បច្ចុប្បន្នព្រះសង្ឃអង្គខ្លះលោកទេសនាប្រដៅពុទ្ធបរិស័ទលើកយកផ្លូវលោកមកពន្យល់បង្ហាត់បង្ហាញច្រើនជាងសាច់ធម៌។ ការបរិយាយនោះត្រង់ចំណុចខ្លះក៏ពោលពាក្យគ្រោតគ្រាត ពាក្យអាសអាភាសពិបាកត្រចៀកដល់អ្នកស្តាប់ទៀតផងជាហេតុនាំឱ្យបរិស័ទមួយចំនួនពោលតិះដៀលដោយពាក្យអសុរោះផ្សេងៗ តែក៏មានធម្មកថិកជាច្រើនទៀតដែលលោកទេសនាបរិយាយ រង្គាយសេចក្តីបានល្អជាទីជ្រះថ្លានៃពុទ្ធបរិស័ទផងដែរ បើទោះជាការវែកញែកសេចក្តីនោះមិនសូវជ្រៅក៏ដោយ ។
ចំណែកព្រះពុទ្ធលោកទេសនាពីរោះក្នុងបទទាំងបីគឺ ពីរោះត្រង់បទខាងដើម ពីរោះត្រង់បទកណ្តាល និងពីរោះត្រង់បទខាងចុង ឬបទបញ្ចប់គួរស្តាប់ពិតៗធ្វើឱ្យអ្នកស្តាប់ធម៌របស់ព្រះអង្គយល់ច្បាស់ហើយរមែងជ្រះថ្លាឥតឧបមា ។
អ្នកដែលបានស្តាប់ធម្មទេសនារបស់ព្រះអង្គហើយរមែងភ្លឺស្វាងឃើញធម៌ពិត និងតែងពោលសរសើរព្រះធម៌នោះថា ដូចបុគ្គលផ្ងារនូវរបស់ដែលផ្កាប់មុខចុះក្រោម គប្បីធ្វើមុខឱ្យផ្ងារឡើងលើ។ តាមធម្មតាបុគ្គលដែលមិនទាន់បានស្តាប់ធម៌យល់ច្បាស់ រមែងផ្កាប់មុខក្នុងធម៌របស់អសប្បុរស ផ្កាប់ក្នុងបាបធម៌ ផ្កាប់មុខក្នុងភព ។
លុះដល់ពេលបានស្តាប់យល់អំពីធម៌ពិត ដែលព្រះពុទ្ធទ្រង់ត្រាស់សម្តែងហើយ រមែងតាំងនៅក្នុងព្រះសទ្ធម្មយ៉ាងមុតមាំ ។ ដូចបុគ្គលបើកនូវរបស់ដែលកំបាំង គឺរបស់ដែលបិទទុកយ៉ាងជិតឈឹង ហើយបើកនូវរបស់ដែលបិទទុកនោះឱ្យឃើញជាក់ច្បាស់នឹងភ្នែក ។
ដូចបុគ្គលប្រាប់ផ្លូវដល់អ្នកវង្វេងទិសឱ្យដឹងច្បាស់ ឃើញជាក់ បន្សាត់អស់នូវការវង្វេងវង្វាន់។ ដូចបុគ្គលទ្រោលនូវប្រទីបបំភ្លឺក្នុងទីងងឹត ដោយគិតថា មនុស្សអ្នកមានភ្នែករមែងឃើញនូវរូបទាំងឡាយបានពិតៗ ។
ព្រោះហេតុនោះទើបអ្នកប្រាជ្ញពោលថា ធម៌ទេសនារបស់ព្រះអង្គបានកម្ចាត់បង់នូវភាពងងឹត ធ្វើឱ្យអ្នកស្តាប់ស្គាល់សាសនា ស្គាល់ព្រះរតនត្រៃ ស្គាល់ផ្លូវទៅរកសេចក្តីសុខពិតប្រាកដ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ