របាយការណ៍នៃការស្រាវជ្រាវលើមនុស្សប្រមាណ៣០ម៉ឺននាក់ចុះផ្សាយនៅក្នុងព្រឹត្តិបត្រ The Journal of the American Medical Association (JAMA)បានរកឃើញថា សេចក្តីទុក្ខព្រួយក្នុងចិត្តជាកត្តាសំខាន់មួយក្នុងចំណោមកត្តានានាបង្កើននូវអត្រាប្រឈមនឹងជំងឺដាច់សរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាល ។
របាយការណ៍នៃការស្រាវជ្រាវលើមនុស្សប្រមាណ៣០ម៉ឺននាក់ចុះផ្សាយនៅក្នុងព្រឹត្តិបត្រ The Journal of the American Medical Association (JAMA)បានរកឃើញថា សេចក្តីទុក្ខព្រួយក្នុងចិត្តជាកត្តាសំខាន់មួយក្នុងចំណោមកត្តានានាបង្កើននូវអត្រាប្រឈមនឹងជំងឺដាច់សរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាល ។
របាយការណ៍ដដែលបានបន្តថា៖ «ជំងឺដាច់សរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាល គឺជាមូលហេតុនាំមុខគេនៃការស្លាប់ និងពិការភាពជាអចិន្ត្រៃយ៍ ។ សេចក្តីទុក្ខព្រួយនៅក្នុងចិត្តស្ថិតក្នុងកម្រិតប្រេវ៉ាឡង់ខ្ពស់បំផុតចំពោះមនុស្សជាទូទៅ ។ វាត្រូវគេប៉ាន់ប្រមាណថា បុរស៥,៨% និងស្ត្រី៩,៥%ជួបទុក្ខព្រួយក្នុងចិត្តឬការតប់ប្រមល់ទល់ពុទ្ធោក្នុងចិត្តជាប់ៗគ្នារយៈ១២ខែប្រៀបដូចជារឿងភាគហុងកុង ។ ដំណើរកើតមានទុក្ខព្រួយក្នុងចិត្តរបស់មនុស្សជាទូទៅក្នុង១ជីវិតត្រូវគេប៉ាន់ប្រមាណថាមានជាង១៦% » ។
បណ្ឌិត An Panនៃសាកលវិទ្យាល័យហាវើដរដ្ឋបូស្តុនសហរដ្ឋអាមេរិកព្រមទាំងសហការីរបស់ខ្លួនជឿជាក់ថា ទុក្ខព្រួយអាចបង្កើតឱ្យមានជំងឺដាច់សរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាល តាមរយៈកត្តាចម្បងៗមួយចំនួនដូចជា ៖Neuroendocrine (ជាប់ទាក់ទងសរសៃប្រសាទនិងប្រព័ន្ធអង់ដូគ្រីន) ទង្វើដែលមិននាំមកនូវសុខភាព(ជក់បារី មិនហាត់ប្រាណ របបអាហារមិនគ្រប់គ្រាន់ កង្វះខាតការប្រតិបត្តិតាមក្បួនវេជ្ជសាស្ត្រ) ការធាត់ដុះក្បាលពោះលើសទម្ងន់ ជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងសម្ពាធឈាមឡើងខ្ពស់ជាដើម ។
សរុបសេចក្តីមក លទ្ធផលនៃការធ្វើវិភាគដ៏ធំលើកនេះគឺពិតជាបានបង្ហាញជាភស្តុតាងយ៉ាងច្បាស់ក្រឡែតថា សេចក្តីទុក្ខព្រួយក្នុងចិត្តគឺជាកត្តាប្រឈមយ៉ាងសំខាន់មួយបណ្តាលឱ្យដាច់សរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាល ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រជឿថា ការសិក្សាស្រាវជ្រាវលើកក្រោយបន្ថែមទៀតចាំបាច់ត្រូវតែបង្កើតឡើងដើម្បីពិនិត្យមើលឱ្យកាន់តែច្បាស់ពីយន្តការនិងបំភ្លឺឱ្យកាន់តែច្បាស់ជាងនេះនូវផ្លូវដ៏គ្រោះថ្នាក់ដែលជាប់ទាក់ទងគ្នារវាងទុក្ខព្រួយក្នុងចិត្តនិងជំងឺដាច់សរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាលនេះ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ