នៅក្នុងថ្ងៃសីលពួកភិក្ខុសង្ឃបានប្រជុំគ្នាធ្វើឧបោសថកម្ម ឧបាសក ឧបាសិកាទាំងឡាយ មានសេចក្តីជ្រះថ្លា ក៏នាំគ្នាយកភេសជ្ជៈមាន ស្ករស ទឹកដោះគោ ទឹកឃ្មុំ ទឹកអំពៅដើម្បីរៀបចាត់ចែងក្នុងសាលាភត្តចាំប្រគេនព្រះសង្ឃ ដែលចេញពីរោងឧបោសថ ។
ជួនជាពេលនោះពួកបរិស័ទទាំងឡាយបានឃើញនាងសិរិនីជាស្រីផ្កាមាសដើរទៅក្បែរទីនោះក៏ហៅឱ្យចូលទៅដើម្បីអនុមោទនាយកចំណែកបុណ្យ តែបែរជាស្ត្រីផ្កាមាសនោះមានចិត្តក្រោធខឹង ឆ្លើយតបទៅវិញថា យើងមិនចង់បានបុណ្យស្អីទេ គ្មានបុណ្យអ្វីកើតពីពួកសមណៈត្រងោលនោះទេ ពួកអ្នករាល់គ្នាសុទ្ធតែចាញ់បោកសមណៈត្រងោលទាំងនេះ និយាយរួចក៏ដើរហួសទៅ ។
ពេលក្រោយមកនាងបានធ្វើមរណកាលទៅកើតជាប្រេតញីនៅក្បែរកំពែងនគរ មានកាយអាក្រក់ ធុំក្លិនស្អុយអសោចិ៍ចេញពីមាត់ ដូចសាកសពស្អុយរលួយ មិនដែលមានអាហារបរិភោគទេ ។
ថ្ងៃមួយមានឈ្មួញម្នាក់បររទេះទៅលក់អីវ៉ាន់ដល់ពេលយប់ ក៏ដាក់រទេះដេកក្បែរកំពែងនគរនោះ ។ ប្រេតញីឃើញបុរសនោះស្គាល់ថាជាអ្នកមកពីស្រុកកំណើតខ្លួន ក៏ទៅបង្ហាញខ្លួនឱ្យឃើញច្បាស់នឹងភ្នែក ។ ឈ្មួញបានឃើញហើយភិតភ័យស្រឡាំងកាំង ព្រោះរូបនោះអាក្រក់គួរខ្លាចខ្លាំងណាស់ ក៏សួរទាំងញ័រមាត់ថា នាងជាអ្វី ? យើងមិនដែលឃើញមនុស្សបែបនេះសោះ នាងប្រេតប្រាប់តាមដំណើររឿងរបស់នាង ហើយផ្តាំនឹងបុរសនោះទៅឪពុកម្តាយរបស់នាងថា នាងសិរិនីជាកូន ដែលបានស្លាប់ទៅបានទៅកើតជាប្រេតមានសេចក្តីលំបាក ស្រេកឃ្លានខ្លាំងណាស់ សុំឱ្យមាតាធ្វើបុណ្យឧទ្ទិសកុសលឱ្យនាងផង ។
ឈ្មួញពេលត្រលប់ទៅដល់ស្រុកកំណើតវិញ ប្រាប់ឪពុកម្តាយនាងប្រេតនោះតាមបណ្តាំ ឪពុកម្តាយក៏បានចាត់ចែងធ្វើបុណ្យទានឧទ្ទិសផលឱ្យកូន ប្រេតនោះក៏បានរួចកម្មពៀរ ក្លាយខ្លួនជារុក្ខទេវតា សោយសម្បត្តិទ្រព្យមានរូបកាយល្អប្រិមប្រិយ ។
ក្រោយរួចពីកំណើតប្រេត រុក្ខទេវតាបង្ហាញខ្លួនឱ្យឪពុកម្តាយឃើញ ហើយរៀបរាប់ពីទុក្ខលំបាករបស់ខ្លួនកាលកើតជាប្រេត ទើបរំលឹកមាតាបិតាឱ្យខំធ្វើទាន រក្សាសីល កុំបីធ្វេសប្រហែសឡើយ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ