ការលក់ចេញនូវទីតាំងណាមួយរបស់រដ្ឋ…ជាទីតាំងដែលមន្ត្រីកំពុងបំពេញការងារ…បានក្លាយជាទម្លាប់ដ៏អាក្រក់បំផុតមួយ…ទោះបីបានយកពាក្យ «ដោះដូរ» មកប្រើ…ក៏ពុំអាចលុបបំបាត់បាននូវការសង្ស័យថា…មេៗដែលជាអ្នកសម្រេចបានប្រព្រឹត្តនូវអំពើពុករលួយរលេះដដែល…កុំយល់ថាមហាជនល្ងង់ល្ងើឱ្យសោះ ។
រាល់ការលក់ដែលហៅថា «ដោះដូរ» ពិតមែនលក់អាចាស់បានអាថ្មីក៏ដោយ…ក៏គ្មានទទួលបានការអបអរសាទរពីមន្ត្រីម្ចាស់ទីតាំង…និងមហាជនជាប្រជារាស្ត្រដែរ…ព្រោះទីតាំងដែលលក់ចេញ…ជាកន្លែងដែលគេថា «ត្រូវប៉ាន់»…ឯទីតាំងដែលបានមកវិញ…ជាកន្លែងមិនគួរមើល ឬជាកន្លែងអន់អស់សាច់…ផលចំណេញបានទៅលើឈ្មួញលោភលន់ និងអ្នកសម្រេច ។
ពិសេសទៀតច្រើនតែបែកធ្លាយថា…ទីតាំងដែលដោះដូរនោះ…មិនមែនឈ្មួញឈ្មោះ «ក» ទេ…ឈ្មួញឈ្មោះ «ក» ជាអាយ៉ងឈរឈ្មោះឱ្យឈ្មួញដ៏មានឥទ្ធិពលឈ្មោះ «ខ» ឯណោះទេ…ដែលល្បិចនេះមហាជនបានដឹងឮសុះសាយយូរហើយ ។
កលល្បិចត្រីងៀតឆ្លៀតពង…ឬល្បិចស្វាយកបាយលាបមាត់ពពែនេះ…ជានយោបាយត្រជាក់មួយ…ដែលអស់លោកសេដ្ឋីថ្មីទាំងឡាយបានយកមកប្រើនេះ…ល្មមបញ្ចប់ទៅ ឬបើឈប់បានឈប់ទៅ…ព្រោះអ្នកដែលបានដឹងឮមុនគេនោះគឺមន្ត្រីច្រើននាក់ជាម្ចាស់…ហើយក៏បែកធ្លាយចេញមកក្រៅ…ពិតមែនគេគ្រប់គ្នាមិនទម្លាយ…ក៏ក្លិនពាងប្រហុកដែលបែកនោះជះច្រាស់ខ្យល់ដែរ ។
ល្បិចនេះគេហៅថា អ្នកមានច្រាស់ជ្រាំមិនចេះឆ្អែត…ក្លិននៅតែអន្ទោលតាមប្រាណ…តើល្មមឈប់អំពើ «អញ និយម» ឬ «មានតែអញ» ហ្នឹងហើយឬនៅ ?…ថ្មីៗនេះលក់រួចហើយទីតាំងប៉ុស្តិ៍ព្រែកលៀប ខណ្ឌជ្រោយចង្វា ។
តើនៅមានសល់ទីតាំងណាទៀតដែលមិនទាន់លក់…ដែលលក់ហើយ មិនទាន់ចេញលទ្ធផលរួម ?មហាជននឹកស្មានថាមុខរបរដោះដូរ…ឈប់មានហើយ…ដឹងអីស្ងាត់ៗមានមួយមានពីរ…ហេ ! េហ !
ចែករំលែកព័តមាននេះ