អ្នកធ្វើនយោបាយទាំងឡាយ…បើចង់ល្បីទាល់តែធ្លាប់ជាប់គុក…ទោះគុកព្រហ្មទណ្ឌក៏ដោយ…ក៏មានឈ្មោះថា ជាអ្នកនយោបាយជាប់គុកដែរ ។
សម័យសង្គមរាស្ត្រនិយម…លោកកេង វ៉ាន់សាក់ ជាប់គុករាប់ឆ្នាំ…។ ចេញពីគុកមកវិញ គាត់បោះពុម្ពស្នាដៃនិពន្ធកំណាព្យមួយមានចំណងជើងថា…«គុកគឺឋានសួគ៌» ឈ្មោះគាត់ក៏ចាប់ផ្តើមល្បីដោយសារជាប់គុក ។
ចំណែកលោក ប៊ុន ច័ន្ទម៉ុល ល្បីឈ្មោះ ក៏ដោយសារគាត់ជាប់គុកដែរ…មហាជនសម័យលន់ លន់ ស្គាល់គាត់ដោយសារតែគាត់ធ្លាប់ជាប់គុក…ឈ្មោះគាត់ក៏ល្បីរន្ទឺឡើង ។
មកដល់សម័យនេះ…អ្នកនយោបាយលោកសម រង្ស៊ី មានឈ្មោះល្បីមែនហើយ…ល្បីខាងមាត់ដាច ល្បីខាងប្រឆាំង…ល្បីខាងមិនគោរពច្បាប់នីតិរដ្ឋ។ ឈ្មោះគាត់ល្បីមួយភ្លេតៗប៉ុណ្ណោះ…ប៉ុន្តែគ្មានអ្នកណាអាណិតគាត់សោះ ។
ចំណែកលោក កឹម សុខា មិនត្រឹមតែល្បីទេ…មានអ្នកអាណិតច្រើនណាស់ ដោយសារតែគាត់ជាប់គុក…ដោយសារតែគាត់ដាច់អាល័យពីស្នេហ៍កម្មទាំងឡាយ…ធ្វើឱ្យល្បីផង…អាណិតផង ។
លោក សម រង្ស៊ី ពេលនេះទាន់រដូវប្រាំង…បើចង់ល្បីបានយូរ…បើចង់ល្បីឱ្យខ្លាំងជាងមុន…ឱ្យមានការអាណិតអាសូរដូចលោកកឹម សុខា…កុំឱ្យល្បីបង់ចាញ់គ្នាគួរតែប្រថុយមើល !… តើគុកហ៊ានទទួលដែរឬអត់ ? បើគ្រាន់តែឮផ្គរលាន់…ឮស្នូររន្ទះបាញ់ខ្យល់…មិនហ៊ានចូលស្រុកបែបនេះ តើចង់ល្បីធ្វើអី ? បើចង់ល្បីជាប់យូរដូច លោកកឹម សុខា…គួរតែចូលឱ្យចំទ្វារគុក…តើគុកហ៊ានទទួលដែរឬអត់ ?
បើចង់ល្បីជាប់យូរដូច លោកកឹម សុខា…គួរតែចូលឱ្យចំទ្វារគុក…តើគុកហ៊ានទទួលដែរឬអត់ ?
ប្រសិនបើគុកមិនប្រណីមែន…សតវត្សនេះមានតែលោក សុខា និងរង្ស៊ីប៉ុណ្ណោះ…មានឈ្មោះក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រកម្ពុជា…សម័យបោះឆ្នោតនៅអាណត្តិក្រោយៗ…អាចសង្ឃឹមតាមការយល់សុបិន្តមិនខាន ។
ប៉ុន្តែបើមិនខ្មេះ មិនខ្មោចទេ…ចូលវត្តណាមួយធ្វើអាចារ្យវិញប្រសើរជាងធ្វើនយោបាយ…េហ ! េហ !
ចែករំលែកព័តមាននេះ