នៅក្នុងលោកនេះមានអ្នកសម្បូរទ្រព្យធនច្រើនណាស់ តែអ្នកមានខ្លះនៅតែមិនអាចរកឱកាសទៅវត្ត ដើម្បីបំពេញបុណ្យកុសលសម្រាប់ជាទីពឹងរបស់ខ្លួនទៅក្នុងបរលោកបាន ព្រោះសេចក្តីកំណាញ់គ្របសង្កត់ ធ្វើឱ្យខ្លួនក្លាយជាទាសករនៃទ្រព្យសម្បត្តិរហូតអស់ជីវិត ។
ត្រង់នេះព្រះបរមសាស្តាទ្រង់ដាស់តឿនដល់បុគ្គលដែលគ្រប់គ្រងទ្រព្យសម្បត្តិដោយខ្វះបញ្ញាតាមរយៈទ្រឹស្តីមួយចំនួនដូចតទៅៈ
១-ទ្រព្យសម្បត្តិជាកិលេសធំសម្រាប់ម្ចាស់ទ្រព្យអត់បញ្ញា ។
២-ទ្រព្យសម្បត្តិជារាត្រីអន្ធការសម្រាប់ម្ចាស់ទ្រព្យអត់បញ្ញា
៣-ទ្រព្យសម្បត្តិគឺជាអ្នកពិឃាតម្ចាស់ទ្រព្យអត់បញ្ញា
៤-ទ្រព្យសម្បត្តិជាថ្នាំញៀនសម្រាប់ម្ចាស់ទ្រព្យអត់បញ្ញា
៥-ទ្រព្យសម្បត្តិជាចំណងដ៏មាំសម្រាប់ម្ចាស់ទ្រព្យអត់បញ្ញា
៦-ទ្រព្យសម្បត្តិជាជំងឺដ៏ធ្ងន់សម្រាប់ម្ចាស់ទ្រព្យអត់បញ្ញា
៧-ទ្រព្យសម្បត្តិ ជាអមនុស្សកំណាចសម្រាប់ម្ចាស់ទ្រព្យអត់បញ្ញា
៨-ទ្រព្យសម្បត្តិជាថ្នាំពិសចាំសម្លាប់ម្ចាស់ទ្រព្យអត់បញ្ញា
៩-ទ្រព្យសម្បត្តិជាគំនរភ្លើងដ៏ធំសម្រាប់ម្ចាស់ទ្រព្យអត់បញ្ញា
១០-ទ្រព្យសម្បត្តិជាចោរដ៏កាចសាហាវសម្រាប់ម្ចាស់ទ្រព្យអត់បញ្ញា
១១-ទ្រព្យសម្បត្តិជាសត្រូវចាំយាយីម្ចាស់ទ្រព្យអត់បញ្ញា
១២-ទ្រព្យសម្បត្តិជាកាំបិតដ៏មុតស្រួចសម្រាប់ប្រហារម្ចាស់ទ្រព្យអត់បញ្ញា ។
កាលបើបុគ្គលជាប់ជំពាក់ក្នុងទ្រព្យសម្បត្តិខ្លាំងពេក ធ្វើឱ្យចិត្តលោភលន់កាន់តែខ្លាំង គ្មានទេសេចក្តីស្ងប់ក្នុងជីវិត។ ដូច្នេះមានតែការលះទ្រព្យមួយចំណែកធ្វើទានគឺជាការធ្វើចិត្តឲ្យទូលាយរួចផុតអំពីចំណងមារ ទើបរស់នៅជាសុខក្នុងលោកទាំងពីរ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ