ព្រះសាស្តាបានត្រាស់ថា បុគ្គលដែលមិនមានសេចក្តីប្រមាទ កាលបើបានជឿធម៌របស់ព្រះអរហន្តទាំងឡាយហើយ រមែងជាអ្នកស្តាប់ដោយប្រពៃ និងបានប្រាជ្ញាដើម្បីកម្ចាត់បង់នូវទុក្ខទាំឡាយ១ ។ ជាបុគ្គលធ្វើការងារដ៏សមគួរមិនទម្លាក់ចោលនូវធុរៈគឺមានសេចក្តីរវៀសរវៃរមែងបានទ្រព្យដ៏ប្រសើរ១ ។ ជាបុគ្គលបានដល់នូវសេចក្តីសរសើរ ដោយពាក្យពិត១…
ព្រះសាស្តាបានត្រាស់ថា បុគ្គលដែលមិនមានសេចក្តីប្រមាទ កាលបើបានជឿធម៌របស់ព្រះអរហន្តទាំងឡាយហើយ រមែងជាអ្នកស្តាប់ដោយប្រពៃ និងបានប្រាជ្ញាដើម្បីកម្ចាត់បង់នូវទុក្ខទាំឡាយ១ ។
ជាបុគ្គលធ្វើការងារដ៏សមគួរមិនទម្លាក់ចោលនូវធុរៈគឺមានសេចក្តីរវៀសរវៃរមែងបានទ្រព្យដ៏ប្រសើរ១ ។
ជាបុគ្គលបានដល់នូវសេចក្តីសរសើរ ដោយពាក្យពិត១ ។
ជាបុគ្គលអ្នកឱ្យទានរមែងចងពួកមិត្តបាន១ ។
ផលទាំងអស់នេះកើតចេញពីការជឿតាម ការធ្វើតាមពាក្យទូន្មានរបស់អ្នកប្រាជ្ញ ។
ព្រះអង្គត្រាស់ថា បុគ្គលដែលមានសទ្ធា កាលនៅគ្រប់គ្រងផ្ទះរមែងមានធម៌៤ប្រការគឺ សច្ចៈពាក្យពិត១, ទមៈ ការទូន្មាន១, ធិតិ សេចក្តីអត់ធន់១ និងចាគៈ ការបរិច្ចាគ១
បុគ្គលនោះរមែងរស់នៅជាសុខក្នុងបច្ចុប្បន្ន និងមិនបានសោយសោកក្នុងលោកខាងមុខឡើយ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ