មានទ្រព្យតែចិត្តពោរពេញទៅដោយសេចក្តីទុក្ខ បានសុខ មានសុភមង្គលមកពីណា ។ ហេតុនេះហើយទើបអ្នកប្រាជ្ញពោលថា អ្នកមានទ្រព្យធនច្រើន មិនប្រាកដថា អ្នកនោះមានសេចក្តីសុខ បានសុភមង្គលមួយរយភាគរយទេ អ្នកខ្លះមានទ្រព្យមែន…
មានទ្រព្យតែចិត្តពោរពេញទៅដោយសេចក្តីទុក្ខ បានសុខ មានសុភមង្គលមកពីណា ។ ហេតុនេះហើយទើបអ្នកប្រាជ្ញពោលថា អ្នកមានទ្រព្យធនច្រើន មិនប្រាកដថា អ្នកនោះមានសេចក្តីសុខ បានសុភមង្គលមួយរយភាគរយទេ អ្នកខ្លះមានទ្រព្យមែន តែក្នុងរង្វង់គ្រួសារពោរពេញទៅដោយភាពច្របូកច្របល់ដ៏ខ្មៅកខ្វក់ បង្កប់ទៅដោយការមិនទុកចិត្តគ្នាដោយប្រការផ្សេងៗ។
ចំណែកគ្រួសារខ្លះមិនសម្បូរទ្រព្យទេ តែជីវិតគេហាក់មានសិរីសួរស្តី មានសេចក្តីសុខច្រើន ។ នេះក៏ព្រោះតែការរស់នៅរបស់គេចុះសម្រុងនឹងគ្នា យល់ចិត្តគ្នា ចេះអនុគ្រោះដល់គ្នា ចេះឱ្យភ័យដល់គ្នា…។
ពិតណាស់គ្រួសារណាក៏រមែងប្រាថ្នាសេចក្តីសុខដូចៗគ្នា មិនដែលគ្រួសារណាចង់ជួបទុក្ខលំបាក ជួបវិបត្តិដោយហេតុដទៃៗទេ។ សំខាន់ជាងនេះគឺសុខតាមផ្លូវចិត្ត ដែលព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់សម្ដែងថា អ្នកសម្លាប់សេចក្តីក្រោធបាន នឹងដេកនៅជាសុខ ដូច្នេះមិនមែនទាល់តែមានទ្រព្យដូចមហាសេដ្ឋី មានលុយច្រើនទើបមានសេចក្តីសុខនោះទេ អ្នកមិនសម្បូរទ្រព្យក៏បានសុខដែរ ឱ្យតែចេះអត់ធន់ សម្លាប់សេចក្តីក្រោធបាន ។
ការខឹងគេគឺដូចដុតចិត្តខ្លួនឯងឱ្យឆេះអ៊ីចឹង បើដុតចិត្តខ្លួនឯងហើយ យើងហ្នឹងឯងជាអ្នកក្តៅ ជាមនុស្សល្ងង់ ដូច្នេះសេចក្តីសុខពិតប្រាកដរមែងមានហេតុដទៃដូចជា សុខបានមកអំពី ការសន្សំសេចក្តីល្អ, សុខព្រោះការមិនបៀតបៀនអ្នកដទៃ, សុខព្រោះការព្រមព្រៀងគ្នា, សុខព្រោះការមានបញ្ញាយល់ដឹងការពិត, សុខព្រោះការមិនប្រកាន់, សុខព្រោះការមិនក្រោធ សុខព្រោះការឱ្យអភ័យ, សុខព្រោះការមិនយកទុក្ខមកដាក់ខ្លួន និងសុខព្រោះការបានឈ្នះខ្លួនឯងជាដើម ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ