អ្នកស្រី សួង វណ្ណាប្រកបរបរសៀវភៅ យូរមហើយ។ គាត់ពឹងពាក់ជីវភាពទៅលើការលក់ សៀវភៅ នេះនៅតូបមួយនៅតាមដងផ្លូវក្រុងភ្នំពេញ ។ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះ គាត់បានថ្ងូរថាវា លែងជមុខរបរមួយ ដែលអាច អោយជីវភាពរបស់គាត់អាចពឹងពាក់បានទៀតហើយ ។
អ្នកស្រី សួង វណ្ណា អាយុ ៥៣ឆ្នាំ ជាអ្នកលក់សៀវភៅនៅក្បែរសាលាវិទ្យាល័យ ព្រះយុគន្ធរ បាន និយាយថា ការលក់សៀវ ភៅអានរបស់គាត់សព្វថ្ងៃមានការធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំងហើយស្ទើរតែលក់លែងបានហើយ។
គាត់និយាយរំលឹកថាវាខុសកាលពីពេលមុនមានមនុស្សចូលចិត្តអានសៀវភៅច្រើន ហើយរូប គាត់ក៏ បាន កម្មង់យកសៀវ ភៅជាច្រើនយកមកដាក់លក់ដែលមានដូចជា ទស្សនាវដ្តី ការសែត សៀវភៅរឿង និង សៀវភៅច្បាប់ និង មានការលក់ដាច់យ៉ាង ខ្លាំង ។
អ្នកស្ត្រីក៏បានប្រាប់បន្តទៀតថា លុះមកដល់មួយរយៈក្រោយនេះ ការលក់សៀវភៅអានរបស់គាត់គ្រប់ប្រភេទលក់លែងដាច់ ដូចមុន ដោយសារតែអ្នកធ្លាប់ទិញ សៀវរបស់គាត់យកទៅអានគេចង់មើលរឿង ឬក៏អ្វីមួយនោះ គឺគេគ្រាន់តែចុចទូរស័ព្ទគេអាចមើលបានទាំងអស់ ។ ចំណែកឯការលក់សៀវភៅរបស់គាត់សព្វថ្ងៃនេះ គឺនៅលក់ដាច់តែប្រភេទសៀវ ភៅពុម្ពរបស់ ក្មេងរៀន សៀវភៅសរសេរធម្មតា ការសែត រួមទាំងឧបករណ៍សិក្សារបស់ក្មេងរៀនតិចប៉ុណ្ណោះ ។ ចំណែកក្រៅពីនេះលក់លែងដាច់់ហើយ និងប្រាក់ចំណូលក៏វាមានការធ្លាក់ចុះដែរ ។
ស្ត្រីអ្នកលក់ម្នាក់ទៀតឈ្មោះ ហ៊ុន ណាវី អាយុ ៤៩ឆ្នាំ ដែលមានតូបលក់សៀវភៅក្បែរគ្នានេះក៏បានប្រាប់ដែរថា មុខរបរលក់ សៀវភៅរបស់គាត់សព្វថ្ងៃនេះ គឺមានការធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំង និង ស្ទើរតែលែង មានអ្នកមករកទិញយកទៅអានទាល់តែសោះតែម្តង ។ ចំណែកឯប្រាក់់ចំណូលក៏មានការធ្លាក់ចុះ និងជីវភាព រស់នៅកាន់តែមានការលំបាកលំបិនជាងមុនទៅទៀត ។ តូបរបស់គាត់មានលក់ ទស្សនាវដ្តី ការសែត សៀវភៅពុម្ពថ្នាក់ទី១ ថ្នាក់ទី២ ថ្នាក់ទី៣ រហូតទៅដល់សៀវភៅពុម្ពថ្នាក់ទី១២ ទៅតាមកម្មវិធីសិក្សាររបស់រដ្ឋ ក្រៅពីនោះនៅមានសៀវភៅរឿងនិទាន អង់គ្លេស វចនានុក្រម សៀវភៅភាសាចិន ភាសាវៀតណាមជាដើម ។
ស្ត្រីដដែលបានរៀបរាប់ ប្រាប់បន្តទៀតថា កាលពីមុនទស្សនាវដ្តី និងការសែតតែងតែមានអ្នកមកទិញ យក ទៅអានច្រើនណាស់ តែនៅពេលនេះនៅលក់ដាច់តិចតួចប៉ុណ្ណោះ តែសំរាប់សៀវភៅអានផ្សេងៗមួយ ចំនួនធំវិញគឺលក់លែងដាច់តែម្តង តែសំរាប់ជាប្រភេទជាសៀវរឿងដែលជាប់ ពាក់ព័ន្ធទៅនិងមេរៀន សំរាប់ប្រលងសិស្សថ្នាក់ទី ៩ និង ទី១២ក៏នៅលក់ដាច់ខ្លះដែរ ។
ការប្រកបមុខរបរលក់ សៀវភៅ លក់ការតសែត របស់គាត់នៅទីនេះមានរយះពេលជាង ២០ឆ្នាំ មកហើយ ដោយកាលពីមុនលក់ដាច់អាចរកចំណូលបានច្រើន តែពេលនេះមិនសូវមានអ្នកអានសៀវភៅលក់លែងដាច់ប្រាក់ចំណូលក៏វាមានការថយចុះខ្លាំងដែរ ។
ស្ត្រីឈ្មោះ សុខ ខេង អាយុ ៥៦ឆ្នាំ អាអ្នកលក់សៀវភៅនៅក្បែររបងវត្តទួលទំពូងវិញ បានប្រាប់ ឱ្យដឹងថា តូបរបស់គាត់រាល់ថ្ងៃគឺ មិនមានសៀវភៅអានដាក់លក់ទៀតហើយ ដោយសារតែមិនមានអ្នកទិញ ។ គាត់មានលក់តែការ សែត ទស្សានាវដ្ដី សៀវភៅក្មេងរៀន និង សៀវភៅសរសេរក្មេងបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ ។ កាលពីមុនរូបគាត់យកការសែតមកលក់ក្នុង មួយថ្ងៃចាប់ពី ៥០ ទៅ ៦០ច្បាប់ ចំណែកឯសៀវភៅទស្សនាវដ្តីវិញយកមកលក់ម្តងៗ ២០ ទៅ៣០ក្បាល តែឥឡូវក្នុងមួយថ្ងៃការសែត លក់មួយថ្ងៃបានតែចំនួន ៣០ទៅ ៤០ច្បាប់ ហើយទស្សនាវដ្តីកន្លះខែចេញម្តងយកមកតែ៦ទៅ៧ក្បាលក៏លក់មិនអស់ដែរ ។
ស្ត្រីដដែលបានរៀបរាប់ប្រាប់បន្តទៀតថា កាលពី២ ទៅ ៣ឆ្នាំមុនមកទល់ នឹងពេលនេះ គឺការលក់កាសែត ទស្សនាវដ្តី និង សៀវភៅអាន ផ្សេង គឺមានការខុសគ្នាឆ្ងាយណាស់ ដោយសារតែពេលនេះគេមានទូរស័ព្ទស្មាតហ្វូនមួយគេអាចមើលអ្វីបានទាំងអស់ និង ដឹងគ្រប់ រឿង ។
ដូច្នេះហើយបានជាប្រភេទសៀវភៅអានមួយចំនួនដូចជា សៀវភៅរឿងព្រេងនិទាន សៀវភៅប្រលោមលោក ផ្សេងៗ គឺគាត់ ឈប់យកមកលក់ដូចមុនទៀតហើយ ចំណែកឯប្រាក់ចំណូលក៏ថយចុះច្រើនដែរ ដោយកាលពី មុនក្នុងមួយថ្ងៃរកប្រាក់ចំណេញបាន ចាប់់ពី ៥ ទៅ ៦ម៉ឺនរៀល តែពេលនេះនៅសល់ត្រឹមតែមួយថ្ងៃចំនួនពី ២ ទៅ ៣ម៉ឺនរៀលប៉ុណ្ណោះ ៕
កែសម្រួលដោយ ៖ សំណាង
ចែករំលែកព័តមាននេះ