ព្រះបរមសាស្តាទ្រង់ប្រារព្ធព្រះមហាកស្សបត្ថេរយ៉ាងនេះថា ថ្ងៃមួយព្រះថេរៈបានគង់មើលនូវពួកសត្វទាំងឡាយដែលកំពុងតែស្លាប់ផង និងចុះចាប់បដិសន្ធិ ដោយទិព្វចក្ខុ ។ ពេលនោះព្រះសាស្តាទ្រង់ជ្រាបនូវហេតុនោះហើយ ទើបទ្រង់ត្រាស់ហាមថា ម្នាលកស្សបៈ នេះមិនមែនជាវិស័យរបស់អ្នកទេ វិស័យរបស់អ្នកគឺជាអ្នកដែលមិនប្រមាទទេតើ!…
ព្រះបរមសាស្តាទ្រង់ប្រារព្ធព្រះមហាកស្សបត្ថេរយ៉ាងនេះថា ថ្ងៃមួយព្រះថេរៈបានគង់មើលនូវពួកសត្វទាំងឡាយដែលកំពុងតែស្លាប់ផង និងចុះចាប់បដិសន្ធិ ដោយទិព្វចក្ខុ ។
ពេលនោះព្រះសាស្តាទ្រង់ជ្រាបនូវហេតុនោះហើយ ទើបទ្រង់ត្រាស់ហាមថា ម្នាលកស្សបៈ នេះមិនមែនជាវិស័យរបស់អ្នកទេ វិស័យរបស់អ្នកគឺជាអ្នកដែលមិនប្រមាទទេតើ! ការដឹងនិងការឃើញពួកសត្វដែលកំពុងស្លាប់និងចាប់បដិសន្ធិនេះ ជាវិស័យរបស់ព្រះពុទ្ធគ្រប់ព្រះអង្គ ហើយទ្រង់ត្រាស់នូវព្រះគាថានេះថា ៖
ពេលណាបណ្ឌិតកម្ចាត់បង់នូវសេចក្តីប្រមាទដោយសេចក្តីមិនប្រមាទ ពេលនោះបណ្ឌិតនោះនិងឡើងទៅដល់កំពូលនៃបញ្ញា រមែងមិនមានសេចក្តីសោកសៅដោយហេតុផ្សេងៗឡើយ ហើយតែងមើលឃើញនូវពួកសត្វ ដែលមានសេចក្តីសោកសៅ ប្រៀបបានអ្នកមានបញ្ញាមើលឃើញនូវបុគ្គលពាលទាំងឡាយ ដូចបុគ្គលដែលឈនៅលើកំពូលភ្នំ រមែងមើលឃើញនូវបុគ្គលដែលឈរនៅលើផែនដីយ៉ាងនោះឯង ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ