រឿងបាបធម៌៥ អនេសនៈ២១ដែលជាធម៌ខ្មៅ ឬហៅថាជាតិរច្ឆានវិជ្ជានោះ ព្រះពុទ្ធលោកហាមអ្នកបួសក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនាឱ្យវៀរដាច់ខាត ព្រោះជាអំពើដែលនាំឱ្យអាប់ឱនកិត្តិនាមព្រះពុទ្ធសាសនាផង ដល់ឧត្តមភេទនៃសង្ឃសាវកផង ។ តាំងអំពីព្រះដ៏មានបុណ្យត្រាស់ដឹងធម៌ក្នុងលោកមក ទ្រង់ហាមមិនឱ្យភិក្ខុសាមណេររៀននូវតិរច្ឆានវិជ្ជាដូចជា ការប្រោះព្រំ…
រឿងបាបធម៌៥ អនេសនៈ២១ដែលជាធម៌ខ្មៅ ឬហៅថាជាតិរច្ឆានវិជ្ជានោះ ព្រះពុទ្ធលោកហាមអ្នកបួសក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនាឱ្យវៀរដាច់ខាត ព្រោះជាអំពើដែលនាំឱ្យអាប់ឱនកិត្តិនាមព្រះពុទ្ធសាសនាផង ដល់ឧត្តមភេទនៃសង្ឃសាវកផង ។
តាំងអំពីព្រះដ៏មានបុណ្យត្រាស់ដឹងធម៌ក្នុងលោកមក ទ្រង់ហាមមិនឱ្យភិក្ខុសាមណេររៀននូវតិរច្ឆានវិជ្ជាដូចជា ការប្រោះព្រំ ទាយលក្ខណ: មើលមេឃមើលផ្កាយ ទស្សន៍ទាយឫក្ស ស្រោចទឹក ចងខ្សែ ចារយ័ន ស្តោះព្រួសជាដាច់ខាត ព្រោះវិជ្ជាទាំងនេះមិនមែនជាផ្លូវនាំឱ្យសត្វបានសុខរួចចាកទុក្ខបានឡើយ និងធ្វើឲ្យព្រះពុទ្ធសាសនាអាប់ឱនផងដែរ ។
ប៉ុន្តែមិនដូច្នោះទេសព្វថ្ងៃនេះមានអ្នកបួសមិនតិចទេដែលចេះមន្តអាគម ធ្វើពេទ្យមើលអ្នកជំងឺ ដែលនេះមិនមែនជាអាជីវបរិសុទ្ធិសីលនៃអ្នកបួសឡើយ ព្រោះជាធម៌នាំឱ្យអាប់ឱន ធម៌របស់បុថុជ្ជន មិនមែនជាផ្លូវរួចចាកទុក្ខឡើយ ។
ព្រះសង្ឃបរិសុទ្ធជាសង្ឃដែលរស់នៅប្រកបដោយធម៌ពោលគឹ រស់ដោយការនិមន្ដបិណ្ឌបាត រស់អាស្រ័យនឹងអ្នកស្រុកគេមានសទ្ធាឧបត្ថម្ភទំនុកបម្រុង ទើបឈ្មោះថាជាការចិញ្ចឹមជីវិតដ៏បរិសុទ្ធ លើកអាជីវបរិសុទ្ធិសីលឱ្យបានស្អាតស្អំ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ