មានតែសេចក្តីល្អប៉ុណ្ណោះដែលបានស្ថាបនាមនុស្ស ដែលធ្លាប់តែអន់ថយទន់ទាប ដោយត្រកូល ឬដោយទ្រព្យជាដើម ឲ្យបានជាមនុស្សប្រសើរខ្ពង់ខ្ពស់ រហូតដល់ទេវតា ឥន្ទ្រ ព្រហ្មប្រណម្យអញ្ជលីសំពះថ្វាយបង្គំទៀតផង ។
អំពើល្អមិនបានឃ្លាតចាកពីលោកនេះទៅឡើយ មានតែសត្វលោកទេ ដែលចេះតែលះបង់នូវអំពើល្អចោល ។ កុសលធម៌មានអានុភាពរកអ្វីប្រៀបពុំបានឡើយ សូមឲ្យមានការទុកចិត្តចំពោះអំពើល្អចុះ គឺល្អជាងការទុកចិត្តក្នុងអ្វីៗទាំងអស់នៅលើភពផែនដីនេះ ។
ព្រះបរមគ្រូទ្រង់បានទេសនាអប់រំឲ្យបរិស័ទតម្កល់ខ្លួនដោយប្រពៃ គឺតម្កល់ខ្លួនក្នុងគុណធម៌ ឬឲ្យព្រះធម៌មាននៅក្នុងខ្លួនជានិច្ចនិរន្តរ៍ បើទោះបីភប់ប្រសព្វនូវសេចក្តីទុក្ខលំបាកយ៉ាងណា ក៏កុំចោលសេចក្តីល្អឱ្យសោះ ។
ព្រោះថាកាលបើយើងមានព្រះធម៌តាំងនៅក្នុងខ្លួនបានមាំមួនល្អហើយ យើងរឹងរឹតតែចេះសម្លឹងមើលបុគ្គលនិងហេតុការណ៍ផ្សេងៗបានកាន់តែប្រសើឡើង ធ្វើចិត្តឲ្យបានស្ងប់ ជីវិតនឹងបានសុខសាន្តតរៀងទៅ ។ (ដោយសាន សារិន)
ចែករំលែកព័តមាននេះ