ADផ្ទាំងផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម

បុរសពិការថា ពេលមិនស្រួលខ្លួន រកអង្ករច្រកឆ្នាំងពុំបាន មានតែអង្គុយយំ (វីដេអូ)

4 ឆ្នាំ មុន

កំពង់ចាម
០៨ ខែ តុលា ឆ្នាំ ២០១៩ ម៉ោង ១៥:០៩

ខេត្តកំពង់ចាម ៖ ពិតជាគួរឲ្យអាណិតអាសូរណាស់ បុរសពិការជើងម្ខាងក្នុងសម័យសង្គ្រាមនៅព្រំដែនកម្ពុជា-ថៃ ដោយមិនលើកដៃដើរសុំទានគេនៅតាមទីប្រជុំនជននោះទេ គឺសុខចិត្តពិបាកគ្រប់បែបយ៉ាងជាមួយនឹងកូនប្រុសពៅវ័យ១៣ឆ្នាំ ដើររើសអេតចាយតាមផ្លូវនានាក្នុងក្រុងកំពង់ចាម ដើម្បីលក់គ្រាន់និងបានលុយដោះស្រាយជីវភាពគ្រួសារទាំងត្រដាបត្រដួស។ បុរសពិការជើងឆ្វេងខាងលើនេះឈ្មោះ ហេង…

បុរសពិការជើងឆ្វេងខាងលើនេះឈ្មោះ ហេង ម៉ៃ អាយុ៥១ឆ្នាំ រស់នៅភូមិបឹងស្នាយ សង្កាត់សំបួរមាស ក្រុងកំពង់ចាម បានប្រាប់ឲ្យដឹងថា នៅព្រឹកថ្ងៃទី៨ តុលា ឆ្នាំ២០១៩នេះ រូបគាត់និងកូនប្រុសពៅឈ្មោះ ម៉ៃ វណ្ណី បានចេញពីផ្ទះតាំងពីព្រឹកព្រលឹម ដោយមានម៉ូតូកញ្ចាស់១គ្រឿងសណ្តោងរ៉ឺម៉ក ដោយកូនប្រុសជាអ្នកបើក ដើម្បីចេញទៅរើសអេតចាយតាមផ្លូវនានាក្នុងក្រុងកំពង់ចាម រហូតដល់ម៉ោងជិត១០ព្រឹក បានមកឈប់ត្រង់ចំណុចក្បាលស្ពានកោះប៉ែន រើសសំបកដបទឹកបរិសុទ្ធបានជិតកន្លះបាវ រួមនឹងឡាំងក្រដាសចាស់ៗដែលគេបោះចោលនៅមុខផ្ទះ។

បុរសពិការជើងក្នុងជីវិតកំសត់ប្រាប់បន្តថា របរដើររើសអេតចាយនេះ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ គឺជិត១៥ឆ្នាំមកហើយ សូម្បីតែដី និងផ្ទះក៏មិនមាននៅ គឺបានត្រឹមសុំដីគេធ្វើផ្ទះឈើតូចល្មមទំហំប្រហែល៣គុណ៤ម៉ែត្រ ជញ្ជាំងដែកប្រក់ស័ង្កសីស្នាក់នៅជាបណ្តោះអាសន្ន ប្រសិនបើនៅថ្ងៃណាមួយម្ចាស់គេដេញចេញ គាត់មិនដឹងជាទៅរកលុយមកពីណាទិញដីសម្រាប់សង់ផ្ទះនៅនោះទេ។ ហើយមានថ្ងៃណាខ្លះ គាត់មិនស្រួលខ្លួន គឺមិនបានចេញមករើសអេតចាយ រកតែអង្ករច្រកឆ្នាំងស្ទើរមិនបាន មានតែអង្គុយបង្ហូរទឹកភ្នែកក៏មាន ។ បើសិនជារើសបានពេញបាវ គឺលក់បាន៣ម៉ឺនរៀល ជួនកាលរើសសំបកដបបានកន្លះបាវ លក់បានជាង១ម៉ឺនរៀលក៏មានដែរ។

បុរសពិការជើងខាងលើបន្តថា សព្វថ្ងៃនេះ គាត់មានកូនចំនួន៥នាក់ ក្នុងនោះស្រី៣នាក់តែមានប្តីអស់ហើយ និងប្រុស២នាក់ ចំណែកប្រពន្ធបានចេញទៅស៊ីឈ្មួលគេខាងអនាម័យនៅរាជធានីភ្នំពេញ ជួនកាល២ទៅ៣ខែទើបមកលេងផ្ទះម្តង។ ហើយនៅលើផ្ទះឈើដ៏តូចចង្អៀតនេះ គឺគាត់រស់នៅតែ២នាក់កូនពៅប៉ុណ្ណោះ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះមានពេលខ្លះគាត់ត្រូវបើកម៉ូតូឌុបកូនទៅរៀននៅសាលាបឋមសិក្សាអង្គរ នៅក្នុងស្រុកកំពង់សៀម តែពេលខ្លះកូនគាត់ទៅរៀនដោយដើរក៏មាន ហើយក្នុងវ័យ១៣ឆ្នាំនេះ គឺកូនពៅរបស់គាត់ទើបរៀនថ្នាក់ទី១ប៉ុណ្ណោះ ខុសពីកូនរបស់អ្នកផ្សេង កត្តានេះមកពីជីវភាពរបស់គាត់។

បើតាមលោកមឿង យ៉ាន មេភូមិបឹងស្នាយវិញ ប្រាប់ឲ្យដឹងដែរថា បុរសពិការជើងឈ្មោះហេង ម៉ៃ ខាងលើនេះ រស់នៅលើដីរបស់គេជាបណ្តោះអាសន្នជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ ដោយមានជីវភាពលំបាកណាស់ដើររើសអេតចាយជាមួយនឹងកូនប្រុសពៅ នៅតាមផ្លូវនានាក្នុងក្រុងកំពង់ចាម ដើម្បីលក់បានលុយដោះស្រាយជីវភាពគ្រួសារ ហើយជើងពិការដោយសារសង្គ្រាមនៅព្រំដែនកម្ពុជា-ថៃជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ។ បើតាមតាមការសង្កេតរបស់លោកផ្ទាល់ បុរសពិការជើងរូបនេះ រាល់ថ្ងៃរស់ដោយការដើររើសអេតចាយមែន ៕ (កែសម្រួលដោយ ៖ បុប្ផា)