ខេត្តកំពង់ស្ពឺ ៖ ឆាកជីវិតមនុស្សពិតជាគ្មានអ្នកណាម្នាក់ស្មានដល់មែន ជាក់ស្តែងដូចជាលោកយាយជាដើម ដែលដំបូងមានក្រុមគ្រួសាររស់នៅយ៉ាងមានសុភមង្គល តែនៅជិតចុងបញ្ចប់ជីវិតបែរជាជួបប្រទះរឿងរ៉ាវនឹកស្មានមិនដល់ គឺការនិរាសព្រាត់ប្រាស់ប្តី និងកូនជាទីស្រលាញ់របស់ខ្លួន ដោយត្រូវរស់នៅតែម្នាក់ឯងក្នុងរោងទំហំ២គុណ២ម៉ែត្រ ទាំងខ្លួនដើរមិនកើតទៀតផង។
ជួបជាមួយអ្នកយកព័ត៌មានយើងលោកយាយ យុង សះ អាយុ៦៦ឆ្នាំ រស់នៅភូមិស្លែង ឃុំស្វាយរំពារ ស្រុកបសេដ្ឋ ខេត្តកំពង់ស្ពឺ បានរៀបរាប់ថា ពីដើមឡើយគាត់ក៏មានក្រុមគ្រួសារដូចអ្នកដទៃក្នុងភូមិដែរ តែក្រោយមកប្តីក៏ព្រាត់ប្រាស់ទៅបាត់ ចំណែកកូន២នាក់ ក្នុងនោះប្រុសម្នាក់ បន្ទាប់ពីរៀបការមានគ្រួសារគេក៏ទៅកសាងអនាគតជាមួយប្តីប្រពន្ធរបស់គេអស់ដែរ ដល់រដូវបុណ្យទានទើបពួកគេមកលេងម្តង។ ថ្វីត្បិតតែរស់នៅតែម្នាក់ឯង គាត់បានខិតខំធ្វើការរកស៊ីចិញ្ចឹមជីវិតដោយការស៊ីឈ្នួលផ្សេងៗដើម្បីបានប្រាក់កម្រៃយកមកទិញម្ហូប និងថ្នាំពេទ្យនៅពេលឈឺថ្កាត់ម្តងៗ។
លោកយាយរៀបរាប់ទៀតថា ទើបនៅអំឡុង២ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ គាត់ក៏ធ្លាក់ខ្លួនឈឺស្ពឹកជើងដើរមិនរួចដូចមុន គឺដេកនៅតែក្នុងរោង។ ដោយចង់រស់ និងខ្វះលុយព្យាបាលខ្លួនគាត់ ក៏បញ្ចាំដីដែលសង់រោងស្នាក់នៅសព្វថ្ងៃចំនួនជាង៥០ម៉ឺនរៀល គឺយកប្រាក់មកមើលខ្លួន តែរហូតមកដល់ពេលនេះ លុយក៏អស់ជំងឺហាក់បីដូចជាមិនថមថយសោះ គឺគាត់ដើរលែងរួចតែម្តង ដូចជាមនុស្សខ្វិនអីុចឹង ហើយការលុយក៏ចេះតែកើនពីមួយខែទៅមួយខែ។ រាល់ថ្ងៃរស់បានអាស្រ័យលើបងស្រី និងអ្នកជិតខាងហុចបាយនំចំណីជាប្រចាំ។
លោកយាយលើកឡើងថា អ្វីដែលធ្វើឱ្យគាត់ពិបាកបំផុតនោះ គឺបំណុលរបស់គេតែម្តង គាត់មិនចង់ស្លាប់ទៅទាំងជាប់បំណុលគេនោះទេ ខ្លាចជាប់ជំពាក់កម្មពារគេនៅជាតិក្រោយ។ទោះជាយ៉ាងណា ចំពោះគាត់បំណុលនេះគឺមិនអាចដោះរួចនោះទេ ហើយដីក៏ព្រមប្រគល់ឱ្យម្ចាស់បំណុលដែរ ព្រោះគាត់គ្មានលទ្ធភាពរកលុយមកសងគេបានឡើយ ដោយសារតែភាពខ្វិនពិការរបស់ខ្លួន។ លោកយាយលើឡើងទៀតថា អ្វីដែលគាត់នឹកប្រាថ្នាចង់បាននាពេលនេះ គឺការហូបឆ្ងាញ់បានម្តងមុនពេលគាត់លាចាកលោកនេះទៅ។
ចំណែកលោកយាយ យុង សន អាយុ៧៦ឆ្នាំ ត្រូវជាបងស្រីបង្កើតបានឱ្យដឹងថា «រាល់ថ្ងៃបន្ទាប់ពីរៀបចំផ្ទះសម្បែងរួចរាល់ គាត់ត្រូវមកមើលថែប្អូនស្រីដែលពិការដើរមិនរួច បោសច្រាសកន្លែងដេក លាងទឹកគូទឱ្យប្អូនស្រីជាប្រចាំ ធ្វើម៉េចបើកម្មកើតមកត្រូវជួបរឿងរ៉ាវបែបនេះទៅហើយ។
បើនិយាយពីកូនរបស់ប្អូនស្រីវិញគាត់បានប្រាប់ថា ក្រោយពីមានប្តីប្រពន្ឋរៀងៗខ្លួនពួកគេបានលែងលះគ្នាព្រាត់ប្រាស់ប្តីប្រពន្ឋអស់ទៅហើយ ក៏រតាត់រតាយមិនដឹងទៅដល់ទីណានោះទេ។ ក្នុងនាមបងស្រីគាត់សូមសប្បុរសជនមេត្តាជួយប្អូនគាត់ផង គាត់ជាបងមិនអាចជួយអ្វីក្រៅពីមើលថែបានឡើយ ព្រោះគាត់ក៏មានជីវភាពក្រីក្រលំបាកដូចគ្នា។
រីឯលោក ឈឹម យៀង មេភូមិស្លែង ក៏បានបញ្ជាក់ប្រាប់ដែរថា លោកយាយពិតជាមានរឿងរ៉ាវដូចអ្វីដែលគាត់លើកឡើងមែន រាល់ថ្ងៃគឺរស់អាស្រ័យអ្នកភូមិផងហុចបាយព្រឹកល្ងាច។ ដោយក្តីអាណិតចំពោះលោកយាយអ្នកយកព័ត៌មានកោះសន្តិភាពយើងក៏បានចែករំលែកថវិកាផ្ទាល់ខ្លួនជូនចំពោះលោកយាយចំនួន៥០០០០រៀលផងដែរ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ