រៀនបើកចិត្តធំទូលាយ រៀនញញឹមដាក់អ្នកដទៃ ពិសេសរៀនធ្វើទានឱ្យបានគត់មត់ជាការប្រដៅអប់រំចិត្ត ព្រោះថា ចិត្តខូច ចិត្តអាក្រក់ ចិត្តទុរយសគឺជាចិត្តបាបអកុសល ដូច្នេះត្រូវធ្វើទានឱ្យបានរឿយៗ ជាឧបនិស្ស័យនៃការលះបង់នូវកិលេសឱ្យបានទៅជាទម្លាប់ក្នុងការឱ្យជានិច្ចកាល ទោះវត្ថុនោះតិចឬច្រើនក៏ដោយក៏គួរលះបង់ជារឿយ។…
រៀនបើកចិត្តធំទូលាយ រៀនញញឹមដាក់អ្នកដទៃ ពិសេសរៀនធ្វើទានឱ្យបានគត់មត់ជាការប្រដៅអប់រំចិត្ត ព្រោះថា ចិត្តខូច ចិត្តអាក្រក់ ចិត្តទុរយសគឺជាចិត្តបាបអកុសល ដូច្នេះត្រូវធ្វើទានឱ្យបានរឿយៗ ជាឧបនិស្ស័យនៃការលះបង់នូវកិលេសឱ្យបានទៅជាទម្លាប់ក្នុងការឱ្យជានិច្ចកាល ទោះវត្ថុនោះតិចឬច្រើនក៏ដោយក៏គួរលះបង់ជារឿយ។ ។
ការលះនូវទេយ្យវត្ថុសូម្បីបន្តិចបន្តួច ក៏អាចឱ្យអ្នកដទៃរស់រានមានជីវិតបានដែរ គួររីករាយនៅក្នុងកុសលធម៌ គួរហ្វឹកហាត់ចិត្ត ឱ្យចេះមានមេត្តា ករុណា ឱ្យចេះមានសេចក្តីថ្លៃថ្នូរ ហ្វឹកហាត់យ៉ាងណាឱ្យចិត្តទៅជាទន់ភ្លន់ និងទូន្មានចិត្តចេះរីករាយក្នុងការឱ្យសេចក្តីសុខទៅអ្នកដទៃ ។
បុគ្គលគប្បីដាស់តឿនចិត្ត អប់រំចិត្តជារឿយៗថា សម្បត្តិអ្វីនៅក្នុងលោកនេះ មិនមែនជារបស់ចិត្តឯងទេ ចិត្តឯងកើតមកក៏មិនបានយកអ្វីមក ចិត្តឯងរលត់ទៅវិញក៏មិនមែនយកទៅជាមួយឡើយ ។
តាមការសិក្សាព្រះអភិធម្មបានបញ្ជាក់ថា ចិត្តយើងនេះកើតឡើងអាស្រ័យអារម្មណ៍ណា ចិត្តត្រូវព្រាត់ប្រាស់ចោលនូវអារម្មណ៍នោះទៅវិញជានិច្ច ដូច្នេះចិត្តឯងមិនត្រូវកំណាញ់ មិនត្រូវមានអស្មិមានះ មិនត្រូវហួងហែង មិនត្រូវឆ្កួតវង្វេងដោយសារតែអារម្មណ៍អូសទាញឡើយ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ