ក្នុងកាលដែលនាងវិសាខាមានអាយុ១៦ឆ្នាំ ថ្ងៃមួយជាថ្ងៃបុណ្យនក្ខត្តឫក្ស នាងបាននាំបរិវារជាច្រើនរយ ព្រមទាំងធីតារបស់សេដ្ឋី ហបតីទាំងឡាយផងទៅលេងទឹកក្នុងស្ទឹង។ ពេលនោះមហាមេឃបានបង្អុរភ្លៀងចុះមក ពួកធីតាទាំងឡាយក៏នាំគ្នារត់ព្រោងព្រាតចូលទៅក្នុងសាសា ឯនាងវិសាខាវិញដើរយ៉ាងសន្សឹមៗ ហាក់ដូចជាមិនខ្លាចទទឹកភ្លៀងសោះ។ គ្រានោះមានព្រាហ្មណ៍៨នាក់ជាអ្នកបម្រើរបស់មិគារសេដ្ឋី ដែលប្រើឱ្យដើររកនារីដែលប្រកបដោយលម្អ៥យ៉ាងមកផ្សំផ្គុំជាភរិយាឲ្យបុណ្ណវឌ្ឍនកុមារជាកូន ។
ព្រាហ្មណ៍ទាំង៨បានឃើញចរិយាសម្បតិ្តរបស់នាងវិសាខាដូច្នោះហើយ នាំគ្នាសង្កេតពិនិត្យមើលបានដឹងជាក់ថា ជាស្ត្រីប្រកបដោយលម្អ៥យ៉ាងពិតប្រាកដ ប៉ុន្តែមិនទាន់ឃើញធ្មេញរបស់នាង លុះនាងវិសាខាឡើងដល់លើសាលាមានសរីរៈទទឹកជោកដោយទឹកភ្លៀង ព្រាហ្មណ៍ក៏បានឱកាសឃើញធ្មេញរបស់នាង ទើបនាំគ្នានិយាយបែបលែបខាយថា ស្រី្តនេះប្រហែលជាកូនអ្នកក្រីក្រហើយបានជាខ្ជិលច្រអូសយ៉ាងនេះ ស៊ូដើរឲ្យទទឹកភ្លៀងអស់ ។
ពេលនោះនាងវិសាខាឮដូច្នោះហើយក៏សួរព្រាហ្មណ៍ថា អ្នកនិយាយពីអ្នកណា ? ព្រាហ្មណ៍ថាយើងនិយាយពីនាង។ ក្នុងពេលនោះនាងវិសាខាបាននិយាយប្រាប់ដល់ព្រាហ្មណ៍ដោយសំឡេងយ៉ាងពីរោះ ហាក់ដូចជាសំឡេងនៃរគាំងសំរឹទ្ធថា បានជាខ្ញុំមិនរត់ស៊ូដើរឲ្យទទឹកគ្រឿងអលង្ការយ៉ាងនេះ ព្រោះពួកជនដែលគ្រប់លក្ខណ៍មាន៤ពួកគឺៈ បព្វជិត ស្តេច ស្ត្រី និងដំរីមង្គល ជនទាំង៤ពួកនេះមិនគួររត់ឡើយព្រោះថា៖
១-បព្វជិត ទោះបីមានហេតុយ៉ាងណា មានភ្លៀង និងខ្យល់ព្យុះជាដើម មិនត្រូវរត់ឡើយ ត្រូវតែដើរសន្សឹមៗ តាមធម្មតាទើបហៅថា បព្វជិតមានលក្ខណ៍។
២-ស្តេចដែលបានអភិសេកហើយ កំពុងទ្រទ្រង់នូវគ្រឿងប្រដាប់ដ៏ល្អឯក ទោះបីមានហេតុយ៉ាងណា មានភ្លៀង និងខ្យល់ព្យុះជាដើម មិនគួររត់ដូចគហបតីឡើយ ត្រូវយាងសន្សឹមៗ ទើបហៅថាស្តេចមានលក្ខណ៍ ។
៣-ស្ត្រីដែលពេញក្រមុំ ទោះបីមានហេតុយ៉ាងណា មានភ្លៀង និងខ្យល់ព្យុះជាដើម មិនត្រូវរត់ដូចជាបុរសឡើយ ត្រូវតែដើរសន្សឹមៗ ទើបហៅថាស្ត្រីមានលក្ខណ៍ ។
៤-ដំរីមង្គលដែលប្រដាប់តាក់តែងដោយគ្រឿងអលង្ការហើយ ទោះបីមានហេតុយ៉ាងណាក៏មិនត្រូវរត់ឡើយ ត្រូវដើរដោយដំណើរធម្មតា ទើបហៅថាដំរីមានលក្ខណ៍ ។
ព្រាហ្មណ៍ទាំង៨នាក់ស្តាប់ហើយ បានឱ្យពរសព្វសាធុការដល់នាងវិសាខា ការចង់ឃើញនូវធ្មេញរបស់នាងក៏បានឃើញដូចបំណង។ ព្រាហ្មណ៍ទាំង៨ នាក់និយាយដល់នាងវិសាខាថាយើងទាំងអស់គ្នា មានសេចក្តីប្រាថ្នាចំពោះនាង ហើយលើកភួងផ្កាមាសមួយដែលមានតម្លៃ ១ សែនគហបណៈជូនជាគ្រឿងបញ្ចាំចិត្តដល់នាង នាងក៏ព្រមទទួលយកមកពាក់នូវនឹងក ដើម្បីបញ្ជាក់ឱ្យព្រាហ្មណ៍ដឹងថា នាងព្រមទទួល ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ