កាលព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធស្តេចគង់នៅក្នុងវត្តជេតពន មានទេវតាអង្គ១បានចូលទៅក្រាបបង្គំទូលថា ជីវិតសត្វលោកនេះមានប្រមាណតិចណាស់ កាលបើជរា ព្យាធិនាំចូលទៅរកសេចក្ដីស្លាប់ហើយ ការតតាំងទប់ទល់នឹងអាជ្ញានេះពិតជាពុំមានឡើយ ។ ព្រោះហេតុនោះអ្នកឃើញភ័យចំពោះសេចក្ដីស្លាប់ គួរខំធ្វើទាន សន្សំបុណ្យកុសលទាំងឡាយដើម្បីសោយផលគឺសេចក្ដីសុខក្នុងដំណើរជីវិតរបស់ខ្លួន…
កាលព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធស្តេចគង់នៅក្នុងវត្តជេតពន មានទេវតាអង្គ១បានចូលទៅក្រាបបង្គំទូលថា ជីវិតសត្វលោកនេះមានប្រមាណតិចណាស់ កាលបើជរា ព្យាធិនាំចូលទៅរកសេចក្ដីស្លាប់ហើយ ការតតាំងទប់ទល់នឹងអាជ្ញានេះពិតជាពុំមានឡើយ ។
ព្រោះហេតុនោះអ្នកឃើញភ័យចំពោះសេចក្ដីស្លាប់ គួរខំធ្វើទាន សន្សំបុណ្យកុសលទាំងឡាយដើម្បីសោយផលគឺសេចក្ដីសុខក្នុងដំណើរជីវិតរបស់ខ្លួន ។
គ្រានោះព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់ត្រាស់តបពាក្យទេវតាថា ម្នាលទេវតាសត្វលោកណារស់នៅដោយសេចក្តីប្រមាទ សត្វលោកនោះនឹងរងទុក្ខគ្មានទីបំផុតឡើយ។
បើចង់បានសុខក្នុងជីវិតលុះណាតែបុគ្គលសម្លឹងឃើញសេចក្ដីស្លាប់ ស្គាល់ពីក្តីវិនាសនៃជីវិត ហើយលះបង់នូវលោកាមិសទាំងឡាយ គឺមិនត្រូវជាប់ជំពាក់ពេកទេ ហ្នឹងហើយជាសេចក្តីសុខរបស់មនុស្ស ។
តើលោកាមិសជាអ្វីទៅ? លោកាមិសគឺរបស់ជាគ្រឿងទាក់ចិត្តមានដូចជា លាភសក្ការៈ ទាន ទេយ្យទាន ទេយ្យវត្ថុ ចតុប្បច្ច័យ អាហារ បួករួមទាំងទ្រព្យសម្បត្តិផងដែរ។ លោកាមិសហ្នឹងហើយជានុយទាក់ចិត្តសត្វលោកមិនឱ្យឆ្លងវាលវដ្តសង្សារនេះរួច ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ