មកស្គាល់ប្រវត្តិ និងស្នាដៃម្ចាស់មេដាយមាសពិភពលោកតិចមើល៍!!!
- ភ្នំពេញ
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ក្នុងចំណោមកីឡាករកីឡាការិនីជម្រើសជាតិទាំងអស់ ដែលទទួលបានមេដាយមាសលើឆាកអន្តរជាតិ ហើយទទួលបានការគាំទ្រភ្លូកទឹកភ្លូកដីពីស្រទាប់មហាជន គេកត់សម្គាល់ថាមានតែអ្នកស្រីកែ ឡេង ប៉ុណ្ណោះ ដែលរក្សាប្រជាប្រិយភាពលើឆាកអន្តរជាតិបានយូរជាងគេដោយសារតែអ្នកស្រីចេញទៅប្រកួតតំណាងប្រទេសលើកណាក៏ទទួលបានមេដាយមាសត្រឡប់មកវិញ ដូចជាការដណ្ដើមបានមេដាយមាសអន្តរជាតិនៅប្រទេសបារាំងមុននេះជាដើម…
យ៉ាងណាមិញបើក្រឡេកមកមើលជីវប្រវត្តិរបស់កីឡាការិនីល្បីឈ្មោះរូបនេះ ក៏រឹតតែគួរឱ្យសរសើរផងដែរ ជាពិសេសនៅពេលដែលអ្នកស្រីបានតស៊ូក្នុងនាមជាកូនកំព្រាឪពុក រហូតបានក្លាយជាបុគ្គលល្បីម្នាក់។
អ្នកស្រី កែ ឡេង បានរៀបរាប់ថា អ្នកស្រីកើតនៅថ្ងៃទី១៥ ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៧០ នៅភូមិក្រាំងលាវ ឃុំក្រាំងលាវ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ដោយអ្នកស្រីកើតបានតែរង្វង់២ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ឪពុកដែលជាកសិករនៅក្នុងសម័យនោះ ក៏ទទួលមរណភាព ទាំងអ្នកស្រីមិនស្គាល់មុខច្បាស់នៅឡើយ។
អ្នកស្រីជាកូនពៅក្នុងចំណោមបងប្អូន៩នាក់ (ប្រុស៤ស្រី៥) ដោយមានឪពុកឈ្មោះ កែ ភន និងម្ដាយឈ្មោះ ចូ សន ដែលទទួលមរណភាពដូចគ្នាកាលពីឆ្នាំ១៩៨៣ ។ ក្នុងនាមជាកូនកំព្រាឪពុក ហើយកើតធំធាត់ក្នុងសម័យលន់ នល់ និងសម័យប៉ុពត អ្នកស្រីថាខ្លួនមិនត្រឹមតែមិនស្គាល់ភាពកក់ក្ដៅដូចក្មេងជាកូនពៅឯទៀតប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ប្រឈមនឹងការតស៊ូរាប់មិនអស់ផងដែរ ជាពិសេសគឺស្ថានភាពគ្រួសារ។
អ៊ីចឹងហើយទើបអ្នកស្រីទទួលបានឱកាសសិក្សាក្នុងកម្រិតមួយទាបយ៉ាងខ្លាំងបើធៀបនឹងបងប្អូនឯទៀត ដែលមានឱកាសរៀនបានជ្រៅជ្រះ ដោយសារតែបានដឹងក្ដីក្នុងពេលឪពុក និងម្ដាយរបស់អ្នកស្រីនៅមានលទ្ធភាពរកចំណូលបានខ្ពស់ ។ អ្នកស្រីបានចាកចេញពីស្រុកកំណើតក្នុងឆ្នាំ១៩៨៣ ក្រោយពេលម្ដាយបានទទួលមរណភាព ដោយមករស់នៅជាមួយបងស្រីៗហើយក្នុងពេលនោះបងរបស់អ្នកស្រី ក៏បានជំរុញឱ្យអ្នកស្រីចូលហ្វឹកហាត់ផ្នែកអត្តពលកម្ម (រត់ប្រណាំង) តែមិនបានធ្វើជាកីឡាការិនីនោះទេ ដោយសារតែអ្នកស្រីគ្រាន់តែហ្វឹកហាត់លេងៗ ដើម្បីសុខភាពច្រើនជាង ។
រហូតដល់ឆ្នាំ១៩៩៣ ក្រសួងការពារជាតិក៏ធ្វើការជ្រើសរើសកីឡាការិនីបាល់ទះនារីដោយតម្រូវឱ្យប្រឡងចូលដើម្បីបង្កើតជាក្រុមបាល់ទះនារី ហើយអ្នកស្រីក៏ត្រូវបងៗជំរុញឱ្យដាក់ពាក្យប្រឡង ហើយជាភ័ព្វសំណាងក៏បានជាប់ ។ តាំងពីពេលនោះមកអ្នកស្រីក៏បានក្លាយជាមន្ត្រីក្រសួងការពារជាតិនៅក្នុងក្របខណ្ឌកីឡាការិនី និងជាគ្រូបង្វឹក ដោយក្នុងពេលនេះ អ្នកស្រីក៏ជាមន្ត្រីដែលមានតំណែងមួយប្រចាំក្រសួងក្រៅពីជាកីឡាការិនីជម្រើសជាតិផ្នែកប៉េតង់ផងដែរ។
អ្នកស្រី កែ ឡេង បានថ្លែងបញ្ជាក់រៀបរាប់ពីប្រវត្តិបន្តថា ក្រោយពេលអ្នកស្រីប្រឡងជាប់ក្នុងក្រុមកីឡាការិនីបាល់ទះ ក្រសួងការពារជាតិក៏បានរំសាយក្រុមនេះក្នុងឆ្នាំ១៩៩៣ ហើយសម្រេចចិត្តបង្កើតក្រុមប៉េតង់នារីដោយបានរើសយកអ្នកស្រីធ្វើជាកីឡាការិនីផងដែរ។ អ៊ីចឹងហើយទើបអ្នកស្រីចាប់ផ្ដើមប្រឹងប្រែងហ្វឹកហាត់ ដោយចាប់ពីឆ្នាំ១៩៩៧ អ្នកស្រីក៏ត្រូវបានទទួលស្គាល់ជាកីឡាការិនីអាជីពលើវិស័យមួយនេះ ។ ក្នុងឆ្នាំ១៩៩៩ អ្នកស្រីក៏ត្រូវបានបញ្ជូនឱ្យចេញប្រកួតនៅក្នុងប្រទេសសិង្ហបុរីតំណាងប្រទេសកម្ពុជា ដោយទទួលបានមេដាយមាសជាលើកដំបូងខាងផ្នែកប៉េតង់លើវិញ្ញាសាវាយគូជាមួយនឹងអ្នកស្រី អ៊ុក ស្រីមុំ ដែលជាដៃគូបច្ចុប្បន្ន ។
បន្តបន្ទាប់មកអ្នកស្រីក៏ត្រូវបានតំណាងឱ្យប្រទេសកម្ពុជាចេញទៅប្រកួតនៅលើឆាកអន្តរជាតិជាប្រចាំ ទាំងការប្រកួតកម្រិតអាស៊ាន កម្រិតអន្តរជាតិ និងកម្រិតពិភពលោក ដោយការប្រកួតនាពេលកន្លងមក ស្ទើរមិនមានការចេញប្រកួតណាមួយមិនទទួលបានមេដាយជូនជាតិត្រឡប់មកវិញឡើយ ។
មកទល់ពេលនេះ អ្នកស្រីទទួលបានមេដាយមាស៤៧ មេដាយប្រាក់១៧ និងមេដាយសំរឹទ្ធិ១៣ ដោយមិនទាន់រាប់បញ្ចូលមេដាយក្នុងស្រុកដែលអ្នកស្រីទទួលបានពីការប្រកួតនោះផង ។ អ្វីដែលអ្នកស្រីទទួលបានមោទនភាពបំផុតនៅក្នុងពេលនេះ គឺការទទួលបានមេដាយដល់ទៅ៣លើវិញ្ញាសាឯកត្តជន(១ទល់នឹង១) ២នាក់ទល់នឹង២នាក់ និង៣នាក់ទល់នឹង៣នាក់ នៅក្នុងប្រទេសបារាំង នៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ប្រជុំដោយកីឡាករកីឡាការិនីជាម្ចាស់មេដាយមាសអន្តរជាតិតំណាងប្រទេស និងតំណាងទ្វីបនីមួយៗប៉ះគ្នា ។
អ្នកស្រីថា ការប្រកួតមួយនេះ គឺធំជាងបណ្ដាការប្រកួតកន្លងមកដោយសារតែការប្រកួតដែលបានធ្វើឡើងគឺតម្រូវឱ្យយកតែម្ចាស់មេដាយមាសលើឆាកអន្តរជាតិតំណាងឱ្យប្រទេសនីមួយៗមកប្រកួតតែប៉ុណ្ណោះ ដែលមានន័យថា មេដាយមាសដែលអ្នកស្រីទទួលបានមុននេះ គឺជាមេដាយដែលឈ្នះលើម្ចាស់មេដាយមាសផ្សេងៗ មកពីជុំវិញពិភពលោក។
អ្នកស្រីថា ខ្លួននឹងបង្វឹកកូនទាំង២ឱ្យស្នងតំណែង ប៉ុន្តែទំនងជាកូនស្រីពៅអាចនឹងដើរតាមគន្លងអ្នកស្រីបានល្អជាង ដោយសារតែនាងក៏ធ្លាប់ចេញប្រកួតនៅក្នុងប្រទេសវៀតណាមមុននេះ ហើយទទួលបានមេដាយប្រាក់ជូនជាតិបានម្ដងដែរ។ ទោះបីយ៉ាងណា អ្នកស្រីថាកូនប្រុសក៏ល្អផងដែរ ប៉ុន្តែមកពីលោករវល់នឹងការសិក្សារៀនសូត្រ និងការងារផ្ទាល់ខ្លួនពេកប៉ុណ្ណោះ ទើបមិនសូវបានហ្វឹកហាត់ដិតដល់ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ