ការដាក់ឈ្មោះឱ្យកូនចៅ បើឪពុកម្តាយចេះក្បួនច្បាប់គួរយកឈ្មោះទៅតាមតួអក្សរឬព្យញ្ជនៈឱ្យបានត្រឹមត្រូវទៅតាមថ្ងៃកំណើតរបស់កូន ព្រោះរាល់ថ្ងៃកំណើតទាំង៧ថ្ងៃនេះសុទ្ធតែមានតួអក្សរសម្រាប់ថ្ងៃនីមួយៗ។ បើជាការល្អគួរដាក់ឈ្មោះឱ្យបានសមគួរ គឺសមគួរដល់រាងកាយ សមគួរដល់រូបសម្ផស្ស សមគួរដល់ពណ៌សម្បុរជាដើម។ បើអាចមិនគួរយកព្រះនាមព្រះអរិយៈទាំងឡាយមានព្រះពុទ្ធជាដើមមកដាក់ឈ្មោះឱ្យកូនឡើយ មិនទាស់ខុសអ្វីទេ តែអាចនឹងរង្កៀសចិត្តដល់អ្នកផងទាំងពួង ។
សេចក្តីនេះដូចនៅក្នុងគម្ពីរធម្មបទដ្ឋកថា មានសម្តែងរឿងព្រានសន្ទូចម្នាក់ឈ្មោះអរិយៈ ថ្ងៃមួយព្រាននោះបានទៅស្ទូចត្រី ក៏បានជួបព្រះសាស្តា មានភិក្ខុសង្ឃជាបរិវារកំពុងត្រាច់ចរបិណ្ឌបាតនាស្រុកមួយនៅខាងជើងក្រុងសាវត្ថី ។ ពេលឃើញព្រះបរមគ្រូ ព្រាននោះបានដាក់ដងសន្ទូចចុះហើយឈរទ្រឹងមួយកន្លែង។
ព្រះអង្គស្តេចទ្រង់យាងទៅឈរនៅក្បែរព្រាននោះ ហើយត្រាស់សួរព្រះថេរៈទាំងឡាយ មានព្រះសារីបុត្រជាដើមថា អ្នកឈ្មោះអ្វី ? ព្រះថេរៈក៏ក្រាបទូលនាមរៀងៗខ្លួនថា ខ្ញុំម្ចាស់ឈ្មោះ សារីបុត្រ ខ្ញុំម្ចាស់ឈ្មោះមោគ្គល្លាន ។ ព្រានសន្ទូចគិតថា ព្រះសាស្តាសួរឈ្មោះសាវកទាំងឡាយហើយនឹងសួរឈ្មោះអញទៀតមិនខាន ។
ព្រះភគវាទ្រង់ជ្រាបចិត្តព្រានហើយក៏សួរថា នែឧបាសកអ្នកឯងឈ្មោះអ្វី ? បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចម្រើន ខ្ញុំឈ្មោះអរិយៈ ខណៈនោះព្រះដ៏មានព្រះភាគត្រាស់ថា ម្នាលឧបាសក ជនដែលសម្លាប់សត្វទាំងឡាយ មិនគួរឈ្មោះថាអរិយៈទេ ព្រោះព្រះអរិយៈទាំងឡាយ លោកមិនដែលបៀតបៀនសត្វឡើយ ហើយត្រាស់សម្តែងគាថាជាសម្រាយយ៉ាងនេះថា ៖
អ្នកបៀតបៀនពួកសត្វ អ្នកសម្លាប់សត្វមិនគួរឈ្មោះថា អរិយៈទេ។ បណ្ឌិតហៅអរិយៈដោយចំពោះតែបុគ្គលណាដែលមិនបៀតបៀនសត្វ មិនសម្លាប់សត្វ មិនធ្វើឱ្យសត្វរងទុក្ខវេទនា។ លុះចប់ធម៌ទេសនាហើយ ព្រានសន្ទូច ក៏បានសម្រេចធម៌ជាន់ខ្ពស់ឈ្មោះសោតាក្នុងពេលនោះ ហើយក៏បោះបង់ការសម្លាប់សត្វចាប់ពីពេលនោះទៅហោង ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ