អាយុជីវិតសត្វលោកនេះមានប្រមាណតិចតួចណាស់ និងមិនឋិតថេរទៀងទាត់សោះឡើយ គឺតែងប្រែប្រួលទៅតាមកាលវេលាមិនអាចប្រកែកបាន ។
មនុស្សសត្វទាំងអស់ដែលកើតមកហើយរមែងចម្រើនវ័យវឌ្ឍនាការជាកំលោះ ក្រមុំ មានរូបសម្រស់ស្រស់ស្អាត តែមិនយូរប៉ុន្មានរូបសម្រស់ដ៏ស្រស់ឆើតឆាយនោះក៏ចាប់ផ្តើមរោយស្រពោន ស្រកស្រុតជាធម្មតាមិនអាចជម្នះនឹងច្បាប់ធម្មជាតិបានឡើយ ។
រីឯសេចក្តីល្អវិញដែលមនុស្សបានធ្វើហើយរមែងចម្រើនកើនឡើងជារឿយៗទៅតាមកាលវេលា ដោយមិនចេះស្រកស្រុតអាប់អន់សោះឡើយ ។
ពេលវេលាកាន់តែយូរឆ្ងាយ ការកសាងគុណធម៌កាន់តែបានច្រើន សេចក្តីចម្រើនក្នុងផ្លូវសុខក៏កើនឡើងជាភិយ្យោភាព គឺចម្រើនតាំងពីលោកនេះរហូតដល់លោកខាងមុខ ។
អុីចឹងហើយបានជាទ្រឹស្តីព្រះពុទ្ធសាសនាបានទូន្មានជារឿយៗឲ្យយើងពិចារណាប្រព្រឹត្តតែអំពើជាកុសល កុំប្រមាទ និងព្យាយាមធ្វើតែអំពើល្អ កសាងគុណធម៌ដើម្បីសេចក្តីចម្រើនតរៀងទៅ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ