កម្តៅកើតអំពីមនុស្សនាំគ្នាអង្អែលកាមគុណ
ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធពោលថា ភ្លើងគឺ រាគៈ ភ្លើងគឺទោសៈ ភ្លើងគឺមោហៈ ក្ដៅដោយសេចក្ដីកើត ដោយសេចក្ដីចាស់គ្រាំគ្រា និងសេចក្ដីស្លាប់ ក្ដៅដោយសេចក្ដីសោក ដោយសេចក្ដីខ្សឹកខ្សួល…
ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធពោលថា ភ្លើងគឺ រាគៈ ភ្លើងគឺទោសៈ ភ្លើងគឺមោហៈ ក្ដៅដោយសេចក្ដីកើត ដោយសេចក្ដីចាស់គ្រាំគ្រា និងសេចក្ដីស្លាប់ ក្ដៅដោយសេចក្ដីសោក ដោយសេចក្ដីខ្សឹកខ្សួល ដោយសេចក្ដីទុក្ខក្នុងកាយ ដោយសេចក្ដីទុក្ខក្នុងចិត្ត ដោយសេចក្ដីចង្អៀតចង្អល់ក្នុងចិត្ត នាំគ្នាត្រេកត្រអាលក្នុងកាមគុណនាំឱ្យសត្វលោករស់នៅក្នុងកម្ដៅហើយកម្ដៅនេះកាន់តែមានកំណើនកើនឡើងជាលំដាប់គ្មានវិធីរំលត់ ។
សត្វលោកគ្មានជំនឿថា ការពន្លត់ភ្លើងរាគៈ ទោសៈ មោហៈ គឺជាចំណុចត្រជាក់ដ៏កំពូលនោះទេ ផ្ទុយមកវិញ គេច្រើនតែស្វែងរកសេចក្ដីសប្បាយរីករាយលើបញ្ចកាមគុណ ដែលជាការពង្រីកភ្នក់ភ្លើងជីវិតឲ្យកាន់តែធំដោយគំនិតបញ្ឆេះច្រើនជាងគំនិតពន្លត់ ។
ទ្វីបលោកនេះបានក្លាយទៅជាលោកដែលមានកម្ដៅទាំងមនុស្ស ទាំងសត្វ ទាំងសកលធាតុ ក៏ព្រោះតែមនុ ស្សក្នុងពិភពលោក នាំគ្នាស្ទាប់អង្អែលនូវបញ្ចកាមគុណ នាំគ្នាបម្រើសេចក្ដីសប្បាយបោកប្រាស់ ប្រកបដោ យចិត្តពោរពេញទៅដោយរាគៈ ទោសៈ មោហៈ លើសពីសម័យមុន១ជា ១លានដង ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ