បន្ទាប់ពីបានរួចផុតជីវិតពីការកាប់សំលាប់នៃបនប្រល័យពូជសាសន៍ប៉ុល ពត ថ្ងៃទី៧ ខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៩ មក កម្ពុជាបានប្រែមុខមាត់ថ្មីដោយកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលក្នុងការស្តារ កសាង និងអភិវឌ្ឍន៍ ប្រទេសពីបាតដៃទទេ រហូតធានាបាននូវស្ថិរភាពនយោបាយ សន្តិសុខ និងការអភិវឌ្ឍរីកចំរើនស្ទើរគ្រប់វិស័យ ។ ទាំងនេះ គឺជាសក្ខីភាពប្រវត្តិសាស្ត្រដែលខ្មែរគ្រប់រូបមិនអាចបំភ្លេចបាននូវសាមគ្គីភាពរវាងខ្មែរនិងខ្មែរ ជាពិសេសឥស្សរជនសំខាន់ៗជាច្រើនរបស់គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ដែលបានតស៊ូជំនះគ្រប់ឧបសគ្គ ប្តូរជីវិត ដើម្បីនាំមកនូវលំនឹងនយោបាយក្នុងប្រទេស និងការរស់ឡើងវិញនូវប្រពៃណី វប្បធម៌ ក៏ដូចជាការកើតមាននូវលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ ការគោរព និងការលើកកំពស់សិទ្ធិសេរីភាព ក៏ដូចជាបានពង្រីកនូវទំនាក់ទំនងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការទាំងក្នុងតំបន់ និងសាកលលោក ។ ប៉ុន្តែគួរឱ្យសោកស្តាយជាពន់ពេក ក្នុងខណៈពេលដែលរាជរដ្ឋាភិបាលបាននិងកំពុងគោរពយា៉ងត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់រដ្ឋធម្មនុញ្ញ និងប្រកាន់ខ្ជាប់នូវរបបប្រជាធិបតេយ្យសេរីពហុបក្សដោយយកចិត្តទុកដាក់ជាសំខាន់បំផុតក្នុងការគោរពសិទ្ធិមនុស្ស បែរជាមានក្រុមអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលមួយក្រុមតូចមើលរំលងពីការពិត និងបានបន្ទាបបន្ថោកតំលៃសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជាថា ដើរថយក្រោយ ដោយពួកគេប្រែក្លាយទិវាសិទ្ធិមនុស្ស១០ ធ្នូ ដើម្បីនាំគ្នាដើរដង្ហែក្បួននៅតាមដងផ្លូវ ទាមទារការប្រែក្លាយប្រព័ន្ធយុត្តិធម៌ សិទ្ធិសេរីភាព សេចក្តីថ្លៃថ្នូរ និងការរស់នៅសមរម្យរបស់ប្រជាពលរដ្ឋទៅវិញ ។
ក្នុងចំណោមអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលទាំងនោះ ក៏ឃើញមានគណៈកម្មាធិការប្រព្រឹត្តិកម្មនៃអង្គការសមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្សរបស់លោកធន់ សារ៉ាយ, លោកសុខ សំអឿន, លោកស្រី ពុង ឈីវហ្កិច ជាមេដឹកនាំចលនាតវ៉ានោះផងដែរ ។ តើសមគួរនឹងពួកគេបង្កើតបញ្ហារំខានសន្តិសុខ សណ្តាប់ធ្នាប់ ក្នុងទិវាសិទ្ធិមនុស្ស១០ធ្នូ ដែលជាថ្ងៃឈប់សំរាករបស់ប្រជាពលរដ្ឋនោះដើម្បីអ្វី? ជាចំលើយបឋមយើងអាចគិតបានថា សកម្មភាពដង្ហែក្បួននៅតាមដងផ្លូវនេះ គឺគ្មានអ្វីក្រៅពីការបំផ្លើសការពិត ដើម្បីផ្គាប់ផ្គុនបរទេសចង់បានប្រាក់ជំនួយតែប៉ុណ្ណោះ ឬយើងអាចនិយាយម្យ៉ាងទៀតថា «បើពួកគេសរសើរពីការរីកចំរើននៃការគោរពសិទ្ធិមនុស្ស គឺប្រាកដណាស់ថា ពួកគេនឹងត្រូវខាតបង់ប្រាក់ជំនួយ ឬអស់អាជីព ។ ជារឿងពុំគួរគប្បីនោះទេ ដែលអង្គការសមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្សក្រៅរដ្ឋាភិបាលមួយក្រុមតូចបានឆ្លៀតឆក់យកឱកាសនេះ ដើម្បីបរិហាររិះគន់មកលើរាជរដ្ឋាភិបាលពាក់ព័ន្ធនឹងសិទ្ធិមនុស្ស និងជុំវិញដំណើរការប្រជាធិបតេយ្យនៅកម្ពុជា ។ ពួកគេបានអះអាងថា សកម្មជនការពារសិទ្ធិមនុស្សត្រូវរងការគំរាមកំហែង និងចោទថា ពលរដ្ឋពុំមានសិទ្ធិគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការបញ្ចេញមតិជាដើម ។
ប៉ុន្តែការពិត នៅកម្ពុជាគឺប្រៀបបានទៅនឹងឋានសួគ៌នៃសិទ្ធិសេរីភាពទៅហើយ ពីព្រោះយោងតាមរដ្ឋធម្មនុញ្ញមាត្រា៣១បានចែងថា ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាទទួលស្គាល់ និងគោរពសិទ្ធិមនុស្សដូចមានចែងក្នុងធម្មនុញ្ញនៃអង្គការសហប្រជាជាតិ សេចក្តីប្រកាសជាសាកលស្តីពីសិទ្ធិមនុស្ស និងកតិកាសញ្ញា ព្រមទាំងអនុសញ្ញាទាំងឡាយទាក់ទងទៅនឹងសិទ្ធិមនុស្ស ។ មាត្រា៤១ គឺប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរមានសេរីភាពខាងការបញ្ចេញមតិរបស់ខ្លួន សេរីភាពខាងសារព័ត៌មាន សេរីភាពខាងការបោះពុម្ពផ្សាយ សេរីភាពខាងការប្រជុំ ។ មាត្រា៤២ គឺប្រជាពលរដ្ឋមានសិទ្ធិបង្កើតសមាគម និងគណបក្សនយោបាយ ។ កម្មករមានសិទ្ធិបង្កើតសហជីព និងនិយោជកមានសិទ្ធិបង្កើតសមាគមនិយោជក ស្របទៅតាមច្បាប់ស្តីពីការងារនៅកម្ពុជា ដែលរហូតមកដល់ពេលនេះមានសហជីពចំនួនប្រមាណ១ពាន់ និងសហព័ន្ធ២៧ និងមានសមាគម ក៏ដូចជាអង្គការសង្គមស៊ីវិលចំនួនជាង៣ពាន់ បាននិងកំពុងធ្វើសកម្មភាពការងាររបស់ខ្លួនយ៉ាងផុលផុស ចំណែកវិទ្យុមិនគាំទ្រ និងគាំទ្ររាជរដ្ឋាភិបាលជាច្រើន និងសារព័ត៌មាន វិទ្យុ គេហទំព័រ ដែលមានការគាំទ្រមកពីចំរុះនិន្នាការ ។ ក្រៅពីនេះ រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាតែងតែមានការបោះឆ្នោតទៀងទាត់រាល់៥ឆ្នាំម្តង និងមានការបោះឆ្នោតព្រឹទ្ធសភា បោះឆ្នោតឃុំ-សង្កាត់ រាជធានីយ៉ាងទៀងទាត់ ។
រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ប្រកាន់យករបបសភាអាស្រ័យធម្មនុញ្ញ ដែលមានពហុគណបក្សនយោបាយចូលរួមប្រកួតប្រជែង ដោយសេរី ត្រឹមត្រូវ និងយុត្តិធម៌ ។ នៅពេលយុទ្ធនាការបោះឆ្នោត គណបក្សនីមួយៗបានរិះគន់រដ្ឋាភិបាលដោយឥតសំចៃមាត់ ហើយការបោះឆ្នោតចាប់ពីពេលចាប់ផ្តើមរហូតដល់ការប្រកាសលទ្ធផលចុងក្រោយពុំមានការរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស ឬការសំលាប់មនុស្សកើតឡើងទេ ដោយមានអ្នកសង្កេតការណ៍ជាតិ-អន្តរជាតិរាប់រយនាក់ តាមឃ្លាំមើលគ្រប់ការិយាល័យ ។ ទាំងនេះសបញ្ជាក់ឱ្យឃើញថា ប្រទេសកម្ពុជា ពោរពេញដោយការបើកចំហយ៉ាងទូលាយនូវសិទ្ធិសេរីភាព និងប្រជាធិបតេយ្យ ដែលមិនអាក្រក់ដូចការមួលបង្កាច់ដោយក្រុមសមាគមសិទ្ធិមនុស្សមួយចំនួននោះទេ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ភាពប៉ិនប្រសប់ក្នុងការដឹកនាំរបស់សម្តេចអគ្គមហាសេនាបតីតេជោ ហ៊ុន សែន នាយករដ្ឋមន្ត្រី បាននាំមកនូវទំនុកចិត្តដល់ប្រទេសម្ចាស់ជំនួយ ដែលក្នុងឆ្នាំចុងក្រោយនេះក្រុមប្រទេសទាំងនេះបានផ្តល់ទឹកប្រាក់ចំនួន១.១០០លានដុល្លារអាមេរិកដល់កម្ពុជា នេះគឺជាជោគជ័យដ៏ធំធេងរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល ។ ដូច្នេះសកម្មភាពនាំគ្នាដង្ហែក្បួនតវ៉ាក្នុងទិវាសិទ្ធិមនុស្សថ្ងៃ១០ធ្នូ គឺហាក់បីដូចជាពួកគេនាំគ្នាបំផ្លាញសន្តិភាពនៅកម្ពុជា ឬអាចចាត់ទុកថា ជាការទាមទារសិទ្ធិសេរីភាពហួសព្រំដែន ដែលពួកគេប្រៀបបាននឹងក្រុមជនឱកាសនិយម ឆ្លៀតកេងផលប្រយោជន៍បុគ្គលសួនតួតែប៉ុណ្ណោះ គឺពុំបានគិតពីផលប្រយោជន៍ជាតិជាធំនោះទេ ៕
ដោយ ៖ រួមជាតិ
ចែករំលែកព័តមាននេះ