នៅក្នុងមហាចតុរង្គសន្និបាតព្រះអង្គលើកខន្តីជាទិសដៅធំ
ទ្រឹស្តីព្រះពុទ្ធសាសនាបានចាត់ខន្តីថាជាបណ្តូលនៃធម៌សម្រាប់នាំជីវិតសត្វលោកទៅរកឧត្តមភាពដ៏ខ្ពស់បំផុតពោលគឺសុខសន្តិភាពរបស់ពិភពលោក ។ ត្រង់នេះយើងអាចនិយាយបានថា បណ្តាពាក្យប្រៀនប្រដៅទាំងអស់របស់ព្រះពុទ្ធដែលមាន៨៤០០០ធម្មក្ខន្ធ មករួមនៅត្រង់ខន្តីមួយម៉ាត់នេះឯង។ អ្នកគ្មានខន្តីមិនអាចសម្រេចធម៌ មិនអាចរកសេចក្តីសុខសម្រាប់ខ្លួនឯងសូម្បីតែបន្តិចបន្តួចឡើយ ។ សូមលើកយកបុព្វកាលនៃពុទ្ធសម័យមកបញ្ជាក់បន្តិចថា កាលនោះនៅក្នុងការប្រកាសសាសនាជាលើកដំបូងបង្អស់របស់ព្រះអង្គនៅប្រទេសឥណ្ឌា…
ចែករំលែកព័តមាននេះ