កុំថាឡើយចំពោះអ្នកដែលកើតមកមានកាយសម្បទាគ្រប់គ្រាន់ សូម្បីតែអ្នកវិកល ពិការ អ្នកមិនមានលក្ខណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ក៏ខំត្រដរដើរសុំទានគេ ដើម្បីរក្សាការពារជីវិតឲ្យបានរស់នៅដែរ ទោះជាបានព្រឹកខ្វះល្ងាចក៏ត្រូវតែតស៊ូ ។ ពិតណាស់បើតាមពុទ្ធោវាទបានត្រាស់ថា អត្តសមំ បេមំ…
កុំថាឡើយចំពោះអ្នកដែលកើតមកមានកាយសម្បទាគ្រប់គ្រាន់ សូម្បីតែអ្នកវិកល ពិការ អ្នកមិនមានលក្ខណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ក៏ខំត្រដរដើរសុំទានគេ ដើម្បីរក្សាការពារជីវិតឲ្យបានរស់នៅដែរ ទោះជាបានព្រឹកខ្វះល្ងាចក៏ត្រូវតែតស៊ូ ។
ពិតណាស់បើតាមពុទ្ធោវាទបានត្រាស់ថា អត្តសមំ បេមំ ស្រឡាញ់អ្វីស្មើនឹងខ្លួនមិនមានទេ សេចក្តីនេះសបញ្ជាក់ឱ្យឃើញថា មនុស្សក្ដី សត្វក្ដី តែងព្យាយាមប្រឹងប្រែងរក្សាការពារជីវិត របស់ខ្លួនខ្លាំងណាស់ ទោះបីជាដឹងថា ជីវិតនេះ ត្រូវធន់ទ្រាំតស៊ូជាមួយនឹងច្បាប់ធម្មជាតិគឺ ការស្រេកឃ្លាន កង្វះខាត ស្រឡាញ់ ស្អប់ សើច យំ ទ្រាំនឹងសេចក្ដីទុក្ខលំបាក ដែលជាបញ្ហាចោទឡើងនៅជុំវិញបរិស្ថានផង និងទុក្ខលំបាកព្រោះចាស់ ឈឺ ស្លាប់ផងយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏មិនអាចនៅស្ងៀមព្រងើយបណ្ដោយឲ្យជីវិតធ្លាក់ចុះទៅកាន់ភាពអន្ធការបានឡើយ ។
គ្រឿងអលង្ការទាំងឡាយមានមាស ពេជ្រទាំងឡាយដែលគេរចនាច្នៃឲ្យបានទៅជាខ្សែក ខ្សែដៃ ចិញ្ចៀនមានពន្លឺឆ្លុះចែងចាំង ដែលមានតម្លៃខ្ពស់យ៉ាងណា តែកុំភ្លេចថារបស់ទាំងនោះ គេអាចដាក់លក់នៅលើទីផ្សារ អាចកាត់ថ្លៃលក់ចេញទិញចូល ទៅតាមចំណូលចំណង់ចិត្តសម្រាប់យកមកបម្រើការ ឬសម្រាប់ជាគ្រឿងលំអតាក់តែងប្រដាប់រាងកាយបុរសស្ត្រីតាមតម្រូវការ ។
ប៉ុន្តែរបស់អស់ទាំងនេះមិនអាចយកមកប្រៀបផ្ទឹមនឹងជីវិតបានឡើយ ព្រោះជីវិតនេះគេមិនអាចដាក់លក់តាមទីផ្សារ លក់ចេញទិញចូល ផ្លាស់ប្ដូរគ្នាដូចមាសប្រាក់បានទេ គឺជីវិតមានតែមួយគ្មានពីរ ជីវិតមានតម្លៃមិនអាចកាត់ថ្លៃថាប៉ុណ្ណេះប៉ុណ្ណោះបានជាដាច់ខាត។
ជីវិតទោះបីជាជួបស្ថានការណ៍លំបាកបែបណាក៏ដោយ ក៏ម្ចាស់ជីវិតនៅតែខំរក្សាក្រាញ់ននៀលការពាររហូតដល់ទីអវសាន ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ