នាងបដាចារជាធីតារបស់សេដ្ឋីក្រុងសាវត្ថី នាងបានទទួលនូវសេចក្តីទុក្ខសោកវិយោគព្រាត់ប្រាស់យ៉ាងមហន្តគឺ ប្តីនាងត្រូវពស់ចឹកស្លាប់ កូនបងត្រូវលង់ទឹកស្លាប់ កូនពៅត្រូវសត្វខ្លែងវាឆាបយកទៅ ចំណែកមាតាបិតាបងប្រុសត្រូវផ្ទះបាក់សង្កត់ពីលើស្លាប់ទាំងអស់គនា ។ នាងមានសេចក្តីទុក្ខទោមនស្សពន់ប្រមាណ រហូតដល់បាត់សតិស្មារតីជាស្រីវិកលចរិតឆ្កួតលីលា ពុំដឹងខ្លួនប្រាណសូម្បីតែសំពត់អាវក៏គ្មាននៅជាប់នឹងខ្លួនប្រាណដែរ…
នាងបដាចារជាធីតារបស់សេដ្ឋីក្រុងសាវត្ថី នាងបានទទួលនូវសេចក្តីទុក្ខសោកវិយោគព្រាត់ប្រាស់យ៉ាងមហន្តគឺ ប្តីនាងត្រូវពស់ចឹកស្លាប់ កូនបងត្រូវលង់ទឹកស្លាប់ កូនពៅត្រូវសត្វខ្លែងវាឆាបយកទៅ ចំណែកមាតាបិតាបងប្រុសត្រូវផ្ទះបាក់សង្កត់ពីលើស្លាប់ទាំងអស់គនា ។
នាងមានសេចក្តីទុក្ខទោមនស្សពន់ប្រមាណ រហូតដល់បាត់សតិស្មារតីជាស្រីវិកលចរិតឆ្កួតលីលា ពុំដឹងខ្លួនប្រាណសូម្បីតែសំពត់អាវក៏គ្មាននៅជាប់នឹងខ្លួនប្រាណដែរ នាងដើរស្រែកយំតែម្នាក់ឯង គ្មានទីពឹងពាក់ស្នាក់អាស្រ័យឡើយ ។
ថ្ងៃមួយនាងបានដើរចូលទៅក្នុងវត្តព្រះជេតពន ពេលនោះព្រះសាស្តាកំពុងតែសម្តែងនូវធម៌ទេសនា ប្រោសពួកពុទ្ធបរិស័ទ ព្រះអង្គទ្រង់ទតព្រះនេត្រឃើញ នាងបដាចារហើយ ទ្រង់បានដាស់តឿនឱ្យនាងត្រឡប់មកមានសតិស្មារតីឡើងវិញ ហើយទ្រង់សម្តែងធម៌ទេសនាឱ្យនាងបានសម្រេចព្រះសោតាបត្តិផល ។ តមកនាងបានបួសជាភិក្ខុនី ក្នុងសំណាក់នៃនាងភិក្ខុនីទាំងឡាយ ។
សម័យថ្ងៃមួយនាងបានអង្គុយពិចារណានូវការរលត់ទៅ និងសេចក្តីទ្រុឌទ្រោមនៃរូបកាយ ។ ព្រះសាស្តាទ្រង់ប្រថាប់គង់នៅក្នុងព្រះគន្ធកុដិ ទ្រង់ជ្រាបដោយទិព្វចក្ខុ ហើយបានបញ្ចេញព្រះរស្មីទៅដូចជាទ្រង់គង់នៅក្នុងទីចំពោះមុខនាង ព្រះអង្គត្រាស់ព្រះគាថាយ៉ាងនេះថា ក៏បុគ្គលណាមិនឃើញនូវការកើតឡើង និងការរលត់ទៅវិញ គប្បីរស់នៅដល់ទៅ១០០ឆ្នាំ ការរស់នៅតែមួយថ្ងៃរបស់បុគ្គលដែលឃើញនូវការកើតឡើងនិងការរលត់ទៅ ប្រសើរជាងការរស់នៅ១រយឆ្នាំនៃបុគ្គលនោះទៅទៀត ។
នៅទីបំផុតនៃព្រះគាថា នាងបដាចារបានសម្រេចព្រះអរហត្តផលរួចចាកទុក្ខទាំងពួង ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ