ខេត្តស្ទឹងត្រែង ៖ នៅព្រឹកថ្ងៃទី២១ ខែធ្នូ អំណោយជាថវិកា៨ដុល្លារត្រូវបាននាំយកទៅប្រគល់ឱ្យកូនភ្លោះប្រុសកំព្រាទាំងពីរស្វិតដៃជើងរស់រំពឹងជីដូនជរា នៅភូមិរាជានុកូល សង្កាត់ស្ទឹងត្រែង ក្រុងស្ទឹងត្រែង ក្នុងវត្តភ្នំស្ទឹងត្រែង និងថវិកា៥ដុល្លារទៀតបានផ្តល់ឱ្យកុមារដុះសាច់ក្នុងភ្នែកដែលកំពុងរង់ចាំការព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត ក្រោមការឧបត្ថម្ភថ្លៃព្យាបាលរបស់លោកជំទាវបណ្ឌិតប៊ុន រ៉ានី ហ៊ុន សែន។ ថវិកាចំនួន១៣ ដុល្លារនេះគឺជាអំណោយទានរបស់លោកសេង ហ៊ួរ។ ក្មេងប្រុសភ្លោះ២នាក់បងប្អូនមានឈ្មោះ ដួង ហ៊ួ និងដួង ហៃ អាយុ១៤ឆ្នាំ ពួកគេទាំង២នាក់មិនត្រឹមតែកើតមកអភ័ព្វកំព្រាឪពុកម្តាយ ស្លាប់ចោលនោះទេ ថែមទាំងរស់នៅយ៉ាងលំបាកវេទនា ខណៈដែលកម្មលិខិតបានកំណត់ឱ្យពួកគេកើតមកជាកូនភ្លោះចាប់កំណើតក្នុងត្រកូលអ្នកក្រក្សត់និងមានកាយសម្បទាមិនប្រក្រតីដោយស្វិតដៃជើងមិនអាចកំរើកបានហើយរស់ពឹងលើជីដូនជាអ្នកជួយយកអាសា។
ទោះបីយ៉ាងណាក៏ជីវិតកូនភ្លោះទាំងពីរ នៅតែខិតខំតស៊ូរស់រានមានជីវិតតាំងពីប្រសូត្រ ចេញពីផ្ទៃម្តាយ ហើយក៏មិនបានឃើញមុខម្តាយ ខណៈពេលម្តាយបានប្រសូតកូនទាំងពីរនាក់នេះបានរយៈ៨ថ្ងៃក៏លាចាកលោកនៅឆ្នាំ១៩៩៦។ រីឯឪពុកជាយោធានៅព្រំដែនក៏បានស្លាប់នៅឆ្នាំ២០០៦ ដោយសារជំងឺគ្រុញចាញ់ហើយបន្សល់ទុកឱ្យកូនភ្លោះទាំងពីរនាក់នេះតស៊ូផ្ញើជីវិតទាំងស្រុងលើជីដូនជរាដែលសមាទានសីលក្នុងវត្ត។ លោកយាយទូ គីមឡេង អាយុ៧៩ឆ្នាំ ជាជីដូនខាងឪពុករបស់កូនភ្លោះពិការទាំងពីរ ហើយសព្វថ្ងៃលោកយាយបានមករស់នៅសមាទានសីលក្នុងបរិវេណវត្តភ្នំស្ទឹងត្រែងនេះមានរយៈពេលជាង១៦ឆ្នាំមកហើយ។ លោកយាយបានរៀបរាប់ថា ឪពុករបស់ចៅភ្លោះទាំងពីរនេះមានឈ្មោះដួង យូរ ឯម្តាយឈ្មោះច្រឹប ហើយចៅប្រុសទាំងពីរត្រូវបានគាត់ចិញ្ចឹមបីបាច់ថែរក្សាតាំងពីឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេស្លាប់ចោលមកម្ល៉េះ។ សព្វថ្ងៃ ដួង ហ៊ួ និងដួង ហៃ ជាកូនភ្លោះពិការស្វិតដៃជើងទាំងពីរនាក់ ហើយធំដឹងក្តីមកគឺនៅក្នុងវត្តរហូតមិនដែលបានស្គាល់សាលារៀននឹងគេទេ ដោយសារពួកគេជាក្មេងពិការទៅណាមកណាមិនបានសូម្បីតែហូបបាយក៏គាត់ជាជីដូនបញ្ចុកដែរ។
ដោយឡែកចំពោះក្មេងប្រុសឈ្មោះបេន មករា អាយុ៤ឆ្នាំដែលដុះសាច់ភ្នែកខាងឆ្វេងបានទទួលថវិការបស់សប្បុរសជនតាមរយៈកោះសន្តិភាពចំនួន២ម៉ឺនរៀល កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី២៣ ធ្នូ ឆ្នាំ២០១០ នៅក្នុងបរិវេណមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត។ លោកប៉ុក សារុំ អាយុ៣៧ឆ្នាំ ដែលត្រូវជាឪពុករបស់ក្មេងប្រុសឈ្មោះបេន មករា បានរៀបរាប់ថា កូនប្រុសរបស់គាត់ត្រូវបានគ្រូពេទ្យនៃមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត ព្យាបាលតាមវិធីចាក់ថ្នាំដើម្បីឱ្យសាច់ភ្នែកដែលដុះនោះស្វិតក្នុងរយៈពេល៣អាទិត្យម្តង ហើយតំរូវឱ្យចាក់ថ្នាំសរុបចំនួន១៨ដង ទើបគ្រប់ចំនួននៃការព្យាបាល (គ្រប់ដូស) ។លោកម៉ុក សារុំ បានបន្តទៀតថា ការព្យាបាលសង្ឃឹមជាតែ២០%ប៉ុណ្ណោះ ពុំអាចសង្ឃឹមជា១០០%ឡើយ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ