ជរាទុក្ខ ព្យាធិទុក្ខ និងមរណទុក្ខជាសភាវទុក្ខកើតមានប្រាកដដល់សព្វសត្វ សូម្បីព្រះអរហន្តក៏នៅតែធ្លាក់ចូលក្នុងអំណាចទុក្ខនេះផងដែរ គឺពិតជាមិនមានបុគ្គលណា អាចគេចពីសភាវទុក្ខនេះបានឡើយ ។ សត្វលោកដែលនៅមានឧបាទានគឺការប្រកាន់មាំ ជាសេចក្តីទុក្ខច្រើនបែបច្រើនយ៉ាងទៀតណាស់ និងជាទុក្ខចូលមកបន្ថែមលើសភាវទុក្ខ…
ជរាទុក្ខ ព្យាធិទុក្ខ និងមរណទុក្ខជាសភាវទុក្ខកើតមានប្រាកដដល់សព្វសត្វ សូម្បីព្រះអរហន្តក៏នៅតែធ្លាក់ចូលក្នុងអំណាចទុក្ខនេះផងដែរ គឺពិតជាមិនមានបុគ្គលណា អាចគេចពីសភាវទុក្ខនេះបានឡើយ ។
សត្វលោកដែលនៅមានឧបាទានគឺការប្រកាន់មាំ ជាសេចក្តីទុក្ខច្រើនបែបច្រើនយ៉ាងទៀតណាស់ និងជាទុក្ខចូលមកបន្ថែមលើសភាវទុក្ខ ឲ្យទៅជាទុក្ខដ៏ខ្លាំងក្លា ។
សេចក្តីទុក្ខដែលកើតពីឧបាទានដូចជា ការប្រកាន់ថា គេជេរយើង អ្នកនោះនិយាយអាក្រក់ពីយើង បុគ្គលេណោះធ្លាប់លើកតម្កើងសរសើរយើង ឥឡូវដូចម្តេចបានជាព្រងើយកន្តើយទៅវិញ យ៉ាងនេះជាដើម ជាហេតុនាំឱ្យកើតទុក្ខតាមផ្លូវចិត្ត។
សេចក្តីទុក្ខបែបនេះ បើមិនគិតប្រកាន់ទេ វាពិតជាមិនមានឡើយ តែបើគិតប្រកាន់ វាក៏មកដល់ រឹតតែប្រកាន់គឺរឹតតែទុក្ខ យ៉ាងនេះហៅថា ទុក្ខព្រោះឧបាទាន ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ