ងារជាសាសនាសន្តិភាព សាសនានិយមសេចក្តីស្ងប់ សាសនាសាន្តត្រាណ សាសនានិព្វាន និងជាសាសនាដែលមិននិយមប្រើហិង្សា ទាំងអស់នេះជាកិត្តិនាមដ៏ស័ក្តិសមបំផុតចំពោះសាសនាមួយនេះតាមរយៈការពន្យល់ បង្ហាត់ បង្ហាញដល់សព្វសត្វទាក់ទងនឹងអហិង្សា ហើយគេក៏មិនដែលឃើញសង្គ្រាមកើតឡើង ព្រោះតែពុទ្ធសាសនាដែរ ។
ដូចនៅក្នុងគម្ពីរធម្មបទដ្ឋកថាត្រង់ចំណុចមួយដែលមាននិយាយពីដំណើររបស់ព្រះអង្គដែលលោកនិមន្តទៅចរចាយ៉ាងពិសេសជាមួយញាតិរបស់ព្រះអង្គ រឿងចែកទឹកធ្វើស្រែមិនត្រូវគ្នា។ ខណៈនោះបើ ព្រះអង្គទៅយឺតពេលតែបន្តិចសង្គ្រាមរវាងញាតិទាំងពីរពួកនឹងត្រូវផ្ទុះឡើងកាប់ប្រហារបង្ហូរឈាមគ្នាក្លាយជាស្ទឹងបាត់ទៅហើយ។ ពេលនិមន្តទៅដល់ ព្រះអង្គគង់នៅចំកណ្តាលនៃញាតិទាំងពីរពួកហើយទេសនាអប់រំ បង្ហាញពីទោសនៃការប្រើហិង្សា បង្ហាញពីផលនៃអហិង្សា រួមនឹងតម្លៃនៃមនុស្សជាតិដូចត្រង់ឃ្លាមួយព្រះអង្គសួរថា តើតម្លៃទឹកដែលអ្នកទាំងឡាយកំពុងឈ្លោះដណ្តើមគ្នានេះ និងតម្លៃក្សត្រ មួយណាថ្លៃជាង? រហូតដល់មនុស្សទាំងពីរពួកស្តាប់បាន ហើយបោះអាវុធចោល រួចក៏ឈប់ធ្វើសង្គ្រាម បំបែកគ្នាចេញអស់ទៅ ។
ពាក់ព័ន្ធនឹងរឿងនេះដែរ ព្រះអង្គបានទូន្មានដល់ភិក្ខុទាំងឡាយថា បើមានគេត្មះតិះដៀលព្រះពុទ្ធ ព្រះធម៌ ព្រះសង្ឃ ភិក្ខុមិនគប្បីក្រោធខឹងតបតអ្វីទេ តែគួរពន្យល់ដោះស្រាយបង្ហាញឱ្យឃើញការពិត ឱ្យគេទទួលស្គាល់ការពិតដើម្បីរម្ងាប់ពាក្យចចាមអារ៉ាមទៅបានហើយ ។
ព្រះបរមសាស្តាក៏បានសម្តែងអំពីការឈ្នះចាញ់ជាការឥតប្រយោជន៍ បើគេក្រោធដោយការមិនក្រោធតបតវិញ ឬពៀររមែងរម្ងាប់ដោយការមិនចងពៀរជាដើម។ ទាំងអស់នេះសុទ្ធតែជាទ្រឹស្តីដែលនាំឱ្យបានសុខ សន្តិភាពនៅក្នុងសង្គមមនុស្ស ដែលលោកបញ្ជាក់ថា អហិង្សាជាគំនិតចម្បងនៅក្នុងទ្រឹស្តីព្រះពុទ្ធសាសនា ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ