ខេត្តកំពត ៖ អ្នកនេសាទអយស្ទ័រកំពុងត្អូញត្អែររកមិនសូវបាន ព្រោះកាន់តែខ្សត់ទៅៗ បើទោះជាខំមុជទឹកដល់ជ្រៅ៦ទៅ៧ម៉ែត្រក៏ដោយ ក៏ពុំសូវមានដែរ ខណៈអ្នកខ្លះបានងាកចេញពីរបរនេះមករកឈ្លើងថ្ម ឬផ្កាថ្មវិញ។
លោក នុន វណ្ណៈ ជាអ្នកជំនាញមុជទឹករកអយស្ទ័រ នៅភូមិព្រែកអំពិល ឃុំកោះតូច ស្រុកទឹកឈូ បានរៀបរាប់ថា លោកជាអ្នកនេសាទម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកនេសាទជាច្រីននាក់ទៀតដែលតែងតែជិះទូកទៅមុជទឹកសមុទ្រជម្រៅ៦ម៉ែត្រទៅ៧ម៉ែត្រ ដើម្បីរកអយស្ទ័រនៅបាតសមុទ្រ យកមកលក់លើទីផ្សារ ។
លោកវណ្ណៈនិយាយថា លោកមុជទឹកដោយប្រើឧប្បករណ៍ជំនួយ ដើម្បីរកអយស្ទ័ររយៈពេល១០ឆាំ្នហើយ ។ លោកថា ៖« អយស្ទ័រនេះពីមុនសម្បូរណាស់ អ្នកភូមិហៅតែខ្យងទេ វានៅអែបជាប់នឹងថ្ម ក្រោយមកជនបរទេសបានហៅថា «អយស្ទ័រ» ហើយប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរយើងក៏ហៅតាមដែរទៅ »។ លោកបន្ដថា ៖« ក្រោយពេលល្បីតៗគ្នាថា ការបរិភោគអយស្ទ័រប៉ូវកម្លាំង ធ្វើឲ្យវាកាន់តែមានទីផ្សារ ហើយអ្នករកក៏កើនឡើងដែរ ប៉ុន្ដែពេលនេះដូចជាអស់បណ្ដើរៗហើយ លុះត្រាតែចេញទៅតាមកោះឆ្ងាយៗ ទើបរកបាន »។
លោកបន្ថែមថា ៖« សព្វថ្ងៃនេះ តម្លៃអយស្ទ័រក៏ឡើងថ្លៃគួរសមដែរ គឺ១០គ្រាប់លក់បានពី៣.០០០ទៅ៥.០០០រៀលដែរ ប៉ុន្ដែដោយសារតែការនេសាទមិនសូវបាន ទើបខ្ញុំងាកមករកផ្កាថ្ម ផ្សិតថ្ម និងឈ្លើងថ្មលក់វិញ »។
លោកបញ្ជាក់ថា ឈ្លីងថ្មសមុទ្រក៏មានសារប្រយោជន៍សម្រាប់មនុស្សដែរ ព្រោះវាជាឱសថបុរាណនៅបាតសមុទ្រម្យ៉ាងដែលអាចព្យាបាលជំងឺច្រើនមុខ ដោយគ្រាន់តែដុសជាមួយទឹកក្ដៅយកមកទទួលទានប៉ុណ្ណោះ ពិសេសក្មេងៗក្ដៅខ្លួន និងស្ត្រីទាស់មិនដឹងមុខជាដើម ។ ប្រធានសាលាឃុំកោះតូច លោក ឈូក ផូរ បានឲ្យដឹងផងដែរថា ប្រជាកសិកនៅឃុំកោះតូចនេះភាគច្រើនជាអ្នកនេសាទ ។ លោកបន្ដថា ៖« បើតាមការពិនិត្យជាក់ស្ដែងពីមុនអយស្ទ័រនេះសម្បូរណាស់ គ្រាន់តែគំនរសំបកត្រូវបានគេគរដូចភ្នំ តែឥឡូវដូចជាមិនសូវរកបានដូចមុនៗឡើយ ព្រោះវាកាន់តែខ្សត់ទៅៗ ហើយបើចង់រកវា ត្រូវជិះទូកទៅកោះឆ្ងាយៗដែលប្រឈមនឹងហានិភ័យដល់ជីវិត ។ ដូច្នេះហើយ បច្ចុប្បន្នអ្នកនេសាទទាំងនោះបានងាកមករកផ្កាថ្ម ឬឈ្លើងថ្មលក់សម្រាប់ទ្រទ្រង់ជីវភាពគ្រួសារវិញ »៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ