យោងតាមអានិសង្សបាយបិណ្ឌ បាយបិត្តបូរមានសេចក្តីថា ព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់ត្រាស់ប្រារព្ធអនាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋីថា ពួកញាតិទាំងឡាយមាន ម្តាយ ឪពុក ញាតកា បងប្អូនកូនចៅ របស់ជនទាំងឡាយ ដែលបានស្លាប់ទៅមុនៗនោះ ទោះទៅកើតនៅទីណាៗក្តី តែនៅពេលដល់រនោចខែភទ្របទដែលគេរៀបកាន់បិណ្ឌ អ្នកទាំងនោះតែងតែមកជួបជុំនៅអំឡុងពេលនេះ ។
ដោយសារតែតេជៈអានិសង្សនៃបុណ្យកុសល ដែលអស់ញាតិសន្តានបានធ្វើបាយបិណ្ឌ បាយបិត្តបូរ នាខែភទ្របទនេះ ហើយឧទ្ទិសផលជូនទៅនោះ ពួកគេក៏បានរំដោះ រួចអំពីនរក ប្រេត តិរច្ឆាន អសុរកាយនោះហោង។
រីឯសត្វនរកប្រេតទាំងឡាយ ដែលមកកាន់មនុស្សលោកក្នុងខែភទ្របទនេះ ប្រេតខ្លះមកកើតជាចាប ជាកណ្តូបខ្មោច ទំយំនៅលើ ដំបូលផ្ទះ ខ្លះទំយំនៅចុងកាត់ផ្ទះ ធ្នឹមផ្ទះ មាត់ទ្វារផ្ទះ ជើងជណ្តើរ ដើមឈើក្បែរផ្ទះ។ ប្រេតខ្លះទៀតមកដល់ពាក់កណ្តាលផ្លូវ ខ្លះមកអើតមើលទៅវិញទៅមក ។
ខ្លះបាំងដៃមើលមកពីចម្ងាយ ហើយគិតអាណិតអនិច្ចាខ្លួនថា ឱអញអើយ! អភ័ព្វអ្វីម្ល៉េះ មកកើតជាប្រេត នរក រងទុក្ខវេទនាយូរឆ្នាំណាស់មក ហើយ ស្រេកឃ្លានក្រៃពេក ។
កាលបើដល់ខែភទ្របទ ដែលជនទាំងឡាយ បានរៀបរណ្តាប់បាយបិណ្ឌ បាយបិត្តបូរ ឧទ្ទិសផលានិសង្សបញ្ជូនទៅឲ្យសត្វនរកប្រេតទាំងនោះ ក៏សឹងតែបានរួចរំដោះចាកទីដ៏ថោកទាប ទៅកាន់សុគតិភពអស់កាលជាអង្វែងទៅហោង។
ចែករំលែកព័តមាននេះ