មានប្រវត្តិបែបណាខ្លះ ទើបគេហៅថានំផ្លែអាយ ?
- ភ្នំពេញ
ខេត្តសៀមរាប៖ អ្នកស្រុកលាងដៃ តំបន់អង្គរ ខេត្តសៀមរាប នៅតែនិយមធ្វើនំប្រពៃណីខ្មែរ ផ្សេងៗ ក្នុងនោះមាននំផ្លែអាយផង ។ ជាក់ស្ដែងស្ត្រីវ័យចំណាស់ឈ្មោះដុំ ប៉ាច…
ខេត្តសៀមរាប៖ អ្នកស្រុកលាងដៃ តំបន់អង្គរ ខេត្តសៀមរាប នៅតែនិយមធ្វើនំប្រពៃណីខ្មែរ ផ្សេងៗ ក្នុងនោះមាននំផ្លែអាយផង ។ ជាក់ស្ដែងស្ត្រីវ័យចំណាស់ឈ្មោះដុំ ប៉ាច ជាកសិករផង និងជាអ្នកធ្វើនំ ផ្សេងៗ ក្នុងនោះមាននំផ្លែអាយ ឬនំបង្កប់ស្ករ ដែលមានរសជាតិផ្អែមឈ្ងុយ ។
តើចង់ដឹងប្រវត្តិឈ្មោះនំផ្លែអាយនេះទេ ?
អ្នកស្រីដុំ ប៉ាច ធ្វើកន្ទោង តូចៗ ពីស្លឹកចេកសម្រាប់ដាក់ផ្លែអាយចំនួន៥គ្រាប់ តូចៗ ។ ក្នុង១កន្ទោង ដែលមានផ្លែអាយ៥គ្រាប់អាចលក់បានក្នុងតម្លៃ៥០០រៀល ។
អ្នកស្រីដុំ ប៉ាច ច្រើនតែយកនំដើរលក់តាមផ្ទះក្នុងភូមិ ឬលក់នៅតាមពិធីបុណ្យ ផ្សេងៗក្នុងភូមិ ។
បើតាមវិទ្យាស្ថានមនុស្សសាស្ត្រ និងវិទ្យាសាស្ត្រសង្គមឱ្យដឹងទៀតថា គ្រឿងផ្សំសម្រាប់ធ្វើនំ ដូចជាស្ករផែន ដូងទុំ ស្លឹកចេក ដែលអ្នកស្រីដុំ ប៉ាច មាននៅជុំវិញផ្ទះគាត់ និងរកទិញពីអ្នកភូមិស្រុក ក្បែរៗគ្នា ។
ទោះបីមុខរបរធ្វើនំផ្លែអាយរកបានប្រាក់ចំណូលបន្ថែមតិចតួច ក៏ប៉ុន្តែអ្នកស្រីដុំ ប៉ាច អាចរកប្រាក់បន្ថែមសម្រាប់ផ្សំជាមួយការចំណាយ ផ្សេងៗ ផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ ។
បើតាមវចនានុក្រមខ្មែរ ពន្យល់ថា នំផ្លែអាយ គឺជានំបំពួនស្ករ ។ ចាស់ៗតំណាលប្រាប់ថា បានជានំបំពួនស្ករនេះមានឈ្មោះថានំផ្លែអាយ ផងដែរ ពីព្រោះក្នុងរជ្ជកាលនៃព្រះបាទសម្ដេចព្រះហរិរក្សរាមាឥស្សរាធិបតី គេច្រើនយកនំនេះទៅដាក់ភ្ជាប់លើមែកឈើ ឬមែកឫស្សីដែលគេកាត់យកមកដោតលើកំណាត់ដើមចេក គេភ្ជាប់នំនេះតម្រៀបគ្នា ស្រដៀងនឹងឈើមានផ្លែ … គេសន្មតឈ្មោះថានំផ្លែអាយ គឺទុកដូចជាឈើផ្លែនៅអាយ ពុំមែនផ្លែដែលគេបេះយកមកពីដើមឈើឯនាយទេ ។
បច្ចុប្បន្ននំផ្លែអាយ នៅមានវត្តមានក្នុងសង្គមខ្មែរនៅឡើយ ប៉ុន្តែមិនសូវមានគេធ្វើលក់ច្រើន ឬអាចងាយរកទិញបានហូបទេ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ