍ខេត្ត តែងតែផ្សព្វផ្សាយតាមបណ្ដាញសង្គមរបស់ខ្លួនក្ដី ឬតាមប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនានាក្ដី នៅមុនពេលមានពិធីបុណ្យទានផ្សេងៗ នូវគោលដៅទេសចរណ៍នានា ដែលមាននៅក្នុងខេត្តបាត់ដំបង ដើម្បីរង់ចាំស្វាគមន៍ភ្ញៀវធ្វើដំណើរទៅកំសាន្ត ហើយក្នុងចំណោមនោះ ក៏មានឈ្មោះរមណីយដ្ឋានអាងកំពីងពួយ មួយផងដែរ។ ប៉ុន្តែរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ មន្ទីរទេសចរណ៍ហាក់មិនបានដាក់បញ្ជូលឈ្មោះរមណីយដ្ឋាន «អាងកំពីងពួយ» នៅក្នុងបញ្ជីគោលដៅទេសចរណ៍ទាំងនោះទៀតទេ ព្រោះរមណីយដ្ឋាននេះត្រូវបានគេផាត់ចេញពីក្នុងបញ្ជីគោលដៅទេសចរណ៍ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងមកហើយ។
នៅក្នុងរាជកាល លោក ប្រាជ្ញ ចន្ទ គ្រប់គ្រងជាអភិបាលខេត្ត ក្នុងអំឡុងឆ្នាំ២០០៨ តំបន់ «កំពីងពួយ» ត្រូវបានគណៈកម្មការរៀបចំប្លង់គោលខេត្តនេះ រៀបចំបញ្ចូលឈ្មោះជា «រមណីដ្ឋាន» ជាផ្លូវការ នៅក្នុងសៀវភៅ «ផែនការអភិវឌ្ឍន៍ និងការការពារតំបន់ទេសចរណ៍សំខាន់ៗនៅក្នុងខេត្តបាត់ដំបង»។ អំឡុងពេលនោះ រមណីយដ្ឋាន «កំពីងពួយ» កំពុងមានឈ្មោះបោះសម្លេងល្បីល្បាញស្ទើរគ្រប់ទិសទី នៃព្រះរាជណាចក្រកម្ពុជា។ ហើយ «អាងកំពីងពួយ» ត្រូវគេគត់សម្គាល់មានចំណុចពិសេស២ ដែលទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍ភ្ញៀវខ្លាំងបំផុត គឺ «ការហែលទឹកកំសាន្ត និងចង់ស្គាល់ទីតាំងផ្ទាល់ ដែលខ្មែរក្រហមបន្សល់ទុក»។
សម្រាប់ដំណើរកំសាន្តរបស់ភ្ញៀវទេសចរជាតិក្ដី ភ្ញៀវអន្តរជាតិក្ដី ដែលមកដល់ទឹកដីខេត្តដ៏មានវ័យចំណាស់មួយនេះ មិនថានៅថ្ងៃចុងសប្ដាហ៍ ឬក្នុងឱកាសបុណ្យទានផ្សេងៗទេ គេសម្គាល់ឃើញថា ពេលព្រឹកព្រលឹមភ្ញៀវទេសចរ បានចាប់ផ្ដើមធ្វើដំណើរជាហូរហែតាមយានយន្តទៅកំសាន្តតាមរមណីយដ្ឋាននានា នៅតាមបណ្ដាស្រុកឆ្ងាយៗ ដែលមានទឹកធ្លាក់ពីជ្រលងភ្នំ តាមដងស្ទឹង ចំការដំណាំ ឬតំបន់ធម្មជាតិនានា ជាពិសេសរមណីយដ្ឋាននានា ដែលមាននៅក្នុងស្រុកសំឡូត។ លុះដល់ថ្ងៃរសៀល ទើបពួកគេធ្វើដំណើរត្រឡប់មកវិញ សម្រុកចូលទៅហែលទឹកលេងនៅរមណីយដ្ឋាន «កំពីងពួយ» ដែលជាតំបន់ត្រជាក់ និងសំខាន់ជាងគេ រួចបន្តដំណើរទៅទស្សនានៅប្រាសាទបាណន់ មុនពេលថ្ងៃលិច។
បើទោះជារមណីយដ្ឋាន «កំពីងពួយ» ពេលនេះ ត្រូវបានបាត់ឈ្មោះបោះសម្លេងក្ដី តែនៅមានរមណីយដ្ឋានជាង៥០កន្លែងទៀត ដែលកំពុងរង់ចាំទទួលស្វាគមន៍ភ្ញៀវទេសចរទៅកំសាន្ត។ នេះបើតាមមន្ត្រីទេសចរណ៍បានចង្អុលបង្ហាញ។
មន្ត្រីទេសចរណ៍រូបនេះ បាននិយាយថា រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍នៅក្នុងខេត្តបាត់ដំបង សព្វថ្ងៃនេះ កើតមានច្រើនណាស់ ក្នុងនោះមានទាំងរមណីយដ្ឋានបែបធម្មជាតិទើបបង្កើតថ្មី និងរមណីយដ្ឋានប្រវត្តិសាស្ត្រប្រាសាទបុរាណ។
ចំពោះការបាត់បង់ឈ្មោះរមណីយដ្ឋាន «អាងកំពីងពួយ» ដ៏ពេញនិយមនេះ ពិតជាគួរឲ្យសោកស្ដាយខ្លាំងណាស់ ព្រោះជាទីកន្លែងប្រវត្តិសាស្ត្រ ដែលបន្សល់ទុកពីសម័យខ្មែរក្រហម។ ប៉ុន្តែយ៉ាងណា ពេលនេះភ្ញៀវទេសចរនៅតែអាចធ្វើដំណើរទៅទស្សនាបានក្នុងលក្ខណៈចង់ស្គាល់ ឬចង់សិក្សាស្រាវជ្រាវពីប្រវត្តិ នៃការសាងសង់ទំនប់អាងកំពីងពួយនេះ។ ហើយក៏អាចហែលទឹកដ៏សែនត្រជាក់នេះបានផងដែរ ថែមទាំងគយគន់មើលផ្ទៃទឹកដ៏ធំល្វឹងល្វើយដាច់កន្ទុយភ្នែកបានទៀតផង តែហាក់ស្រងេះស្រង៉ោចបន្តិច ព្រោះតែគ្មានភ្ញៀវទៅកំសាន្តច្រើនអ៊ូអរដូចកាលពីជិត១០មុននោះទេ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ