នៅក្នុងគម្ពីរព្រះពុទ្ធសាសនាជាច្រើនមានគម្ពីរធម្មបទដ្ឋកថាជាដើម បានពោលថា ទេវតាពិតជាមានមែន គឺមានទៅតាមជាន់ថ្នាក់របស់ឋានទេវតាទាំង៦ជាន់ តាំងពីចាតុម្ហារាជការ តាវត្តិង្ស តុសិតឡើងទៅ និងទេវតាមួយពួកទៀតហៅថាភូមិទេវតាជាទេវតារក្សាមនុស្សលោកផ្ទាល់ ហើយទេវតាដែលមានតួនាទីរក្សាមនុស្សលោកនេះមានចរិតមិនដូចគ្នាទេ គឺទេវតាខ្លះមានចិត្តជាកុសល…
នៅក្នុងគម្ពីរព្រះពុទ្ធសាសនាជាច្រើនមានគម្ពីរធម្មបទដ្ឋកថាជាដើម បានពោលថា ទេវតាពិតជាមានមែន គឺមានទៅតាមជាន់ថ្នាក់របស់ឋានទេវតាទាំង៦ជាន់ តាំងពីចាតុម្ហារាជការ តាវត្តិង្ស តុសិតឡើងទៅ និងទេវតាមួយពួកទៀតហៅថាភូមិទេវតាជាទេវតារក្សាមនុស្សលោកផ្ទាល់ ហើយទេវតាដែលមានតួនាទីរក្សាមនុស្សលោកនេះមានចរិតមិនដូចគ្នាទេ គឺទេវតាខ្លះមានចិត្តជាកុសល ឯទេវតាខ្លះមានចិត្តជាអកុសល ។
តាមគម្ពីរប្រាប់ថា មនុស្សម្នាក់មានទេវតាមួយអង្គតាមថែរក្សា បើប៉ះចំទេវតាចិត្តជាកុសល ក៏ដឹកនាំឱ្យប្រព្រឹត្តអំពើល្អ អំពើជាកុសល តែបើប៉ះចំទេវតាដែលមានចិត្តមិនល្អ ក៏ដឹកនាំមនុស្សនោះឱ្យប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិត ឬបណ្តាលជាហេតុបង្ករឿងផ្សេងៗ ។
ជាក់ស្តែងដូចរឿងភិក្ខុពីររូបជាមិត្តសម្លាញ់នឹងគ្នា ពេលកំពុងធ្វើដំណើរតាមដងផ្លូវ ភិក្ខុមួយរូបបានសុំភិក្ខុជាសម្លាញ់ឱ្យរង់ចាំបន្តិច ព្រោះខ្លួនចូលទៅដោះទុក្ខសត្វនៅក្នុងគុម្ពោតព្រៃប្រហែលជា៣០ម៉ែត្រអំពីផ្លូវ ។
នៅពេលភិក្ខុនោះកំពុងដោះទុក្ខសត្វ ស្រាប់តែទេវតាដែលតាមថែរក្សាភិក្ខុនោះនិម្មិតខ្លួនជាស្រីស្អាតម្នាក់ក្រោកឈរឡើងទាំងអាក្រាតកាយ សក់កន្ទ្រើងនៅចំកន្លែងដែលភិក្ខុនោះកំពុងបន្ទោបង់ ហើយក៏ដើរចេញទៅ។ ការដែលទេវតានេះធ្វើដូច្នោះក៏ព្រោះតែចង់ឱ្យភិក្ខុជាមិត្តសម្លាញ់ពីររូបនេះឈ្លោះ បែកផ្លូវគ្នា។
ឯភិក្ខុដែលកំពុងឈររង់ចាំនៅឯផ្លូវខឹងសម្បាយ៉ាងខ្លាំងដោយគិតថា យីអើ! ភិក្ខុនោះទ្រុស្តសីលហើយតើ អាត្មាអញមិនគួររួមផ្លូវជាមួយឡើយ ក៏និមន្តទៅបាត់ ចំណែកភិក្ខុដែលទៅបន្ទោបង់នោះឥតដឹងរឿងហេតុអ្វីសោះ …។
នេះសបញ្ជាក់ឱ្យឃើញថា ទេវតាពិតជាមានមែន អំពើល្អឬអាក្រក់ដែលបុគ្គលប្រព្រឹត្តរាល់ថ្ងៃ ថ្វីបើអ្នកដទៃគេមិនដឹងមិនឮមែន តែខ្លួនយើង និងទេវតាជាអ្នកដឹងឮ ។ បើតាមទ្រឹស្តីពុទ្ធសាសនា មនុស្សល្អ តែងបានជួបទេវតាល្អមកថែរក្សា ឯមនុស្សប្រព្រឹត្តអាក្រក់ តែងបានជួបទេវតាចិត្តមិនស្អាតនាំផ្លូវ ឱ្យប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិតផ្សេងៗ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ