បុរសជាឪពុកនៅពេលដែលរកទ្រព្យបានមកហើយ គប្បីដឹងថាខ្លួនជាអ្នកទទួលខុសត្រូវខ្ពស់ក្នុងសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ ជាអ្នកទទួលបន្ទុករ៉ាប់រងទាំងស្រុងចំពោះជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ ដូច្នេះត្រូវចេះបែងចែកទ្រព្យឱ្យបានច្បាស់លាស់ តាមការគួរ មិនមែនចេះតែចាយវាយតាមចិត្តចង់ឡើយ ពិសេសគឺត្រូវបែងចែកទ្រព្យមួយចំណែកសម្រាប់ចិញ្ចឹមបុត្រធីតាផង ព្រោះការសង្គ្រោះដល់បុត្រ និងភរិយា ព្រះពុទ្ធលោកសម្ដែងក្នុងមង្គលសូត្រថា…
បុរសជាឪពុកនៅពេលដែលរកទ្រព្យបានមកហើយ គប្បីដឹងថាខ្លួនជាអ្នកទទួលខុសត្រូវខ្ពស់ក្នុងសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ ជាអ្នកទទួលបន្ទុករ៉ាប់រងទាំងស្រុងចំពោះជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ ដូច្នេះត្រូវចេះបែងចែកទ្រព្យឱ្យបានច្បាស់លាស់ តាមការគួរ មិនមែនចេះតែចាយវាយតាមចិត្តចង់ឡើយ ពិសេសគឺត្រូវបែងចែកទ្រព្យមួយចំណែកសម្រាប់ចិញ្ចឹមបុត្រធីតាផង ព្រោះការសង្គ្រោះដល់បុត្រ និងភរិយា ព្រះពុទ្ធលោកសម្ដែងក្នុងមង្គលសូត្រថា កិរិយាបម្រើនូវមាតាមួយ កិរិយាបម្រើនូវបិតាមួយ សេចក្ដីសង្គ្រោះដល់បុត្រ និងភរិយាមួយ ការងារទាំងឡាយដែលមិនច្របូកច្របល់មួយ ទាំងបួននេះជាមង្គលដ៏ឧត្ដម ។
ការចិញ្ចឹមបុត្រធីតាក៏គួរយល់ផងដែរថា យើងបង្កើតកូនបានមែន តែយើងមិនអាចបង្កើត ឧបនិស្ស័យរបស់កូនបានទេ។ ការសន្សំឧបនិស្ស័យអាក្រក់ កូនកើតមកជាអ្នកមិនស្ដាប់បង្គាប់មាតាបិតា នេះជារឿងឧបនិស្ស័យ ដែលបានសន្សំមករៀងៗខ្លួន។
ឪពុកម្តាយមិនតិចនាក់ទេ ដែលកើតទុក្ខលំបាកចិត្ត ព្រោះតែកូនខូចមិនស្ដាប់បង្គាប់ខ្លួន ទាំងដែលខ្លួនឯងជាម៉ែឪខ្វះការអប់រំទូន្មានបន្ទំឧបនិស្ស័យល្អផង ហើយនឹងមិនបានយល់ចូលចិត្តអំពីកម្ម និងវិបាករបស់កម្មនៃសត្វទាំងឡាយផង មួយថ្ងៃៗប្រឹងតែសន្សំចិត្តកើតទុក្ខ ដុតរោលរាងកាយរបស់ខ្លួនឯងឥតស្រាកស្រាន្ត ។
ប៉ុន្តែបើឪពុកម្តាយណាព្យាយាមអប់រំប្រដៅកូនអស់លទ្ធភាពហើយ តែបែរជាកូនមិនអាចទទួលបានទេ នោះជារឿងរបស់កូន មិនមែនជាទោសរបស់មាតាបិតាទេ ដូចព្រះពុទ្ធលោកជាអ្នកចង្អុលផ្លូវដល់មនុស្សដែលកំពុងវង្វេងផ្លូវ តែត្រង់ការទៅឬមិនទៅតាមការចង្អុលបង្ហាញនោះ វាជារឿងរបស់អ្នកវង្វេង មិនមែនជាកិច្ចរបស់ព្រះសម្ពុទ្ធទេ ហើយក៏មិនមែនជារឿងរបស់ផ្លូវដែរ ។
យ៉ាងណាមិញ ចំពោះឪពុកម្តាយក៏ដូចគ្នា យើងមិនមែនមិនអប់រំកូនឯណា តាមពិតមាតាបិតាព្យាយាមប្រដៅខ្លាំងណាស់ក្នុងបំណងចង់ឲ្យកូនក្លាយទៅជាមនុស្សល្អសម្រាប់គ្រួសារ សម្រាប់ប្រទេសជាតិ រហូតមាតាបិតាខ្លះ ណែនាំអប់រំដោយខ្លួនឯងមិនបាន សុខចិត្តនាំកូនទៅវត្តអារាមឲ្យព្រះសង្ឃជួយប្រទានឱវាទជំនួសខ្លួនទៀតផង ទាំងនេះក៏ព្រោះតែក្តីស្រឡាញ់ដ៏ធំធេងរបស់ពុកម៉ែ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ