ការឱ្យទាននោះ មិនមែនគ្រាន់តែឱ្យរបស់របរទ្រព្យសម្បត្តិប៉ុណ្ណោះទេ ទាំងពោលពាក្យពីរោះក្តី ធ្វើអំពើឱ្យជាប្រយោជន៍ក្តី រៀបចំខ្លួនប្រាណស្មើគឺមិនឆ្មើងឆ្មៃក្តី សង្គហវត្ថុទាំ៤ប្រការនេះ ជាធម៌ចងមិត្តសម្លាញ់បាន ហើយជាសាធារណៈទូទៅទាំងគ្រហស្ថ និងបព្វជិត ក៏គួរប្រតិបត្តិបានទាំងអស់គ្នា ។
សេចក្តីនេះសមដូចពុទ្ធភាសិតក្នុងគម្ពីរធម្មបទ១កន្លែងថា អក្កោធេន ជិនេ កោធំ អសាធុំ សាធុនា ជិនេ ជិនេ កទរិយំ ទានេន សច្ចេនាលិកវាទិនំ ។
ប្រែថា បុគ្គលអ្នកឈ្នះខឹងក្រោធ ដោយការមិនក្រោធតប ឈ្នះអសប្បុរស ដោយចិត្តសប្បុរស ឈ្នះមនុស្សកំណាញ់ស្វិត ដោយការឱ្យទាន ឈ្នះជនអ្នកពោលពាក្យឡេះឡោះ ដោយពោលពាក្យទៀងទាត់ ។
ត្រង់នេះស្របទៅនឹងព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់ត្រាស់ថា ទទំ មិត្តានិ គន្ថតិ ការឱ្យទានរមែងចងពួក ចងមិត្ត ចងមេត្រីភាពបាន ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ