ដើរទៅតាមលំអាននៃគន្លងព្រះពុទ្ធសាសនា២ប្រការប្រចាំជាប់នៅក្នុងចិត្តជានិច្ច នឹងបានជាត្រីវិស័យនាំដំណើរអ្នកប្រព្រឹត្តទៅរកជោគជ័យប្រជុំដោយសុភមង្គលដ៏ឧត្តម។ ចំណុចទាំងពីរប្រការនោះគឺៈ ១-ត្រូវចេះសេពគប់មិត្តណាមានសីលធម៌ មានប្រយោជន៍ជាទីពឹងពុំនាក់ ជាមិត្តនាំមកនូវសេចក្តីសុខចម្រើន ដល់គ្រួសារយើង មិនមែនជាមិត្តប្លម មិត្តពាលជើងកាង អាវ៉ាសែនោះឡើយ…
ដើរទៅតាមលំអាននៃគន្លងព្រះពុទ្ធសាសនា២ប្រការប្រចាំជាប់នៅក្នុងចិត្តជានិច្ច នឹងបានជាត្រីវិស័យនាំដំណើរអ្នកប្រព្រឹត្តទៅរកជោគជ័យប្រជុំដោយសុភមង្គលដ៏ឧត្តម។ ចំណុចទាំងពីរប្រការនោះគឺៈ
១-ត្រូវចេះសេពគប់មិត្តណាមានសីលធម៌ មានប្រយោជន៍ជាទីពឹងពុំនាក់ ជាមិត្តនាំមកនូវសេចក្តីសុខចម្រើន ដល់គ្រួសារយើង មិនមែនជាមិត្តប្លម មិត្តពាលជើងកាង អាវ៉ាសែនោះឡើយ ។
បើនៅក្នុងស្រុកភូមិណា ដែលមានអ្នកមានសីល បរិបូណ៌ដោយសទ្ធា បរិបូណ៌ដោយចាគៈ បរិបូណ៌ដោយបញ្ញា យើងត្រូវចូលទៅសាកសួរ សំណេះសំណាលលេងជាមួយអ្នកទាំងនោះ ទោះជាក្មេងក៏ដោយ ចាស់ក៏ដោយ យើងត្រូវដឹងថា អ្នកទាំងនោះហើយជាកល្យាណមិត្តដ៏ប្រសើររបស់យើង ។
២-ចិញ្ចឹមជីវិតស្មើ គឺយើងចេះដឹងការវិនាសទៅនៃទ្រព្យដោយហេតុនេះ ការចម្រើនទ្រព្យដោយហេតុនេះ ហើយចេះបរិភោគមិនត្បិតត្បៀតពេក មិនខ្ជះខ្ជាយពេក គួរបរិភោគឲ្យសមល្មមនឹងភោគៈដែលខ្លួនមាន មិនមែនខ្លួនជាអ្នកមាន តែទៅហូបរបស់សៅហ្មងមិនឆ្ងាញ់ ពិសាដូចជារិះថាំពេក មើលតែមិនមានលុយទិញហូប ។ ការរឹតត្បិតពេកនឹងនាំឱ្យជីវិតអាប់រស្មី ។
តែបើខ្លួនជាអ្នកទ័លក្រ ហើយស្រាប់តែចំណាយហួសប្រមាណដូចភាសិតថា ស៊ីដូចមុស ជុះដូចដំរីនោះក៏មិនត្រូវដែរ ។ កាលបើលុយកាក់មានដោយខំប្រឹងរកស៊ីអស់កម្លាំងល្ហិតល្ហៃទាំងថ្ងៃទាំងយប់ ហើយមានលុយកាក់ល្មមគ្រាន់បើហើយយើងមិនហ៊ានហូបចុកទៀត ហាក់ដូចជាអ្នកក្រមិនមានទ្រព្យសោះអ៊ីចឹងដែ អ្នកប្រាជ្ញលោកឲ្យឈ្មោះថា អ្នកកំណាញ់ក្រៅតម្រា ។
ដូចពាក្យអ្នកប្រាជ្ញលោកពោលថា ទោះមានទ្រព្យប៉ុណ្ណា បើក្នុងចិត្តយើងមិនចេះគ្រប់គ្រាន់ទេ ឈ្មោះថា នៅតែក្ររហាមដដែរ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ