កាលពីអតីតជាតិមានស្ត្រីមា្នក់ត្រូវជាភរិយាកុដុម្ពីក្នុងក្រុងសាវត្ថី តែនាងជាស្ត្រីអាឥតមានកូនសោះ។ ថ្ងៃមួយពួកញាតិទាំងឡាយ និយាយទៅកាន់កុដុម្ពីនោះថា ភរិយារបស់អ្នកឯងជាស្ត្រីអាឥតមានកូន ចូរឯងរកភរិយាដទៃមកក្រែងមានកូននឹងបានតវង្សត្រកូលកុំឱ្យដាច់ពូជ ។
ចំណែកឯភរិយាក៏និយាយទៅកាន់កុដុម្ពីនោះដែរថាខ្ញុំជាស្ត្រីអាគ្មានកូនទេ ពូជពង្សវង្សត្រកូលមុខជានឹងត្រូវរលត់ផុត ត្រឹមនេះមិនខានឡើយ ដើម្បីបន្តពូជពង្សរបស់បង ចូរបងរកភរិយាមួយមកទៀតចុះ ។
កុដុម្ពីដោយឮភរិយាខ្លួនព្រមហើយ ក៏យកប្រពន្ធមួយទៀត មិនយូរប៉ុន្មាន ភរិយាក្រោយនេះក៏មានគភ៌។ ឯភរិយាដើមឃើញនាងប្រពន្ធក្រោយនោះមានគភ៌ បែរជាគិតថា នាងមានកូនមិនយូរទេនឹងបានជាមេផ្ទះធំ ត្រូតត្រាលើអញជាមិនខាន ដូច្នេះអញត្រូវរកឧបាយកល ពន្លូតគភ៌នោះទើបបាន ។
គិតហើយនាងក៏ជួលគ្រូពេទ្យម្នាក់ ដែលប្រសប់ខាងផ្សំថ្នាំសម្រាប់ពន្លូតគភ៌។ លុះគ្រូពេទ្យផ្សំថ្នាំយកមកឱ្យនាងហើយផ្តាំថា ចូរនាងយកថ្នាំនេះដាក់លាយនឹងបាយឱ្យស្ត្រីនោះបរិភោគ គភ៌នោះនឹងរលូតភ្លាម ស្ត្រីអាធ្វើតាមបណ្តាំពេទ្យ ក៏សម្រេចដូចបំណងមែន ។
កាលគភ៌នោះរលូតផុតទៅ នាងប្រពន្ធក្រោយនោះក៏និយាយរឿងរ៉ាវប្រាប់ដល់ស្វាមី ម្តាយ និងញាតិទាំងអស់របស់ខ្លួន អំពីគំនិតអាក្រក់របស់ស្ត្រីអានោះ ឯពួកញាតិបានស្តីបន្ទោសស្ត្រីនោះជាច្រើន តែស្ត្រីអាមិនព្រមទទួលការពិតទេ ហើយហ៊ានស្បថទាំងបំពានថា បើនាងបានធ្វើអំពើអាក្រក់បែបនេះមែន សូមឱ្យធ្លាក់រងទុក្ខវេទនាក្នុងនរក រួចពីនោះមកកើតជាប្រេតស៊ីតែកូនឯង សូមឱ្យអត់បាយក្រហាយទឹក ឱ្យមានខ្លូនក្លិនស្អុយអសោចិ៍ ។
ដោយអំណាចនៃបាបកម្ម លុះអស់អាយុសង្ខារទៅ ស្ត្រីអានោះក៏ធ្លាក់ទៅសោយទុក្ខក្នុងឋាននរក រួចពីនរកមកកើតជាប្រេតញីអាស្រ័យនៅក្បែរភូមិមួយ ។
កាលនោះមានព្រះថេរៈ៨អង្គគង់ចាំវស្សានៅក្នុងជនបទមួយ លុះចេញវស្សាក៏និមន្តទៅក្រុងសាវត្ថី ដើម្បីនមស្សការព្រះបរមគ្រូ ក៏បានចូលទៅសំណាក់អាស្រ័យក្នុងព្រៃរបោះមួយកន្លែង ប្រកបដោយម្លប់សែនត្រជាក់ មានទឹកថ្លាយង់ ។
ឯប្រេតញីនោះបានសម្ដែងកាយឱ្យព្រះថេរៈឃើញ ទើបព្រះថេរៈ៧អង្គសួរទៅកាន់ប្រេតនោះថា នាងគ្មានសំពត់ស្លៀក មានខ្លូនអាក្រក់ក្រៃ មានក្លិនស្អុយអសោចិ៍ មានរុយរោមពេញទាំងខ្លូន មកនៅអាស្រ័យក្នុងព្រៃនេះ ព្រោះធ្វើកម្មអ្វី ?
នាងប្រេតបានរៀបរាប់ពីអំពើអាក្រក់របស់ខ្លួនតាមដំណើររឿងដែលធ្លាប់ប្រព្រឹត្តពីអតីតជាតិដោយសព្វគ្រប់ ហើយបានផ្តាំថា សូមព្រះករុណាមេត្តានិមន្តទៅប្រាប់កុដុម្ពីនោះឱ្យថ្វាយទានដល់ព្រះករុណាម្ចាស់ផង ហើយសូមឧទិ្ទសកុសលផលបុណ្យមកចែកដល់ខ្ញុំម្ចាស់ទទួលទានផង ដើម្បីឆាប់រួចពីប្រេតវិស័យ ។
ព្រះមហាថេរៈប្រកបដោយសេចក្តីមេត្តាក៏និមន្តទៅផ្ទះកុដុម្ពីនោះប្រាប់អំពីបណ្តាំនាងប្រេតញី កុដុម្ពីក៏កើតក្តីសង្វេគ ហើយបានចាត់ចែងទានឧទ្ទិសផលឱ្យប្រេតញីដោយសទ្ធាជ្រះថ្លាក្រៃលែង ដោយអំណាចនៃផលទាន នាងប្រេតបានរំដោះទុក្ខទោសភ្លាមមួយរំពេច ហើយបានសោយសម្បត្តិដ៏សែនមនោរម្យ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ