ហេតុអ្វីបានជាអ្នកប្រាជ្ញឱ្យនាមធម៌បីប្រការនេះថាជាធម៌ឯក? ព្រោះលោកយល់ថា បុគ្គលណាយកធម៌បីយ៉ាងនេះមកឃុំគ្រងដំណើរជីវិត បុគ្គលនោះនឹងនាំជីវិតទៅរកសេចក្តីចម្រើន ទៅអនាគតនឹងមានពន្លឺនៃជីវិតរស់នៅដោយសុភមង្គល។ ធម៌ទាំង៣យ៉ាងនោះគឺ ១-សតិ សេចក្តីនឹកឃើញចាំជាក់ជានិច្ច, ការរឭកបាន, ការរឭកឃើញមិនភ្លេច,…
ហេតុអ្វីបានជាអ្នកប្រាជ្ញឱ្យនាមធម៌បីប្រការនេះថាជាធម៌ឯក?
ព្រោះលោកយល់ថា បុគ្គលណាយកធម៌បីយ៉ាងនេះមកឃុំគ្រងដំណើរជីវិត បុគ្គលនោះនឹងនាំជីវិតទៅរកសេចក្តីចម្រើន ទៅអនាគតនឹងមានពន្លឺនៃជីវិតរស់នៅដោយសុភមង្គល។ ធម៌ទាំង៣យ៉ាងនោះគឺ ១-សតិ សេចក្តីនឹកឃើញចាំជាក់ជានិច្ច, ការរឭកបាន, ការរឭកឃើញមិនភ្លេច, ការចាំបាន, ការប្រុងប្រយ័ត្នមិនភ្លេច, ដំណើរស្វាងរុងរឿងជីវិត ២-សម្បជញ្ញៈ មានស្មារតីដឹងខ្លួនជានិច្ច មានសតិសម្បញ្ញៈចាំជាប់ និង៣-វិរិយៈ មានសេចក្តីព្យាយាមជាប្រចាំ ។
កាលបើបុគ្គលមានមនសិការក្នុងនាទីដែលខ្លួនទទួលរ៉ាប់រង ត្រូវមានស្មារតីព្យាយាម ចាប់យកពេលវេលាមកធ្វើការដោយយកចិត្តទុកដាក់ មានសតិសម្បជញ្ញៈប្រុងប្រៀបជានិច្ច និងចម្រើនពិចារណារកចំណុចល្អៗជារឿយៗក្នុងការងារ លទ្ធផលចេញមកនឹងជោគជ័យចំទិសដៅមិនលម្អៀង ។
មើលឃើញអត្ថប្រយោជន៍នៃធម៌ទាំងបីប្រការនេះផ្តល់ផលឱ្យជាក់ស្តែងភ្លាមៗ ទើបលោកឱ្យនាមថាជាកំពូលធម៌ក្នុងលោកនាំឱ្យសម្រេចប្រយោជន៍ទាំងក្នុងបច្ចុប្បន្ន និងអនាគត រស់នៅដោយសេចក្តីចម្រើន ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ