ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង៖ ផ្សិតម្យ៉ាងដែលប្រជាពលរដ្ឋយើងមិនសូវបានយកចិត្តទុកដាក់នោះ ពេលនេះ មានហាង ឆេងហើយ ដែលប្រជាពលរដ្ឋខ្លះបានហៅផ្សិតនេះថា ជាផ្សិតពស់វែក និងខ្លះទៀតថា ជាផ្សិតលីងជឺ (ហៅតាមភាសាចិន)…
ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង៖ ផ្សិតម្យ៉ាងដែលប្រជាពលរដ្ឋយើងមិនសូវបានយកចិត្តទុកដាក់នោះ ពេលនេះ មានហាង ឆេងហើយ ដែលប្រជាពលរដ្ឋខ្លះបានហៅផ្សិតនេះថា ជាផ្សិតពស់វែក និងខ្លះទៀតថា ជាផ្សិតលីងជឺ (ហៅតាមភាសាចិន) ។ ផ្សិតប្រភេទនេះ គឺមានដុះតែលើភ្នំ ហើយដុះនៅក្នុងខែវស្សាតែប៉ុណ្ណោះ ។
ស្ត្រីឈ្មោះ សេង វី ជាឈ្មួញកណ្ដាល ចាំទិញផ្សិតប្រភេទខាងលើពីប្រជាពលរដ្យកទៅលក់បន្តឱ្យដឹងថារាល់ថ្ងៃ គាត់ចាំទិញផ្សិតពីពលរដ្ឋរស់នៅភូមិកោះខ្ទុំ ឃុំជៀប ស្រុកទឹកផុស ហើយយកទៅលក់បន្តឱ្យឈ្មួញអ្នកនៅខេត្តពោធិ៍សាត់ ដែលគេប្រាប់ថា ទិញលក់បន្តទៅឱ្យចិន ដើម្បីធ្វើឱសថព្យាបាល ប៉ុន្តែគាត់មិនដឹងថា ព្យាបាលត្រូវនឹងជំងឺអ្វីនោះទេ ។
ស្ត្រីរូបនោះ បានស្រង់សម្ដីរបស់អ្នកឡើងភ្នំបេះផ្សិតនេះថា ផ្សិតនេះមានឈ្មោះផ្សិតពស់វែក និងខ្លះហើយថា ភាសាចិនថាផ្សិតលីងជឺ ។ វាដុះតែចែវស្សាពេលធ្លាក់ភ្លៀង ហើយដុះទៅលើគល់ឈើ ប្រភេទដើមរាជកុល ដែលគេកាប់រំលំយកដើម សល់គល់នៅនឹងដីតែប៉ុណ្ណោះ មិនមានដុះលើដើមអ្វីទេ ដោយដុះចេញពីដំបូងឡើង ាបំពង់តូច លុះដល់ពេលធំទើបចាយសន្លឹក ទើបគេដកវាយកមកលក់ក្នុងតម្លៃប្រភេទតូចមួួយគីឡូតម្លៃ20000រៀល ។ ចំណែកផ្សិតធំៗមួយគីឡូ40000រៀល កសិករដែលឡើងភ្នំបេះផ្សិត ក្នុងម្នាក់អាចបេះបាន១០គីឡូ ។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ស្ត្រីអ្នកទិញផ្សិតយកទៅលក់បន្តរូបនោះ បានបញ្ជាក់ថា មិនសូវមានអ្នកណាឡើងទៅបេះប៉ុន្មានទេ ដោយសារតែផ្សិតប្រភេទនេះពិបាកនឹងរកនៅក្នុងព្រៃភ្នំខ្ពស់ ។ ជុំវិញផ្សិតដ៏ចម្លែកនេះ មិនមាននរណាបានស្គាល់ភាគច្រើននោះទេ គឺទើបតែនឹងឃើញលើកនេះដែរ ហើយដែលមានហាងឆេងលក់ទៅប្រទេសចិនទៀត ពិតជាល្អម្យ៉ាងដែរ សម្រាប់ប្រជាកសិករនៅស្រុកលើ ដើម្បីដោះស្រាយជីវភាព។ (សម្រួលដោយ៖ ស្រីណា)
ចែករំលែកព័តមាននេះ