អ្នកទស្សនវិជ្ជាព្រះពុទ្ធសាសនាបានលើកឡើងថា ការជូនបុណ្យកុសលដល់អ្នកដទៃគឺជាការប្រដៅចិត្តមួយផ្នែកក្នុងសេចក្តីល្អ ដើម្បីកុំឱ្យចិត្តគិតអ្វីៗសម្រាប់តែខ្លួនឯង មិនរវល់នឹងកិច្ចការអ្នកដទៃនោះមិនត្រឹមត្រូវទេ ព្រោះអ្នកណាៗក៏គេចង់បានសេចក្តីសុខដូចជាយើងអ៊ីចឹងដែរ ។
ចំណែកឯអ្នកអនុមោទនាបុណ្យកុសលដែលអ្នកដទៃបានធ្វើ ឬបានជូនមកហើយនោះ ក៏ជាការប្រដៅចិត្តមួយផ្នែកដែរ កុំឱ្យចិត្តរឹងរូស ប្រកាន់ទិដ្ឋិមានះ លើកកម្ពស់ខ្លួនឯងដូចដងទង់ គឺធ្វើឱ្យចិត្តទន់ភ្លន់ស្ងប់ស្ងាត់ កម្ចាត់ការប្រកាន់ខ្លួន ចេះមើលឃើញបុណ្យកុសលជាអំពើល្អផង ។ ប្រដៅទូន្មានចិត្តឱ្យស្គាល់គុណតម្លៃនៃសេចក្តីល្អ ចេះជ្រះថ្លាក្នុងបុណ្យកុសលរបស់អ្នកដទៃដែលគេមានគុណចំពោះខ្លួនយើងផង ចំពោះអ្នកដទៃផង និងចំពោះសាសនាផង ។
ការទូន្មានចិត្តឱ្យដឹងគុណក្នុងសេចក្តីល្អរបស់អ្នកដទៃគឺជាការចាំបាច់សម្រាប់ជនគ្រប់រូប ព្រោះនាំឱ្យចិត្តកាន់តែយល់ដល់អំពើល្អគ្រប់យ៉ាង ដោយមិនប្រកាន់ឫកពា ចើងម៉ើងឆ្មើងឆ្មៃ មើលងាយ ឬខឹងក្រោធជាមួយអ្នកដទៃ ។ (ដោយសាន សារិន)
ចែករំលែកព័តមាននេះ