ព្រះពុទ្ធទ្រង់សរសើរដល់ការធ្វើទានទាំងឡាយណាដែលមានការតាំងចិត្តត្រូវ គឺប្រាថ្នាឱ្យត្រង់ឆ្ពោះទៅព្រះនិព្វានតែមួយគត់ ដែលជាឋានបរមសុខ ទីរំលត់ទុក្ខទាំងពួង។ ប៉ុន្តែអ្នកធ្វើទានភាគច្រើនមិនដូច្នោះទេ ច្រើនតែធ្វើទានជាប់ដោយកិលេស ធ្វើឱ្យចិត្តលោភលន់កាន់តែធ្ងន់ ការបៀតបៀនគ្នាមិនចេះចប់មិនចេះហើយ និងតែងប៉ងប្រាថ្នាយកសម្បត្តិនានាក្នុងកិលេសកាម និងវត្ថុកាមដែលជាសម្បត្តិលោកិយ…
ព្រះពុទ្ធទ្រង់សរសើរដល់ការធ្វើទានទាំងឡាយណាដែលមានការតាំងចិត្តត្រូវ គឺប្រាថ្នាឱ្យត្រង់ឆ្ពោះទៅព្រះនិព្វានតែមួយគត់ ដែលជាឋានបរមសុខ ទីរំលត់ទុក្ខទាំងពួង។ ប៉ុន្តែអ្នកធ្វើទានភាគច្រើនមិនដូច្នោះទេ ច្រើនតែធ្វើទានជាប់ដោយកិលេស ធ្វើឱ្យចិត្តលោភលន់កាន់តែធ្ងន់ ការបៀតបៀនគ្នាមិនចេះចប់មិនចេះហើយ និងតែងប៉ងប្រាថ្នាយកសម្បត្តិនានាក្នុងកិលេសកាម និងវត្ថុកាមដែលជាសម្បត្តិលោកិយ ។
ខាងក្រោមនេះជាទីកន្លែងដែលសប្បុរសជនភាគច្រើនតែងប្រាថ្នាទៅកើតៈ
១-មហាសាលទានំ ឱ្យទានព្រោះចង់ទៅកើតក្នុងត្រកូលមហាសាល ត្រកូលខ្ពង់ខ្ពស់ ត្រកូលមានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើន បូករួមទាំងមានរូបសម្បត្តិល្អស្អាតផង ។
២-ចាតុម្ហារាជិកទានំ ឱ្យទានព្រោះចង់កើតក្នុងឋានចាតុម្ហារាជិកា
៣-តាវត្តឹសទានំ ឱ្យទានព្រោះចង់ទៅកើតក្នុងឋានតាវត្តិង្ស
៤-យាមាទានំ ឱ្យទានព្រោះចង់ទៅកើតក្នុងឋានយាមា
៥-តុសិតទានំ ឱ្យទានព្រោះចង់ទៅកើតក្នុងឋានតុសិត
៦-និម្មានរតីទានំ ឱ្យទានព្រោះចង់ទៅកើតក្នុងឋាននិម្មានរតី
៧-បរនិម្មិតវសវត្តិទានំ ឱ្យទានព្រោះចង់ទៅកើតក្នុងឋានបរនិម្មិតវសវត្តី
៨-ព្រហ្មលោកទានំ ឱ្យទានព្រោះចង់ទៅកើតក្នុងព្រហ្មលោក ។
ទោះជាយ៉ាងណាទីឋានទាំងអស់នេះបានសុខដែរ តែសុខនោះនៅមិនអស់មិនហើយ ទេ គឺជួនបានសុខ ជួនកើតទុក្ខមិនឋិតថេរ។ កន្លែងដែលបានសុខមិនប្រែប្រួល សុខតែមួយគត់ហៅថា ឯកន្តបរមសុខ គឺមានតែព្រះនិព្វានជាកន្លែងអស់ទុក្ខកង្វល់ និងមិនជាប់ជំពាក់អ្វីទៀតឡើយ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ