ចាស់បុរាណខ្មែរលោកបានចំណាំ និងពិសោធន៍ជាច្រើនលើកច្រើនគ្រាចំពោះការមើលនឹងដឹងជាមុនអំពី ទឹកជំនន់ប្រចាំឆ្នាំ តើតិច ឬច្រើន ធំឬតូចដើម្បីងាយស្រួលសម្របការធ្វើស្រែ និងសាបព្រោះ ស្ទូង ប្រភេទស្រូវណាដែលសមស្របទៅនឹងរបបទឹកជំនន់ក្នុងឆ្នាំនោះ ។
យោងតាមសៀវភៅ «កម្រងឯកសារ ស្តីពីប្រពៃណី និងទំនៀមទម្លាប់ខ្មែរ» របស់លោកព្រឹទ្ធាចារ្យមៀច ប៉ុណ្ណ លើកឡើងថា ក្រោយពីបានសង្កេតសម្គាល់ឃើញថា មានការពិតប្រាកដច្បាស់លាស់អាចទុកជាបានការហើយនោះ ទើបគាត់ប្រារព្ធចងក្រងជាក្បួនខ្នាតទុកឱ្យកូនចៅជំនាន់ក្រោយមើល និងអនុវត្តជាហូរហែរៀងដរាបមក ។
លោកបានវាស់កម្រិតទឹកជំនន់តាមកម្ពស់រូបគោ ដែលមានសញ្ញាសម្គាល់នៅលើរូបគោស្រាប់ ។
ដើម្បីមានមូលដ្ឋានសម្រាប់យកមកមើលតាមកម្រិតលេខនៅលើរូបគោ លោកឱ្យមើលមហាសង្ក្រាន្ត ឬមើលក្នុងប្រតិទិនឱ្យដឹងថា មួយកើតខែពិសាខ នៅចំលើថ្ងៃអ្វី ហើយទើបលោកឱ្យទាយតាមលេខនៅលើរូបគោ គឺថ្ងៃអាទិត្យលេខ១, ថ្ងៃចន្ទ លេខ២, ថ្ងៃអង្គារលេខ៣, ថ្ងៃពុធ លេខ៤, ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ លេខ៥, ថ្ងៃសុក្រ លេខ៦, ថ្ងៃសៅរ៍ លេខ៧ ៕ (កែសម្រួលដោយ ៖ បុប្ផា)
ចែករំលែកព័តមាននេះ