កូនពួកខ្លះព្រោះតែរវល់ក្នុងកិច្ចផ្សេងៗមិននាដល់ម៉ែឪ ប៉ុន្តែដល់ពេលធ្លាក់ខ្លួនឈឺ ទើបនឹកឃើញលោកទាំងទ្វេ ព្រោះធ្លាប់ជំពាក់ចិត្តនឹងគាត់កាលពីខ្លួននៅតូច ពិសេសម៉ែតែងថ្នាក់ថ្នមបមបីត្រកង បបោសអង្អែលរូបកាយមិនឱ្យមានហ្មង ។
ហេតុអ្វីបានជាពេលកូនធ្លាក់ខ្លួនឈឺតែងនឹកឃើញម៉ែជាងពុក ?
ព្រោះថាកាលពីកូននៅតូច បើមានជំងឺដង្កាត់ម្តងៗ ម៉ែតែងតែនៅថែរក្សាថ្នាក់ថ្នមជានិច្ច កូនឃើញមុខម៉ែជាប្រចាំ ម៉ែហួងហែងរក្សាកូន ម៉ែសម្រាន្តមិនពេញភ្នែក ម៉ែទ្រាំអត់ងងុយនៅយាមកូន បបោសអង្អែលកូន នៅចាំឲ្យបាយឲ្យទឹក នៅចាំពេលឲ្យថ្នាំ និងនៅចាំជួយកូនគ្រប់យ៉ាងពេលដែលកូនឈឺលំបាក ព្រមទាំងលួងលោមចិត្តកូនដោយសន្យាឲ្យនូវអ្វីៗ តាមដែលកូនចង់បានទៀតផង គឺមិនឱ្យឃ្នើសចិត្តកូនឡើយ ។
ម៉ែជាស្ត្រីតែម្នាក់គត់ដែលជាទីពឹងរបស់កូន ពេលដែលកូនមានទុក្ខលំបាកសូម្បីកូនមានរូបរាងកាយមិនល្អស្អាត ឬមិនគ្រប់លក្ខណៈយ៉ាងណាក្ដី ក៏ម៉ែនៅតែស្រលាញ់ អាណិតអាសូរកូនជានិច្ច ។
ទឹកចិត្តម៉ែ សេចក្ដីស្រលាញ់របស់ម៉ែ គឺជាក្ដីស្រឡាញ់ដ៏បរិសុទ្ធ ដូច្នេះហើយទើបដល់ពេលដែលកូនមានជំងឺ កូនតែងតែនឹករកម៉ែជានិច្ច ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ