រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ការវិនិយោគសាធារណៈគឺជាមធ្យោបាយដ៏សំខាន់មួយ ក្នុងការអភិវឌ្ឍនិងកសាងប្រទេសអោយកាន់តែរីកចម្រើន ព្រោះការអភិវឌ្ឍនានា គឺត្រូវការឲ្យមានការអភិវឌ្ឍនូវហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធផ្សេងៗដើម្បីសម្រួលដល់ការវិនិយោគវិស័យឯកជន ។
លោកបណ្ឌិត គី សេរីវឌ្ឍន៍ អ្នកវិភាគសេដ្ឋកិច្ចមួយរូបនិងជាប្រធានមជ្ឈមណ្ឌលសិក្សាភាសាចិននៃរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជាបានមានប្រសាសន៍ថា ការវិនិយោគទៅលើវិស័យសាធារណៈ ពិតជាសំខាន់ណាស់សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍប្រទេស ហើយការវិនិយោគសាធារណៈនេះ គឺមានច្រើនផ្នែក តែវិស័យបីដែលជាអាទិភាពសំខាន់សម្រាប់ជំរុញសេដ្ឋកិច្ចក្នុងនោះរួមមានវិស័យអប់រំ វិស័យហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ និងវិស័យសុខាភិបាល ដែលរដ្ឋាភិបាលត្រូវបង្កើនយកចិត្តទុកដាក់ ក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍ដើម្បីជំរុញអោយកំណើនសេដ្ឋកិច្ចកាន់តែប្រសើរ ។
លោកបណ្ឌិតមានប្រសាសន៍បន្តថា កាលពីមុនប្រទេសកម្ពុជាមានសេដ្ឋកិច្ចមិនទាន់លូតលាស់ខ្លាំង ទុនវិនិយោគលើវិស័យសាធារណៈត្រូវបានពឹងលើជំនួយពីបរទេស តែបន្ទាប់ពីប្រទេសកម្ពុជាមានកំណើនសេដ្ឋកិច្ចលូតលាស់ល្អប្រសើរនោះ ជំនួយសម្រាប់កសាងលើវិស័យសាធារណៈ ពីបរទេសត្រូវបានកាត់បន្ថយ ដូច្នេះទាមទារអោយរដ្ឋាភិបាល បង្កើនចំណូលពន្ធដើម្បីយកទុននោះមកអភិវឌ្ឍន៍វិស័យសាធារណៈ ដូចជាវិស័យហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ ជាដើម ។
លោកបណ្ឌិត គី សេរីវឌ្ឍន៍ បានមានប្រសាសន៍ថា «បើសិនជាវិស័យសាធារណៈរីក
ចម្រើន នឹងធ្វើអោយការវិនិយោគរបស់វិស័យឯកជនកាន់តែងាយស្រួលនិងកាន់តែរីកចម្រើនផងដែរ ជាក់ស្ដែងនៅពេលដែលក្រុមហ៊ុនឯកជនចង់វិនិយោគលើវិស័យដឹកជញ្ជូន តែបើគ្មានផ្លូវល្អ ផ្លូវស្អាតការវិនិយោគវិស័យនេះនឹងរអាក់រអួល ហើយក៏គ្មានវិស័យឯកណាមកវិនិយោគផ្លូវថ្នល់អោយយើងដែរ ដូច្នេះមានរតែរដ្ឋាភិបាលបង្កើនការវិនិយោគផ្លូវថ្នល់ហើយ ចាំប្រមូលថវិកាពីវិស័យឯជនវិញ »។
បើតាមលោក វង្សី វិស្សុត រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុ បានមានប្រសាសន៍ថាការវិនិយោគសាធារណៈនៅកម្ពុជា ត្រូវបានចាប់ផ្តើមដំបូងនៅដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៩៩០ ក៏ប៉ុន្តែពេលនោះ គឺកម្ពុជាត្រូវពឹងផ្អែកទាំងស្រុងលើហិរញ្ញប្បទាន សហប្រតិបត្តិការពីដៃគូអភិវឌ្ឍន៍ ។ ប៉ុន្តែក្រោយមក នៅក្នុងទសវត្សឆ្នាំ២០០០ ដោយសារតែមានកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែង របស់រាជរដ្ឋាភិបាល និងក្នុងស្មារតីនៃការពង្រឹងភាពជាម្ចាស់លើកិច្ចអភិវឌ្ឍ កម្ពុជាបានចាប់ផ្តើមធ្វើការវិភាជន៍បែងចែកធនធានខ្លួនឯងពីប្រភពថវិកាជាតិតាមលទ្ធភាពជាបណ្តើរៗក្នុងការវិនិយោគ ក្នុងវិស័យហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ បន្ថែមពីលើប្រភពហិរញ្ញប្បទានពីដៃគូអភិវឌ្ឍន៍ ដែលរហូតមកទល់នឹងពេលនេះការ វិនិយោគសាធារណៈ គឺមានទំហំប្រមាណ ៨% នៃ ផសស ដែលក្នុងនោះ ១ភាគ៣ បានពីថវិកាជាតិ និង ២ភាគ៣ ទៀតបានមកពីដៃគូអភិវឌ្ឍន៍ដែលជាឥណទានសម្បទាន និងហិរញ្ញប្បទានឥតសំណង ដែលសមិទ្ធផលដ៏គួរឱ្យ កោតសសើរនេះ គឺបានកើតចេញពីកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល តាមរយៈការខិតខំគៀរគរធនធានដោយខ្លួនឯង និងវិនិយោគដោយខ្លួនឯង ដោយទំហំនៃការវិនិយោគនេះបាន និងកំពុងកាន់តែធំឡើងៗពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ ។
លោកបានបន្ត ដោយសារតម្រូវការវិនិយោគកាន់តែធំ ហើយរដ្ឋាភិបាលក៏មានលទ្ធភាពធ្វើការវិនិយោគកាន់តែធំជាងមុន ដូចនេះ ចំណុចគន្លឹះ គឺការផ្តោតលើបញ្ហាប្រសិទ្ធភាព ។ លោកថា៖« ថ្វីត្បិតកន្លងមក យើងបានដាក់ចេញនូវលិខិតបទដ្ឋានគតិយុត្តិ និងគោលការណ៍មួយចំនួនជាបន្តបន្ទាប់ សម្រាប់គ្រប់គ្រង ការអភិវឌ្ឍវិស័យហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធក្តី ក៏ប៉ុន្តែនៅមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់នៅឡើយ ជាពិសេសនៅក្នុងបរិការណ៍ បច្ចុប្បន្ន។ ដូចនេះ យើងមានភាពចាំបាច់ និងបន្ទាន់ ក្នុងការរៀបចំប្រព័ន្ធនេះឡើងវិញ តាមរយៈការរៀបចំច្បាប់ និង លិខិតបទដ្ឋានគតិយុត្ត សម្រាប់គ្រប់គ្រងការវិនិយោគសាធារណៈឱ្យកាន់តែប្រសើរឡើង ស្របតាមឧត្តមានុភាព ជាអន្តរជាតិ និងតំបន់ សំដៅធានាឱ្យបាននូវប្រសិទ្ធភាព និងចីរភាពនៃការវិនិយោគ ទាំងគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ និងទាំងថវិកា» ៕ កែសម្រួលដោយ ៖សុឃាក់
ចែករំលែកព័តមាននេះ