បុគ្គលពួកខ្លះបានទទួលលាភ យស បានការសរសើរលើកតម្កើងជាគ្រឿងបញ្ជោរចិត្ត ក៏កាន់តែមានមានះ វង្វេងជ្រុលជ្រប់ក្នុងលាភ យស សរសើរលើកតម្កើងទាំងនោះងើបមុខមិនរួច នេះក៏ព្រោះតែគេមិនមានបញ្ញាពិចារណាកម្ចាត់នូវសេចក្តីស្រវឹងដែលជាគ្រឿងបញ្ឆោតចិត្ត ។ ប៉ុន្តែពេលខ្លះជីវិតមានរោគា…
បុគ្គលពួកខ្លះបានទទួលលាភ យស បានការសរសើរលើកតម្កើងជាគ្រឿងបញ្ជោរចិត្ត ក៏កាន់តែមានមានះ វង្វេងជ្រុលជ្រប់ក្នុងលាភ យស សរសើរលើកតម្កើងទាំងនោះងើបមុខមិនរួច នេះក៏ព្រោះតែគេមិនមានបញ្ញាពិចារណាកម្ចាត់នូវសេចក្តីស្រវឹងដែលជាគ្រឿងបញ្ឆោតចិត្ត ។
ប៉ុន្តែពេលខ្លះជីវិតមានរោគា ព្យាធិ អត់លាភ អត់យស គ្មានការរាប់អាន ត្រូវទទួលអនិដ្ឋារម្មណ៍ គឺអារម្មណ៍មិនល្អ មិនជាទីប្រាថ្នាសព្វគ្រប់ប្រការ ។កាលបើជីវិតពើបប្រទះនូវហេតុការណ៍ទាំងនេះ បើមិនមានបញ្ញាពិចារណាឱ្យឃើញប្រាកដថា ជីវិតនេះគ្រាន់តែជារបស់ហេតុ ពិតប្រាកដតាមហេតុ ជាសច្ចធម៌ មិនមែនជារបស់យើងទេ រលាស់ចោលនូវជីវិតនេះប្រគល់ឱ្យហេតុជាអ្នកតាក់តែងដោយមិនប្រកៀកប្រកាន់អ្វីតិចតួចក្នុងជីវិតបច្ចុប្បន្ននេះឡើយ ការពិចារណាឱ្យឃើញការពិតប៉ុណ្ណេះជាដើមនឹងធ្វើឱ្យសន្តានចិត្តស្ងប់ ត្រជាក់បានខ្លះ ។
ការចេះរស់នៅជាមួយជីវិតបច្ចុប្បន្នត្រូវយកបញ្ញាជាធំក្នុងការរៀបចំតាក់តែងជីវិតឱ្យមានដំណើរទៅតាមលក្ខណៈរបស់ហេតុដែលមិនអាចកែប្រែបាន ដោយមិនប្រកាន់ជីវិតថាជារបស់ខ្លួន ជារបស់អញទើបនាំមកនូវសេចក្តីស្ងប់ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ